اگرچه نرخ موفقیت درمان در جراحی ایمپلنت بسیار بالا و چیزی در حدود 95 درصد است، بروز عوارض نامحتمل نیست. عوارض درمان ممکن است در اثر اشتباهات پزشکی در طول جراحی یا عدم رعایت توصیه های جراح پس از درمان رخ دهد. عوامل افزایش درد پس از جراحی ایمپلنت می توانند نشانه ای از این عوارض باشند.
عوامل افزایش درد پس از جراحی ایمپلنت:
درد همواره نشانه ای از وجود عارضه درمانی است. مشکلاتی که می توانند باعث درد پس از جراحی شوند عبارتند از:
عفونت اطراف ایمپلنت (پری ایمپلنتایتیس):
این عارضه جز رایج ترین عوامل افزایش درد پس از جراحی ایمپلنت است که می تواند باعث شکست درمان شود. علل احتمالی این عارضه عبارتند از ضدعفونی نادرست در طول جراحی یا عدم رعایت بهداشت دهان و دندان پس از جراحی.
قرار دهی نادرست پست ایمپلنت:
جای نامناسب، زاویه، ارتفاع و هر چیز نادرستی در این ارتباط می تواند به افزایش فشار روی ایمپلنت و درد بیمار منجر شود.
بار نامناسب:
متراکم سازی بیش از حد در طول محکم کردن پیچ می تواند باعث افزایش فشار و التهاب استخوان فک شود.
موقعیت ناصحیح:
نزدیکی بیش از حد ایمپلنت به دندان طبیعی باعث درد می شود.
آسیب به اعصاب:
در طول پروسه مته کاری در حفره ایمپلنت ممکن است سهوا به اعصاب فک آسیب وارد شود که این کار باعث ایجاد درد مزمن در ناحیه می گردد.
فشار روی اعصاب:
ایمپلنتی که بیش از حد به اعصاب نزدیک باشد با اعمال فشار روی آنها در طول جویدن موجب ایجاد درد در بیمار می شود.
پس زدن ایمپلنت یا شکستن آن:
در برخی موارد به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن بیمار یا علل پزشکی دیگر، ممکن است بدن ایمپلنت را پس بزد و درمان با شکست مواجه شود.
برای پیشگیری از شکست درمان، عفونت باید با استفاده از آنتی بیوتیک درمان شود. آسیب به اعصاب نیز از مهم ترین عوارض درمان است که می تواند به درد مزمن و شدید و بی حسی چانه، گونه یا لب ها بیانجامد.
با وجودی که داروهای ضد درد می توانند موقتا درد را در بیمار از بین ببرند، در بیشتر موارد برای رفع دائمی درد باید ایمپلنت از دهان خارج شود. زمانی که علت اصلی بروز درد رفع شود، درمان مجددا می تواند از سر گرفته شود.
درد شدید پس از جراحی، به خصوصی دردی که بیش از ده روز ادامه یافته است، می تواند هشداری از وجود عارضه ای مهم همانند شکست ایمپلنت، عفونت استخوان و تحلیل استخوان فک باشد.
2 پاسخ