گسترش کام در درمان ارتودنسی

فهرست مطالب

گسترش کام نوعی درمان ارتودنسی است که در موارد خاصی به کار می رود. با گسترش وسعت کام، محیط قوس دندان افزایش می یابد و فضای بیشتری برای رشد دندان ها فراهم می شود.

دلایل استفاده از گسترش کام:

گسترش کام از سه جهت به کودک کمک می کند:

  • کراس بایت را درمان می کند. دندان های فک بالا باید دور دندان های فک پایین بسته شوند. در بیمارانی که کام باریکی دارند، این حالت برعکس است. این امر باعث رشد نامتقارن فک پایین می شود که در نتیجه در صورت عدم درمان به موقع صورت بیمار را نیز نامتقارن می کند.
  • با ایجاد فضای بیشتر در فک بالا باعث از بین رفتن شلوغی دندان ها و نامرتبی آنها و رشد دندان ها در موقعیت صحیح می شود.
  • توانایی تنفس را بهبود می بخشد. یک کام باریک یا عمیق تنفس از طریق بینی را برای کودک دشوار می کند. این مشکل باعث تنفس مزمن از راه دهان می شود. تنفس دهانی باعث فیلتر نامناسب باکتری ها، خشکی مزمن دهان و بیماری های لثه می گردد.

تمامی این عوارض را می توان با گسترش کام درمان کرد. در نتیجه راه هوایی بینی بیمار باز می شود و فک و دندان وی بهبود می یابد.

سن بیمار:

گسترش کام زمانی موفقیت آمیزتر است که در بیماران کمتر از 16 سال انجام گیرد. گسترش کراس بایت باید هرچه سریع تر انجام شود اما زودتر از سن 5 سالگی ممکن نیست. بیماران بالغی که از کراس بایت رنج می برند تنها می توانند از گسترش دندانی و نه گسترش کام سود ببرند. در صورتی که نیاز به گسترش کام در بزرگسالان باشد، لزوما به جراح فک باید مراجعه شود.

گسترش دهنده سریع کام:

روش مورد استفاده برای این کار به سن بیمار و دلیل درمان بستگی دارد. یکی از راه های درمان استفاده از ابزار ثابتی است مانند RPF است که به دندان های مولار متصل می شود. این ابزار دارای کلید مخصوصی است که با پیچاندن یک پیچ در مرکز دستگاه در مقاطع زمانی خاص باعث باز شدن کام می شود. این ابزار فشار رو به بیرونی به دو نیمه فک بالای کودک وارد می کند که باعث رشد استخوان اضافی بین آنها می شود. با ایجاد تغییرات جزئی در هر روز، کم کم پهنای فک بیشتر می شود.

کمک جراحی:

SARPE ترکیبی از درمان ارتودنسی و جراحی است که در زمان هایی به کار می رود که به فضایی بیشتر آن چیزی نیاز است که به کمک دستگاه به دست می آید. فک بالا عمدا در طول جراحی شکسته می شود و برش های متعددی در استخوان ایجاد می شود. در نتیجه فک بالا به قطعات قابل حرکت تقسیم می شود. این امر باعث رشد استخوان بین فک می شود و دستگاه پس از جراحی کار گذاشته می شود.

گسترش دهنده قابل جابه جایی:

گسترش دهنده قابل جابه جایی مانند یک دندان مصنوعی جزئی است. از این ابزار زمانی استفاده می شود که میزان گسترش مورد نیاز کم باشد. از این ابزار بیشتر در بزرگسالان استفاده می شود زیرا بهتر می توانند با نوع درمان کنار بیایند. بسته به سن و شرایط بیمار، ممکن است تا زمان رشد دندان های دائمی نیاز باشد که بیمار پس از درمان از ریتینر استفاده کند.

مراقبت های بهداشتی:

بهداشت دهان و دندان در هنگام درمان با گسترش دهنده کام اهمیت زیادی دارد. زمانی که کودک از این دستگاه استفاده می کند، لازم است که هر بار آن را با مسواک و خمیردندان تمیز کند. بیمار می تواند دهان خود را با دهان شویه آنتی باکتریال تمیز کند.

منبع:

colgate

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *