عفونت استخوان یا استئومیلیت زمانی رخ می دهد که یک باکتری یا قارچ به استخوان حمله کند. در کودکان، این عارضه بیشتر در دست ها و پاها رخ می دهد. در بزرگسالان استخوان های لگن، ستون فقرات و پاها بیشتر درگیر می شوند. ابتلا به استئومیلیت فک نیز محتمل است.
عفونت استخوان می تواند ناگهانی یا در طول زمان رخ دهد. عدم درمان باعث می شود که استخوان به طور دائمی آسیب ببیند.
علل استئومیلیت فک:
بسیاری از میکروارگانیسم ها، مانند استافیلوکوک اورئوس، می توانند در جریان خون وارد شوند و باعث عفونت استخوان شوند. عفونت در یک نقطه از بدن شروع می شود و از طریق جریان خون به سایر استخوان ها وارد می شود. بروز آسیب در بافت محافظ یا ورود باکتری به بدن در اثر جراحی از علل ابتلا به این عارضه است. وجود آبسه در دهان و عدم درمان عفونت دندان از دیگر علل ابتلا به استئومیلیت فک است.
علائم و نشانه ها:
معمولا اولین و مهم ترین علامت ابتلا به استئومیلیت فک احساس درد در استخوان فک است. سایر علائم در بیمار عبارتند از:
- تب و لرز
- قرمزی در صورت و فک
- تحریک پذیری و احساس ناخوشی
- تخلیه چرک از محل آسیب دیده
- تورم در ناحیه آسیب دیده
- سفتی و ناتوانی در حرکت دادن عضلات صورت یا ناحیه آسیب دیده
تشخیص استئومیلیت:
پزشک می تواند از روش های زیادی برای تشخیص بیماری استفاده کند. معاینه می تواند وجود تورم، درد و تغییر رنگ بافت اطراف استخوان را نشان دهند. در عین حال، پزشک می تواند از سایر روش های تشخیصی مانند آزمایش و تست استفاده کند. آزمایش خون می تواند ارگانیسم دخیل در بیماری را نشان دهند. دندانپزشک نیز می تواند از رادیوگرافی دندان برای تشخیص ابتلا به استئومیلیت فک استفاده کند.
درمان:
روش های زیادی برای درمان عفونت استخوان وجود دارد. معمولا برای درمان عفونت استفاده از آنتی بیوتیک ضروری است. پرشک می تواند آنتی بیوتیک را به ضورت وریدی یا خوراکی تجویز کند.
گاهی عفونت شدید است و باید استخوان درگیر حذف شود. جراح دهان و فک استخوان عفونی شده و بافت مرده را حذف می کند و آبسه و پاکت چرک را تخلیه می کند.
ریسک فاکتورهای ابتلا به بیماری:
برخی عوارض و شرایط می توانند شانس ابتلا به استئومیلیت فک را افزایش دهد:
- ابتلا به دیابت می تواند اکسیژن رسانی و جریان خون به استخوان را محدود کند.
- تروما به استخوان فک
- بیماری های خون
- عدم درمان آبسه شدید دندان
- مصرف سیگار
