سوال درمورد حداقل سن برای ارتودنسی یکی از موارد رایجی است که هر روز در مطب ارتودنسی پرسیده می شود. جالب است بدانید که این مسئله بحث برانگیز ترین سوال دندان پزشکی در حوزه ارتودنسی نیز هست. پاسخ ساده به این سوال این است که باید تا زمان افتادن تمام دندان های شیری و رشد کامل تمام دندان های دائمی صبر کرد. این زمان شامل رشد دندان های دائمی نمی شود. این عدد معمولا برای دختران 11-12 سال و برای پسران 12-13 سال است. با اینکه زمان رشد در برخی افراد متفاوت است، اما این میانگین سنی در مورد بیشتر افراد صدق می کند. در صورتی که جز افراد استثنا از این قانون هستید، برای شروع درمان ارتودنسی خود با دندانپزشک مشورت کنید.
معاینه در سن پایین:
در صورتی که احساس می کنید فرزند شما به ارتودنسی نیاز دارد، بهتر است برای مشاوره و ارزیابی وضعیت دندان ها در حدود سن 7 سالگی به دندان پزشک مراجعه کنید. در واقع بهتر است تمامی کودکان در این سن، حداقل یک بار مراجعه به ارتودنتیست داشته باشند، تا مشکلات احتمالی در سن پایین تشخیص داده شود. حداقل سن برای ارتودنسی با توجه به شدت و علت بی نظمی دندان های کودک متفاوت است. اما 7 سالگی بهترین سن برای ارزیابی زمان مناسب برای شروع درمان است. گاهی دندان پزشک بعد از معاینه می تواند به شما اطمینان دهد که بی نظمی فعلی در دندان ها نیازی به درمان ندارد و با صبر و رشد دندان های دائمی به طور طبیعی حل خواهد شد. در برخی موارد نیز، به شما گفته می شود که کودک احتمالا به درمان نیاز دارد و تاریخ مراجعه بعدی برای شروع درمان یا برنامه ریزی طرح درمان به شما اطلاع داده خواهد شد.
حداقل سن برای ارتودنسی:
فازهای ارتودنسی
بسیاری از بیماران و والدین از دوستان و یا دندانپزشک خود شنیده اند که گاهی درمان ارتودنسی دو فاز دارد. گاهی ممکن است ارتودنتیست مجبور به استفاده از یک مجموعه بریس برای بزرگ تر کردن فک بالا و صاف کردن دندان ها در طول سال های اولیه عمر بیمار شود. فاز 1 استفاده از درمان ارتودنسی می تواند در هر سنی بین 7 تا 10 سال انجام گیرد. فاز 2 معمولا بر اساس اعداد ذکر شده در ابتدای مطلب انجام می شود. در صورتی که فاز 1 در کودک انجام گرفته باشد، معمولا زمان نتیجه دهی درمان در فاز 2 بسیار کوتاه تر است. به همین دلیل مراجعه زودهنگام می تواند از پیچیده تر شدن شرایط پیشگیری کند و به کاهش هزینه های شما کمک کند.
با این حال 95 درصد افراد به فاز 1 نیازی ندارند. تنها دلیل برای انجام فاز 1 اشکال در جویدن، مسخره شدن کودک و کاهش اعتماد به نفس او است.
مزایا و معایب زمان شروع درمان:
ارتودنتیست هایی که به رویکرد سنتی درمان اعتقاد دارند، بر این باورند که یک رویکرد دو فازه طول دوره درمان و گاهی اوقات هزینه آن را افزایش می دهد. در عین حال به طور کلی، نتایج به دست آمده از این روش در مقایسه با استفاده از صرفا فاز دو در کودک مشابه است. از سوی دیگر، دسته ای دیگر از ارتودنتیست ها معتقدند که هدایت رشد دندان ها با استفاده از ابزارهای ارتودنسی پیش از فاز دو، درمان را تسهیل می کند.
به هر روی اطمینان داشته باشید که بهترین انتخاب برای فرزند شما در مورد حداقل سن برای ارتودنسی و نوع روند انجام درمان توسط دندان پزشک به اطلاع شما می رسد.
