اکثر مشکلات دندانپزشکی نیاز به ترمیم دارند، به ویژه اگر دندان شکسته باشد، لب پر شده باشد یا افتاده باشد. یکی از محبوب ترین و به صرفه ترین روش های ترمیم دندان آسیب دیده، باندینگ است. با وجودی که این روش مزایای زیادی دارد اما با معایبی نیز همراه است. اگر به دنبال انجام این روش هستید، بهتر است معایب باندینگ دندان را نیز بررسی کنید.
باندینگ دندان چیست؟
باندینگ دندان روشی در دندانپزشکی زیبایی است که در آن از رزین کامپوزیت برای ترمیم و جایگزینی بخش های از دست رفته دندان استفاده می شود. دندانپزشک مواد رزین را روی دندان آسیب دیده قرار می دهد. زمانی که قسمت های آسیب دیده با ماده رزین پر شد، دندانپزشک سطح دندان را صاف می کند و آن را به شکل سایر دندان ها ترمیم می کند. مواد رزین دقیقا همرنگ دندان طبیعی انتخاب می شود و از این نظر جای نگرانی نیست.
معایب باندینگ دندان:
رنگ پذیری:
رزین مورد استفاده برای باندینگ دندان سریع تر و راحت تر از دندان طبیعی دچار لکه می شود. بنابراین اگر جز افرادی هستید که قهوه مصرف می کنید یا سیگار می کشید، بهتر است پیش از استفاده از این روش یا به فکر ترک این دو ماده باشید یا روش دیگری را برای ترمیم دندان های خود انتخاب کنید.
مستعد ترک خوردن و شکستن:
از معایب باندینگ دندان می توان به عدم استحکام آن اشاره کرد. مواد باندینگ دندان استحکام دندان طبیعی را ندارد. اگر دندان قروچه می کنید، ناخن یا مداد می جوید یا در ورزش های رزمی شرکت می کنید، بهتر است با دندانپزشک خود مشورت کنید. باندینگ دندان با ضربه می شکند و باید دوباره ترمیم شود. بنابراین ممکن است شما را متحمل هزینه های مداوم کند.
افتادن:
البته معمول نیست، اما ممکن است ماده رزین از دندان جدا شود. بنابراین مجبور خواهید شد که برای ترمیم مجدد دندان مراجعه کنید.
طول عمر محدود:
می گویند الماس عمری ابدی دارد. اما این امر در مورد این روش صدق نمی کند و جز معایب باندینگ دندان به شمار می رود. در واقع عوامل زیادی در تعیین طول عمر باندینگ دندان نقش دارند، بنابراین زمان دقیقی نمی توان برای آن تعیین کرد. اما می توان گفت که طول عمری بین 3 تا 10 سال دارد.
ابزاری برای ترمیم های جزئی:
از باندینگ دندان برای ترمیم های گسترده یا مسائل جدی دندان استفاده نمی شود. اما گزینه خوبی برای مسائل جزئی، مانند لب پریدگی دندان، تغییر رنگ آن یا سایر مسائل جزئی است.
یک پاسخ