روکش کردن دندان پس از عصب کشی:

فهرست مطالب

روکش درمان عصب کشی را به خط پایان می رساند، از دندان محافظت می کند و در طولانی مدت به دوام آن کمک می کند. اما روکش کردن دندان پس از عصب کشی همیشه نیاز نیست. دندان های پیش و دندان هایی که تقریبا قوی هستند، نیازی به روکش ندارند. برای تصمیم گیری بر سر انجام آن، باید وضعیت دندان ارزیابی شود.

چرا روکش کردن دندان پس از عصب کشی توصیه می شود؟

تضعیف شدن دندان پس از عصب کشی:

عصب کشی می تواند دندان را از پوسیدگی نجات دهد، اما در عین حال موجب ضعیف شدن دیواره دندان می شود. زمانی که پالپ درون دندان عفونی می شود و دیگر زنده نیست، دندانپزشک با حذف پالپ و پر کردن دندان تلاش می کند که دندان را نجات دهد. با این حال، دندانپزشک دندان را مته می کند و سپس مینای، عاج و پالپ پوسیده و عفونی دندان را حذف می کند. به همین دلیل، دندان هایی که دچار پوسیدگی های وسیع هستند، حتی در صورتی که پر شوند، باز هم ضعیف می شوند.

از آنجا که عصب کشی پالپ زنده دندان را حذف می کند، دندان دیگر به عنوان موجود زنده عمل نمی کند. با گذشت زمان، این نقص باعث می شود که دندان استحکام خود را از دست بدهد و بشکند.

پس از عصب کشی، دندانپزشک دندان را پر می کند تا از آن در برابر باکتری ها محافظت کند و در این راه دندان را مستحکم کند. از آنجا که بسیاری از بیماران با پوسیدگی های وسیع به دندانپزشک مراجعه می کنند، روکش کردن دندان پس از عصب کشی ضروری است تا ریسک شکستن دندان کاهش یابد.

آسیب های پیشین:

شکستن دندان، ترک خوردن یا پوسیدگی وسیع از مواردی هستند که برای نجات دندان باید از عصب کشی کمک گرفت. وارد شدن این آسیب ها به دندان نیاز به روکش کردن دندان پس از عصب کشی را تشدید می کند.

نیاز به مهر و موم دندان:

اگر دندان مجددا عفونی شود، کاری برای نجات آن نمی توان انجام داد و دندان باید کشیده شود. در حالی که روکش دندان را در برابر باکتری ها محافظت می کند.

افزایش طول عمر دندان:

دندان عصب کشی شده دیگر فاقد منبع تغذیه و خونرسانی است. از این رو، پس از مدتی تضعیف می شود و نمی تواند فشار حاصل از جویدن را تحمل کند. روکش می تواند کلیت ساختار دندان را حفظ کند.

زیبا شدن لبخند:

زیباتر شدن ظاهر دندان از دیگر مزایای روکش کردن دندان پس از عصب کشی است.

روکش کردن دندان پس از عصب کشی در کدام دندان ها ضروری نیست؟

برای دندان های نیش و پیش عصب کشی بدون روکش کردن دندان احتمالا مشکلی ندارد. این بدان دلیل است که دندان های پیش کمتر از دندان های مولار و پری مولار فشار ناشی از جویدن را تحمل می کنند، زیرا برای جویدن به کار نمی روند. به طور کلی، روکش کردن دندان پس از عصب کشی زمانی ضروری است که بخش زیادی از دندان تراشیده شده و دندان استحکام خود را از دست داده باشد.

در مورد دندان های مولار و پری مولار که ریسک شکستگی در آنها کمتر است و پوسیدگی دندان وسیع نیست، یک پر کننده آمالگام می تواند کافی باشد.

چه دندان شما پس از عصب کشی روکش شده باشد یا خیر، به یاد داشته باشید که دندان شما هنوز هم در معرض خطر پوسیدگی قرار دارد. دندان های خود را روزی دو بار مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.

چه کسی می تواند در مورد روکش کردن دندان پس از عصب کشی تصمیم بگیرد؟

دندانپزشک اصلح ترین فرد برای این تصمیم گیری است. با توجه به عمق و شدت پوسیدگی، دندانپزشک توصیه های لازم برای حفظ دندان را به شما خواهد کرد. در برخی موارد، حتی در مورد دندان های پیش نیز برای بهبود ظاهر دندان به روکش نیاز است.

روکش کردن دندان پس از عصب کشی چه زمانی باید انجام شود؟

دندانپزشک در این رابطه زمانی را برای شما مشخص خواهد کرد. معمولا توصیه می شود هر چه زودتر برای روکش کردن دندان مراجعه کنید. این بدان معنی است که روکش کردن دندان پس از عصب کشی یک اولویت است اما اورژانسی نیست. بنابراین، توصیه می شود در زمان مقتضی برای روکش کردن دندان پس از عصب کشی مراجعه کنید، زیرا پرکردگی نمی تواند در طولانی مدت از دندان شما حفاظت کند.

24 ساعت پس از عصب کشی، معمولا بیمار درد دارد. اما این درد طبیعی است و با دارو قابل کنترل است.

درد ممکن است تا چند روز ادامه یابد و صورت بیمار دچار تورم باشد. عصب کشی ذاتا درمان دردناکی نیست، اما پس از درمان بیمار تا چند روز دچار درد خواهد بود.

معمولا یک تا دو هفته پس از عصب کشی باید برای روکش کردن دندان مراجعه کنید. برای نصب روکش ها دو جلسه مراجعه به دندانپزشک نیاز است. جلسه اول شامل بررسی و آماده سازی دندان می شود. ممکن است لازم باشد از دندان ها عکس اشعه ایکس بگیرید تا وجود هرگونه پوسیدگی یا آسیب به ریشه مشخص شود. سپس دندان برای جایگذاری روکش آماده می شود. در مرحله بعد، از دندان موردنظر و دندان های مجاور قالب گرفته می شود.این قالب به لابراتوار دندانپزشکی فرستاده شده و در آنجا سازندگان روکش های سرامیکی، بر اساس ابعاد قالب، روکش را می سازند. در عین حال، رنگ روکش را کاملا هماهنگ با رنگ طبیعی دندان فرد طراحی می کنند. تا زمانی که روکش دائم آماده شود، روکشی موقت روی دندان فرد قرار داده می شود.

در طول جلسه دوم، اندازه و تناسب روکش تست و به طور کامل بررسی می شود تا در هنگام جویدن تداخلی ایجاد نکرده و عملکرد مناسبی داشته باشد. زمانی که درستی همه موارد چک شد، روکش جدید به صورت دائم در محل چسبانده می شود.

معاینه منظم دندان ها شما را از وجود پوسیدگی در دندان ها باخبر می کند و می توانید پیش از پیشرفت پوسیدگی آن را درمان کنید. این کار باعث می شود که از نیاز به عصب کشی و وارد شدن آسیب به ساختار دندان پیشگیری شود. معاینه دندان های خود را جدی بگیرید و بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید.

منبع:

colgate

مطالب مشابه

2 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *