دنچر استوماتیت به روند التهاب مخاط و بافتی گفته می شود که دندان مصنوعی جزئی یا کامل را روی خود نگه می دارند. این عارضه بیشتر در افراد میانسال در قسمت کام دهان، زیر دندان مصنوعی فک بالا دیده می شود. علت ابتلا به عارضه به ندرت آلرژی به مواد دندان مصنوعی است.
شیوع دنچر استوماتیت:
دنچر استوماتیت عارضه شایعی است که در 35 تا 50 درصد از کاربران دندان مصنوعی کامل دیده می شود. شیوع عارضه در استفاده کنندگان از پروتز جزئی بسیار کمتر از افرادی است که از پروتز کامل استفاده می کنند. نژاد و جنسیت تاثیری در میزان ابتلا به این عارضه ندارند. این عارضه بیشتر در افراد مسن دیده می شود زیرا آنها بیشتر از سایرین از دندان مصنوعی استفاده می کنند. به طور خاص، شیوع عارضه در بین افراد مسن ساکن خانه های سالمندان بیشتر است.
شواهد بالینی:
دنچر استوماتیت ممکن است علائم بالینی متفاوتی داشته باشد اما اغلب در فک بالا به خصوص قسمت کام دیده می شود. فقدان این عارضه در فک پایین می تواند نشانه نقش تمیز کننده بزاق دهان باشد.
با وجودی که در اغلب موارد این عارضه بدون علائم است، اما برخی از بیماران از خشکی دهان، مقدار کمی خونریزی و تورم در ناحیه مبتلا، احساس سوزش، بوی بد دهان یا وجود طعم بد در دهان شکایت دارند.
تشخیص:
تشخیص عارضه به دست دندانپزشک انجام می شود. در موارد پیچیده، کشت مخاط می تواند به شناسایی عامل بیماری زا کمک کند. به طور کلی، عامل بیماری تجمع عامل قارچی کاندیدا در محل تماس بافت با دندان مصنوعی است. با این حال، گاهی ابتلا به بیماری های زمینه ای مانند دیابت نوع دو، نقص سیستم ایمنی بدن مانند HIV و بیماری های عفونی می توانند باعث بروز دنچر استوماتیت شوند. در این حالت، بیمار به روش های درمانی عارضه و حتی داروهای آنتی بیوتیک پاسخ نمی دهد و عارضه درمان نمی شود. عارضه مقاوم به درمان، باید توسط پزشک متخصص و با انجام آزمایشات پزشکی برای تشخیص بیماری زمینه ساز دنچر استوماتیت درمان شود.
عوارض:
عدم درمان این عارضه می تواند موجب درد و التهاب بافت دهان شود. در ادامه بیمار با اشکال در تناسب دندان مصنوعی با بافت دهان روبه رو خواهد شد. گسترش عارضه به بافت های کناری دهان باعث افزایش درد و ناراحتی بیمار خواهد شد. درمان به تشخیص علت عارضه بستگی دارد. اما در اغلب موارد، عارضه با رعایت بهداشت دهان و تمیز کردن پروتز قابل درمان خواهد بود.
2 پاسخ