مشکلات دهان و دندان در سن بالا:

مشکلات دهان و دندان در سن بالا را می توان به چهار گروه تقسیم کرد. مشکلاتی که از دندان ها، لثه، دندان مصنوعی و سابقه بیماری ها نشات می گیرند.

پوسیدگی دندان:

افراد مسن در معرض خطر پوسیدگی دندان قرار دارند. پوسیدگی دندان با کاهش کمیت و فواصل مصرف شکر تا حد زیادی کاهش می یابد. اگر فرد روزی ۵ بار وعده های غذایی سالم مصرف کند و روزی دو بار مسواک بزند و نخ دندان بکشد، احتمال ابتلا به پوسیدگی دندان در او کاهش می یابد. به یاد داشته باشید که حتی مصرف بیش از حد میوه در طول روز نیز می تواند موجب پوسیدگی دندان شود. در مواردی که امکان مسواک زدن نیست، بهتر است دهان با آب تمیز شود.

دندان درد:

دندان هایی که به شدت دچار پوسیدگی شده اند، دارای روکش یا بریج هستند، ممکن است به سرعت دچار پوسیدگی شوند و عدم درمان می تواند به از دست رفتن دندان بیانجامد. در این موارد عصب کشی می تواند دندان را نجات دهد اما در برخی موارد چاره ای جز کشیدن دندان وجود ندارد.

شکستن دندان:

دندان پوسیده، فرسوده یا دارای پر شدگی بزرگ، ممکن است بشکند و لبه های تیزی از آن بافی بماند که دائما با زبان تماس پیدا می کند. این امر موجب زخم شدن زبان می شود. مراجعه سریع به دندانپزشک ضروری است.

مشکلات دهان و دندان در سن بالا: لثه

جینجیویت در تمامی افراد در هر سنی دیده می شود و خاص یک گروه سنی خاص نیست. این بیماری می تواند باعث تحلیل استخوان، لق شدن دندان و حتی از دست رفتن دندان شود. معاینه منظم دندان ها در هر سنی می توان از این بیماری پیشگیری کرد.

مشکلات بافت نرم:

دیده شدن خطوط سفید و ضایعات دهانی از مشکلات دهان و دندان در سن بالا است. آفت دهان در این سن طبیعی است، اما اگر ظرف دو هفته درمان نشود و دلیل مشخصی مانند لبه های تیز دندان نداشته باشد، باید توسط دندانپزشک معاینه شود. هر گونه زخم یا ضایعه باید در صورت خونریزی، تغییر سایز و ظاهر توسط دندانپزشک معاینه شود. افزایش احتمال ابتلا به سرطان دهان از مشکلات دهان و دندان در سن بالا است.

مشکلات مربوط به دندان مصنوعی:

استفاده از دندان مصنوعی باید به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود. افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند ممکن است دچار خشکی دهان، زخم شدن بافت ها، تحلیل استخوان فک و دشواری در حرف زدن و غذا خوردن شوند.

برای پیشگیری از عفونت لثه و زخم و از دست رفتن دندان های طبیعی باقی مانده در دهان، پروتز مصنوعی باید هر شب به دقت تمیز شود.

سابقه بیماری ها:

افزایش سن خود به تنهایی عاملی بر خشکی دهان است. اما استفاده از داروهای مختلف، داروهای ضد افسردگی، ضد تشنح ها، بتابلوکرها، و ملین ها نیز از علل کاهش تولید بزاق هستند. کاهش تولید بزاق استفاده از دندان مصنوعی را دشوارتر می کند و ریسک ابتلا به پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش می دهد. استفاده از آدامس بدون قند و مصرف آب می تواند مشکل را تا حدی بر طرف کند.

منبع:

myageingparent