اپرکولکتومی: تعریف، مزایا و نتایج مورد انتظار

فهرست مطالب

اپرکولکتومی به روش جراحی برداشتن فلپ لثه گفته می شود که تا حدی دندان را پوشش داده است. این روش برای درمان پری کورونیت انجام می شود و وضعیتی است که با درد و التهاب بافت لثه مشخص می شود. پری کورونیت معمولا در بین جوانان در سن رشد دندان عقل رخ می دهد.

اپرکولوم توده ای از بافت نرم است که روی دندان عقل قرار می گیرد. این عارضه معمولا روی دندان عقل پایین دیده می شود اما می تواند در زمان رشد دندان مولار دائمی و برخی دندان های شیری نیز دیده شود. رشد یک دندان و بیرون زدن آن از لثه کاملا مشخص است. در شرایط عادی، بافت لثه همزمان با رشد دندان تحلیل می رود و به محل طبیعی خود حرکت می کند. هیچ بافتی از لثه نباید روی سطح جونده دندانی که کاملا رشد کرده است را بگیرد.

در مورد دندان عقل پایین، معمولا جایی برای رشد دندان نیست یا فضا کافی نیست. به همین دلیل اپرکولومی که روی دندان عقل است به طور کامل تحلیل نمی رود و ممکن است حتی به طور کامل باعث نهفته شدن آن شود. وجود این بافت روی دندان باعث مسائل دهان و دندان می شود. در این شرایط، دندان مخالف روی بافت لثه فشار می آورد و موجب افزایش التهاب می شود. پوسیدگی دندان نیز از عوارض محتمل است زیرا تمیز کردن محل دشوار است. فشار دندان ها روی هم می تواند باعث درد دندان و فک شود. در نتیجه تمام فعالیت ها از جمله حرف زدن و خوردن دردناک خواهد شد.

کاندیدای انجام اپرکولکتومی:

بیماران مبتلا به پری کورونیت حاد برای انجام این جراحی مناسب هستند. این عارضه با التهاب شدید اپرکولوم شروع می شود و باعث درد و ناراحتی زیادی می گردد. علائم پری کورونیت حاد شامل تورم بافت لثه، تب و تجمع چرک در ناحیه آسیب دیده است. در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند موجب بروز عوارض سیستمیک مانند گره های لنفاوی متورم، ضعف و ناراحتی عمومی گردد. درد ممکن است به سایر قسمت های صورت مانند گوش، فک و کف دهان نیز منتقل شود. همچنین می تواند باعث درد در گلو شود.

حضور باکتری ها در قسمت ملتهب و زیر بافت لثه می تواند باعث بد بو شدن دهان شود.

اپرکولکتومی روشی نسبتا ساده و ایمن با نرخ موفقیت بالا است. بیماری سریعا از درد و ناراحتی خلاص می شود و از تجمع بیشتر باکتری و پلاک نیز جلوگیری می شود. در صورتی که دندان فضای کافی را در اختیار داشته باشد، برداشتن فلپ لثه باعث رشد کامل و صحیح دندان می شود.

توصیه می شود برای چند روز پس از عمل جراحی بیمار از رژیم غذایی نرم تبعیت کند تا بافت لثه بهبود یابد. مراجعه مجدد به دندانپزشک برای معاینه بهبودی بافت لثه نیز ضروری است.

روش انجام جراحی:

قبل از جراحی از بی حسی موضعی استفاده می شود. دندانپزشک از یک یا چند برش روی اپرکولوم استفاده می کند. سپس با استفاده از یک اسکالپل، بافت لثه را برمی دارد. سپس زخم بخیه زده می شود یا ممکن است آن را به حال خود رها کند تا بهبود یابد. این روش با استفاده از لیزر نیز قابل انجام است. در نتیجه سرعت کار و بهبودی بیمار نیز سریع تر است.

عوارض احتمالی:

بزرگترین خطر مرتبط با اپرکولکتومی احتمال آسیب بالقوه به عصب زبانی است که مسئول تامین حواس زبان است. در صورت بروز این آسیب بیمار نمی تواند در زمان خوردن و نوشیدن طعم مواد را حس کند. در برخی موارد نیز زبان بی حس می شود. این عارضه ممکن است به خودی خود بهبود یابد یا دائمی باشد. ریسک خونریزی و عفونت نیز وجود دارد. عفونت شدید ممکن است در خون منتشر شود. چنین عارضه ای به دلیل نزدیکی محل جراحی به مغز خطرناک است. گاهی نیز اپرکولوم عود می کند و به جراحی مجدد یا کشیدن دندان نیاز است. تمام عوارض فوق از موارد نادر است و نرخ موفقیت جراحی بسیار بالا است.

منبع:

docdoc

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *