هدگیر ارتودنسی: سرعت بیشتر در درمان ارتودنسی

فهرست مطالب

اکثر ما کاملا با ظاهر بریس های سنتی آشنا هستیم. اما گاهی اوقات دستگاه های پیچیده تری را می بینیم که کودکان یا نوجوانان استفاده کرده اند: سیم های ضخیم تری که از دهان بیرون آمده اند و بندهایی که پشت گردن یا سر محکم می شوند. به این دستگاه هدگیر ارتودنسی گرفته می شود. این دستگاه چیست و چرا گاهی فرد به آنها نیاز پیدا می کند؟

هدگیر ارتودنسی چیست؟

به طور کلی، به ابزارهای ارتودنسی که دارای قطعات خارجی متصل به سر، گردن یا چانه هستند هدگیر ارتودنسی خوانده می شوند. از این دستگاه ها برای درمان برخی عارضه های خاص در ارتودنسی استفاده می شود اما همه اینها یک چیز مشترک دارند: ممکن است برای رسیدگی به تعدادی از شرایط خاص ارتودنسی استفاده شوند، اما همه آنها یک چیز مشترک دارند: پایگاه محکمی برای حرکت دادن دندان ها به موقعیت بهتر به شمار می روند.

حرکت دندان:

ممکن است تعجب آور باشد که دندان ها با تمام ظاهر محکم خود به راحتی حرکت کنند. این امر بدین دلیل است که دندان ها به طور مستقیم به استخوان متصل نیستند بلکه واسطه ای به نام رباط آنها را به استخوان متصل کرده است. با استفاده از نیروی کنترل شده، دندان ها را می توان به آرامی در استخوان فک به حرکت درآورد. این حرکت مانند حرکت دادن یک چوب در شن و ماسه است. البته برای حرکت دادن چوب لنگری قوی مانند پاهای خود را در اختیار دارید. در ارتودنسی اغلب دندان های آسیاب با ریشه های متعدد خود پایه محکمی برای حرکت دادن دندان ها هستند. اما گاهی دندان های عقب به تنهایی برای این کار کافی نیستند.

برای مثال، اگر یک فضای بسیار بزرگ بین دندان ها بسته شود، یعنی دندان های عقب به جلو بروند و دندان های جلو به عقب کشیده شوند، این امر می تواند منجر به ناهماهنگی و اشکال در جویدن شود. در موارد دیگر، ممکن است لازم باشد دندان های جلو به جای عقب به سمت جلو کشیده شوند. در این صورت دندان های عقبی کاری نمی توانند بکنند. در این جاست که بیمار به هدگیر ارتودنسی نیاز خواهد داشت.

انواع هدگیر:

برخی از انواع هدگیر دارای بندهایی پشت سر یا گردن هستند. آنها از کل سر به عنوان یک لنگرگاه استفاده می کنند. انواع دیگر، به نام هدگیر کشش معکوس، دارای بندی است که بر روی چانه یا پیشانی قرار می گیرد؛ آنها می توانند دندان ها را به جلو بکشند. هدگیر ارتودنسی می تواند رشد ساختارهای صورت را تحت تاثیر قرار دهد. به همین دلیل معمولا در کودکان و نوجوانانی دیده می شود که رشد آنها هنوز کامل نشده است. هدگیر معمولا برای دوره کوتاهی 12 ساعت در روز استفاده می شود.

هرچند که هدگیرها ظاهر جالبی ندارند، اما بسیار سریع تر از بریس های ارتودنسی قادر به حرکت دادن دندان به موقعیت مناسب خود هستند. می توانید زمان استفاده از این وسیله را به زمان هایی محدود کنید که در خانه هستید تا تداخلی با برنامه روزمره و اجتماعی شما نداشته باشد.

منبع

gillettedental

مطالب مشابه

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *