ارتودنتیست ها از اقلام مختلفی برای حرکت دندان استفاده می کند. بسیاری از افراد در مورد سپراتور یا جداکننده شنیده اند اما نمی دانند این وسیله چیست یا به چه کار می آید. از این وسیله پیش از شروع درمان ارتودنسی برای ایجاد فضای کافی بین دندان های خلفی استفاده می شود.
بند ارتودنسی نوعی قدیمی از بریس است که معمولا دور دندان های مولر خلفی قرار می گیرد. این بندها از فولاد ضدزنگ ساخته شده اند و پایه محکمی برای بریس ها فراهم می کنند. از این بند می تواند دور هر دندانی استفاده کرد اما در دندان های جلو زیبا نیست.
براکت در مقابل بند ارتودنسی:
بندهای ارتودنسی نسبت به براکت های متصل شده به دندان های خلفی نیروهای جویدن را بهتر تحمل می کنند. برخی ارتودنتیست ها در ابتدای درمان از براکت های متصل به دندان استفاده می کنند. اگر بیمار چند بار براکت را از محل خود خارج کند، در این صورت ارتودنتیست به بندهای ارتودنسی متوسل می شود. این روش دوام بیشتری دارد و شانس شل شدن آن کم است. از سوی دیگر، برخی از ارتودنتیست ها از همان ابتدای درمان از بندهای ارتودنسی استفاده می کنند.
معایب بند ارتودنسی:
دلیل برخی ارتودنتیست ها برای استفاده از براکت متصل به دندان به جای بند ارتودنسی امکان بررسی وجود حفره در دندان است. با وجود بند ارتودنسی امکان بررسی دندان از نظر وجود پوسیدگی تا زمان برداشتن آن وجود ندارد. این امر یکی از معایب بندهای ارتودنسی است.
چرا از سپراتور استفاده می شود؟
برای قرار گرفتن بند ارتودنسی بین دندان، باید از سپراتور جهت ایجاد فضای کافی بین دندان استفاده کرد. در غیر این صورت جایگذاری بند با درد و فشار زیادی همراه خواهد بود و در برخی موارد ناممکن است. سپراتور یک هفته قبل از شروع درمان با بند ارتودنسی جایگذاری می شود.
انواع سپراتور:
سپراتورها دو نوع هستند: لاستیکی و فلزی. استفاده از سپراتور لاستیکی رایج تر است. ارتودنتیست با استفاده از نخ دندان و مقداری فشار این لاستیک را بین دندان جا می دهد. هنگامی که لاستیک به شکل اصلی خود بازگردد، دندان ها را از هم جدا می کند و فضای کافی را برای مراحل بعدی ایجاد می کند.
از سپراتور فلزی زمانی استفاده می شود که امکان استفاده از نوع لاستیکی وجود ندارد. زمانی که فاصله بین دندان ها بسیار کم است و نوار لاستیکی به هیچ وجه بین دندان قرار نمی گیرد، راهی به جز استفاده از نوع فلزی آن نیست.
ملاحظات پس از درمان:
پس از قرارگیری سپراتور، بیمار نمی تواند محل را نخ دندان بکشد یا از مواد غذایی چسبناک استفاده کند. بهتر است تا زمان ملاقات بعدی این نوار را به حال خود رها کنید. چنانچه سپراتور به خودی خود از بین دندان خارج شد، به معنی ایجاد شدن فضای کافی بین دندان ها است. زمانی که سپراتور به صورت خود به خود افتاد با ارتودنتیست خود برای مراحل بعد تماس حاصل فرمایید. شاید وی تشخیص دهد که نیاز به جایگذاری مجدد این نوار لاستیکی باشد. زمانی که این نوار بین دندان های شما قرار دارد، حس کردن آن در چند روز اول و وجود مقداری درد و ناراحتی طبیعی است. این درد با مسکن ها قابل رفع است.
پس از ایجاد فضای کافی بین دندان ها، ارتودنتیست می تواند درمان ارتودنسی را با جایگذاری بند آغاز کند.
