پریودنتیت از بیماری های لثه است که با نوع خفیف تر آن به نام جینجیویت شروع می شود. این نوع بیماری نتیجه سال ها عدم توجه به بهداشت دهان و دندان است و موجب افتادن دندان ها و از بین رفتن استخوان فک می شود. در این مطلب علل ابتلا به پریودنتیت را بررسی می کنیم.
علل ابتلا به پریودنتیت:
در اغلب موارد، پریودنتیت با پلاک شروع می شود. پلاک یک فیلم چسبنده است که به طور عمده از باکتری تشکیل شده است. چنانچه درمان نشود، پلاک به صورت زیر به پریودنتیت پیشرفت می کند:
هنگامی که نشاسته ها و قندهای خوراکی موجود در غذا با باکتری های دهان در تماس قرار می گیرند، پلاک روی دهان شکل می گیرد. برای رفع پلاک باید روزی دو بار مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، اما پلاک به سرعت دوباره شکل می گیرد.
چنانچه پلاک روی دندان های شما باقی بماند، پس از مدتی سخت می شود (تارتار). حدف تارتار بسیار سخت است و پر از باکتری است. هر چه پلاک و تارتار بیشتر روی دندان شما باقی بماند، آسب بیشتری به آن وارد می کند. متاسفانه با استفاده از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نمی توانید از شر تارتار خلاص شوید و برای این کار به کمک دندانپزشک نیاز دارید.
پلاک می تواند باعث ایجاد جینجیویت، خفیف ترین شکل بیماری پریودنتال، شود. جینجیویت به سوزش و التهاب بخشی از لثه در اطراف دندان گفته می شود. این عارضه را می توان با درمان حرفه ای و مراقبت از دهان و دندان در منزل معکوس کرد.
عفونت مزمن یکی از علل ابتلا به پریودنتیت است. تداوم عفونت لثه باعث شکل گیری پاکت های چرک حاوی پلاک، باکتری و مواد غذایی بین دندان و لثه می شود. پس از گذشت زمان این پاکت ها پر تر شده و مملو از باکتری می شوند. در صورت عدم درمان، این عفونت عمیق می تواند موجب از بین رفتن بافت و استخوان و از دست رفتن یک یا چند دندان گردد. همچنین التهاب مزمن می تواند بر سیستم ایمنی بدن شما تاثیر بگذارد.
عوامل خطر:
فاکتورهایی که می توانند خطر ابتلا به پریودنتیت را افزایش دهند عبارتند از:
- جینجیویت
- ضعف عادت های بهداشت دهان و دندان
- سیگار کشیدن و مصرف انواع دخانیات
- افزایش سن
- تغییرات هورمونی، مانند موارد مرتبط با بارداری یا یائسگی
- سوء مصرف مواد
- چاقی
- تغذیه نامناسب، از جمله کمبود ویتامین C
- ژنتیک
- بعضی از داروهایی که باعث خشکی دهان یا تغییرات لثه می شوند
- شرایطی که سبب کاهش ایمنی بدن می شوند مانند بیماری لوسمی، HIV / AIDS و درمان سرطان
- برخی بیماری ها مانند دیابت، آرتریت روماتوئید و بیماری کرون
عوارض جانبی:
پریودونتیت می تواند باعث از دست رفتن دندان شود. برخی تحقیقات نشان می دهد که باکتری های مسئول پریودنتیت می توانند از طریق لثه وارد جریان خون شوند و احتمالا بر قلب، ریه ها و سایر قسمت های بدن تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده اند که پریودنتیت با بیماری تنفسی، آرتریت روماتوئید، بیماری عروق کرونر یا سکته مغزی در ارتباط است. اما برای تأیید این رابطه به تحقیقات بیشتری نیاز است.
پیشگیری:
بهترین راه برای متوقف کردن علل ابتلا به پریودنتیت، پیروی از یک برنامه بهداشت دهان و دندان صحیح است که در تمام طول عمر ادامه می یابد.
حداقل به مدت دو دقیقه و دو بار در روز مسواک بزنید و یک بار نخ دندان بکشید. نخ دندان کشیدن قبل از مسواک زدن موجب سهولت در زدودن مواد غذایی از بین دندان ها می شود.
معاینات شش ماه یکبار دندان پزشکی را جدی بگیرید. هر شش تا 12 ماه به دندانپزشک مراجعه کنید. چنانچه فاکتورهای ابتلا به پریودنتیت در شما بالاست، مانند خشکی دهان، مصرف داروهای خاص یا سیگار کشیدن، بیشتر از سایر افراد باید برای بررسی لثه و جرم گیری به دندانپزشک مراجعه کنید.
