از دست دادن دندان و عدم جایگزینی دندان از دست رفته از مهم ترین علل تحلیل استخوان فک است. در این شرایط برای دریافت درمان هایی مانند ایمپلنت به درمان های مکمل مانند پیوند استخوان نیاز است.
علل تحلیل استخوان فک:
کشیدن دندان:
زمانی که دندان کشیده شود و جایگزین نشود، تحلیل استخوانی رخ می دهد. دندان های طبیعی در استخوان فک جای گرفته اند و موجب تحریک فک از طریق فعالیت هایی مانند جویدن می شوند. زمانی که دندان از دست برود، استخوان دیگر تحریک مورد نیاز را دریافت نمی کند. در نتیجه توسط بدن تجزیه می شود.
نرخ جذب استخوان فک در هر فرد متفاوت است اما در اغلب افراد طی 18 ماه اول پس از کشیدن دندان رخ می دهد و ممکن است در تمام طول عمر ادامه یابد.
بیماری های پریودنتال:
بیماری پریودنتال عفونتی است که به تدریج استخوان حامی دندان را از بین می برد. مرحله اول بیماری لثه، جینجیویت خوانده می شود. پیشرفت و عدم درمان بیماری باعث بروز بیماری تهاجمی تری تحت عنوان پریودنتیت می شود که بافت حامی دندان، لثه و استخوان، را از بین می برد. این امر باعث از دست رفتن دندان ها می شود.
دندان مصنوعی و بریج:
دندان مصنوعی روی خط لثه قرار می گیرد و در نتیجه تحریک مورد نیاز را به استخوان فک وارد نمی کند. با گذشت زمان عدم وارد شدن فشار مناسب و تحریک باعث جذب استخوان فک می شود.
در این شرایط بیمار پس از مدتی متوجه شل شدن دندان مصنوعی و اشکال در حرف زدن و خوردن می شود. در نهایت تحلیل استخوان به حدی می رسد که حتی چسب های قوی دندان مصنوعی نیز نمی توانند پروتز را در جای خود نگه دارند.
ضربه:
زمانی که دندان در اثر ضربه به حدی بشکند که هیچ قسمتی از آن زیر خط لثه باقی نماند، تحریک استخوان فک متوقف می شود. بنابراین وارد شدن ضربه به دهان، در اثر تصادف یا شکستن استخوان فک از علل تحلیل استخوان فک هستند.
استئومیلیت:
استئومیلیت نوعی عفونت باکتریایی در استخوان فک است که باعث التهاب و کاهش جریان خون به استخوان می شود. درمان این عارضه معمولا به وسیله آنتی بیوتیک و حذف استخوان آسیب دیده انجام می شود. سپس برای حفظ کارکرد فک، باید از روش های پیوند استخوان استفاده کرد.
تومورها:
تومورهای خوش خیم دهان، هر چند بی خطر هستند، ممکن است بزرگ شوند و به برداشتن بخشی از استخوان فک نیاز باشد. تومورهای بدخیم نیز در فک گسترش می یابند و به حذف بخشی از استخوان فک نیاز دارند.
نقص در سینوس ها:
زمانی که دندان های مولار فک بالا کشیده می شوند، فشار هوا در سینوس ماگزیلاری می تواند باعث جذب استخوانی شود که پیش از این دندان را نگه داشته بود. در نتیجه سینوس بزرگ تر می شود. این عارضه معمولا طی چند سال ایجاد می شود و مانع از دریافت ایمپلنت در بیمار می شود.
یک پاسخ