مینی ایمپلنت در ارتودنسی

مینی ایمپلنت در ارتودنسی

فهرست مطالب

پیشرفت های حوزه دندانپزشکی هر روز بیشتر از دیروز می شود .

این پیشرفت ها موجب تسریع روند درمان ، کاهش درد و ناراحتی بیمار ، عوارض درمان و هزینه های آن شده است .

یکی از پیشرفت های حوزه دندانپزشکی استفاده از مینی ایمپلنت در ارتودنسی است .

حتما نام مینی ایمپلنت را به عنوان یکی از روش های جایگزینی دندان از دست رفته دیده اید .

اما در این روش از مینی ایمپلنت به عنوان لنگر موقت یا تکیه گاه ثابت استفاده می شود .

مینی ایمپلنت در این روش به چه کار می آید ؟

از مینی ایمپلنت در حوزه ایملپنت برای جایگزینی دندان از دست رفته در بیمارانی استفاده می شود که از تراکم استخوانی خوبی برخوردارند .

اما در ارتودنسی از آن به عنوان لنگر موقتی استفاده می شود .

مینی ایمپلنت یک پیچ تیتانیومی کوچک است که به صورت موقت در استخوان فک کاشته می شود تا دندان ها را به سمت مورد نظر بکشد یا آن ها را در جای خود ثابت نگه دارند .

پس از اتمام دوره ارتودنسی ، این لنگر از استخوان خارج می شود .

نهفته بودن یا نیمه نهفته بودن دندان یکی از عوارضی است که در برخی از بیماران دیده می شود .

بیرون کشیدن این دندان کار ساده ای نیست .

مینی ایمپلنت در ارتودنسی می تواند این گونه دندان ها را به بیرون هدایت کند .

حرکت دندان چطور صورت می گیرد ؟

برای درک نیاز به لنگر یا انکوریج باید ابتدا روش حرکت دندان آشنا شوید .

زمانی که دندان با استفاده از نیروی ملایم و مداوم رو به جلو رانده می شود ، استخوان فک در جهت رانده شدن نیرو تحلیل رفته و جذب بدنمی شود و در ناحیه پشت دندان فضای خالی استخوان باقی می ماند .

در این فضای خالی دوباره استخوان تولید می شود و فضا پر می شود .

این روند در هماهنگی کامل و به کندی صورت می گیرد و باعث تکمیل روند درمان ارتودنسی می شود .

برای حرکت کردن دندان در جهت مورد نظر باید از جایگاه محکم و سفت تری به عنوان لنگر استفاده شود تا دندان ها نسبت به آن حرکت کنند .

در ارتودنسی بیشتر از دندان های عقب به عنوان نقطه تگیه گاه استفاده می شود و دندان ها نسبت به آنها مرتب می شوند .

گاهی اوقات در ارتودنسی به حرکت متفاوتی نیاز است و جهت اعمال نیرو متفاوت است .

اگر جهت وارد شدن نیرو به نحوی باشد که امکان استفاده از دندان های خلفی به عنوان لنگر وجود نداشته باشد ، از ابزارهای دیگری برای این کار استفاده می شود .

در گذشته از ابزاری تحت عنوان هدگیر به عنوان لنگر موقتی استفاده می شد .

در مطالب قبل در مورد هدگیر به طور کامل توضیح داده شد .

برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد می توانید به این مطالب رجوع کنید .

به طور خلاصه ، هدگیر ابزار دست و پا گیری است و ظاهر بیمار را ناخوشایند می کند .

هیچ بیماری نیست که از بسته شدن این ابزار روی سرش استقبال کند .

هدگیر از جمجمه به عنوان لنگر استفاده می کند .

برخی از انواع هدگیر دارای بندهایی پشت سر یا گردن هستند .

آنها از کل سر به عنوان یک لنگرگاه استفاده می کنند .

انواع دیگر ، به نام هدگیر کشش معکوس ، دارای بندی است که بر روی چانه یا پیشانی قرار می گیرد ؛ آنها می توانند دندان ها را به جلو بکشند .

هدگیر ارتودنسی می تواند رشد ساختارهای صورت را تحت تاثیر قرار دهد .

به همین دلیل معمولا در کودکان و نوجوانانی دیده می شود که رشد آنها هنوز کامل نشده است .

هدگیر معمولا برای دوره کوتاهی 12 ساعت در روز استفاده می شود .

تمامی موارد فوق باعث شده است که هدگیر برای بسیاری از بیماران مطلوب نباشد .

نوجوانان از مسخره شدن توسط دوستان خود معذب می شوند و در درمان بزرگسالان نیز کاربرد ندارد .

اما پیشرفت های دندانپزشکی باعث شده است که مینی ایمپلنت در ارتودنسی جای خود را باز کند .

چرا مینی ایمپلنت در ارتودنسی بر هدگیر ارجحیت دارد ؟

استفاده از دندان های خلفی برای حرکت دادن دندان های پیش قابل اطمینان نیست .

در برخی موارد دندان های خلفی فاقد ثبات کافی برای عملکرد به عنوان لنگر هستند و خود ممکن است حرکت کنند .

در برخی موارد نیز باید دندان های پیش به سمت عقب کشیده شوند ، اما دندان های خلفی باید در جای خود ثابت بمانند .

در این مورد از مینی ایمپلنت در ارتودنسی به عنوان نقطه ثابت کمک گرفته می شود .

از این لنگر برای اعمال نیرو در جهت مخالف سیستم براکت استفاده می شود .

گاهی اوقات این نیرو با استفاده از هدگیر قابل اعمال است ، اما در بسیاری از بیماران این طور نیست .

به علاوه ، بسیاری از بیماران به استفاده از هدگیر علاقه ای ندارند .

در این بیماران، استفاده از مینی ایمپلنت راه حل بسیار مناسبی است.

استفاده از مینی ایمپلنت در ارتودنسی دوره درمان را کوتاه تر می کند و ضمن برطرف شدن نیاز به هدگیر ، دیگر نیازی به باند کشی نیز نیست .

این روش درمانی نیاز به انجام بسیاری از جراحی های فک را نیز برطرف می کند .

با توجه به گفته های فوق ، مینی ایمپلنت می تواند درمان های بسیار پیچیده را ساده کند و درمان های غیر ممکن را ممکن می سازد .

مینی ایمپلنت در ارتودنسی چطور در جای خود قرار می گیرد ؟

مینی ایمپلنت در این روش مشابه ایمپلنت در استخوان کاشته می شود .

اما برخلاف روند معمول ، نیازی به صبر کردن برای یکپارچه سازی استخوانی نیست و از همان روز می توان درمان را برای مرتب کردن دندان ها شروع کرد .

مینی ایمپلنت در ارتودنسی با استفاده از نیروهای مکانیکی در جای خود ثابت می شود .

آیا این روش درمانی درد دارد ؟

شاید با دیدن تصاویر مربوط به این روش درمانی احساس ترس کنید .

اما خوشبختانه کاشت و بیرون کشیدن مینی ایمپلنت با کمترین تهاجم و درد صورت می گیرد .

ابتدا دندانپزشک موضع را بیحس می کند .

سپس ، مینی ایمپلنت را در محل مورد نظر قرار می دهد .

تمام آن چیزی که حس خواهید کرد فشار اندکی است که ناشی از جای گیری ایمپلنت است .

کل این روش چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد .

اگر پس از برطرف شدن اثر بیحسی دچار درد هستید ، از مسکن های بدون نسخه می توانید برای کنترل درد کمک بگیرید .

 

 

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *