اثرات منفی تنفس دهانی بر صورت و فک

فهرست مطالب

تنفس به قدری خودکار است که حتی به آن فکر هم نمی کنیم. برای مثال آیا فرزندتان از راه بینی نفس می کشد یا دهان؟ بسیاری از والدین نه تنها پاسخی برای این سوال ندارند، بلکه حتی از اثرات منفی تنفس دهانی بر صورت و فک کودک نیز آگاهی ندارند.

اگر فرزندتان از راه دهان نفس می کشد، این امر می تواند بر سیستم ایمنی، توانایی توجه، خلق و خو و حتی ساختار صورت آنها تاثیر بگذارد. تنفس دهانی بر رشد کودک و همچنین سلامت وی در ادامه عمر تاثیر خواهد گذاشت.

تنفس طبیعی:

بدن انسان برای تنفس از راه دهان طراحی نشده است. مطلوب ترین حالت آن است که دهان بسته باشد و فرد از راه بینی نفس بکشد. تنفس طبیعی دیافراگم را باز می کند که باعث دریافت کامل اکسیژن می شود. تنفس طبیعی از رشد طبیعی صورت و دندان ها حمایت می کند.

 اثرات منفی تنفس دهانی بر صورت و فک:

تنفس دهان عواقب گسترده ای دارد، از عوارضی که فقط ناراحت کننده هستند تا آنهایی که زندگی بیمار را تغییر می دهند. مشکلات جزئی عبارتند از لب های خشک مزمن، خشکی دهان و دندان ها که در طولانی مدت باعث پوسیدگی دندان می شود. بیماری های لثه و جینجیویت نیز از دیگر اثرات منفی تنفس دهانی هستند. با این حال، از اثرات منفی تنفس دهانی بر صورت و فک می توان به دندان های درهم ریخته، رشد نامنظم فک و رشد ناکافی فک اشاره کرد.

وقتی دهان برای تنفس باز می شود، عضلات گونه کشیده می شوند. عضلات کشیده شده نیرویی به فک بالا و پایین وارد می کنند که بر صورت و قوس دندان تاثیر می گذارند. در عین حال، زبان که به صورت طبیعی باید به سقف دهان بچسبد، به کف دهان می آید. این امر باعث می شود که قوس بالا به دلیل فقدان فشار تنگ تر شود. در نتیجه وسط به صورت طبیعی رشد نخواهد کرد زیرا زبان به آن فشار رو به بیرون وارد نمی کند. کام باریک باعث نبود فضای کافی برای رشد دندان های دائمی در آینده می شود. در نتیجه کودک به ارتودنسی نیاز خواهد داشت.

بنابراین می توان گفت یکی از اثرات منفی تنفس دهانی بر صورت و فک بروز صورت دراز و نقص در وسط صورت است. در نتیجه، این دسته کودکان صورت صاف تری نسبت به سایرین خواهند داشت و گونه های آنها از برجستگی عادی برخوردار نیست. هر چند که نتیجه نهایی را ژن ها و دیگر عوامل نیز تعیین می کنند.

اثرات اکسیژن کمتر:

تنفس دهانی بدین معنی است که فرد از عضو اشتباهی برای تنفس استفاده می کند. این افراد به جای دیافراگم، تنفس را از قسمت بالایی سینه شروع می کنند. از آنجا که بدن باید انرژی زیادی صرف کند تا دنده ها را برای تنفس به عقب هل دهد، تنفس به کار مشقت باری تبدیل می شود. هوا تنها بخش بالایی ریه را پر می کند و هرگز نیاز کامل بدن به اکسیژن را تامین نخواهد کرد. در نتیحه تنفس دهانی به تعداد نفس های بیشتر یا خمیازه می انجامد. این تکنیک بدن برای دریافت اکسیژن بیشتر است.

تنفس دهانی به شدت بر رشد ذهنی کودک نیز تاثیر می گذارد. از آنجا که تنفس دهانی اکسیژن مورد نیاز کودک را به طور کامل برآورده نمی کند. این دسته کودکان اغلب خواب خوبی ندارند. صبح ها، کسل و خسته هستند و حفظ تمرکز و توجه برای آنان دشوار است.

منبع:

safbaby

مطالب مشابه

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *