لامینت دندان: تعریف، مزایا و موارد منع کاربرد

لامینت دندان یا ونیر پرسلین روکش های نازکی از جنس سرامیک است که روی دندان ها چسبانده می شوند. روکش ها عموما حدود 5 تا 6 میلی متر ضخامت دارند. اما برخی انواع لامینت حتی نازک تر هم هستند.

برای چه مواردی مناسب هستند؟

عملکرد اصلی ونیر لامینت بهبود ظاهر دندان ها است. می توانید به آنها به عنوان راهی برای اصلاح سطح دندان فکر کنید. لامینت های پرسلین برای اصلاح رنگ، شکل و موقعیت دندان استفاده می شوند.

بنابراین دندان هایی که تغییر رنگ داده اند، فرسوده شده اند، دچار لب پریدگی شده اند، فضایی بین دندان هاست یا کمی دچار انحراف هستند، کاندیدای خوبی برای اصلاح بدین روش هستند.

لامینت دندان روشی انتخابی است:

در اغلب موارد، لامینت دندان به تشخیص و اختیار بیمار صرفا به منظور بهبود ظاهر دندان استفاده می شود.

ممکن است از خود بپرسید چگونه ممکن است ورقه نازکی از سرامیک در برابر فشار حاصل از جویدن و سایش مقاومت کند:

اگر چه لامینت به طور ذاتی شکننده است و به راحتی در صورت افتادن یا خم شدن می شکند، اما زمانی که به یک پایه محکم متصل می شود دیگر از آن ضعف خبری نیست. پس از اتصال روکش به دندان، حداقل انعطاف پذیری برای آن رخ می دهد و نیروهای وارد شده به آن به ساختار محکم دندان منتقل می شود.

مزایای لامینت:

سه ویژگی لامینت های پرسلن را منحصر به فرد می کنند:

• قرار دادن روکش ها یک روند نسبتا محافظه کارانه است. در مقايسه با قرار دادن تاج، دندان به اصلاح و سایش کمی نیاز دارد. لامینت فقط روی سطح پیشین دندان چسبانده می شود. اما تاج کل کاسپ دندان را می پوشاند.
• لامینت دندان عمر زیادی دارد و بسیار شبیه به ظاهر طبیعی دندان است. بازتاب نور از سطح دندان با روکش لایمنت مشابه بازتاب نور از سطح مینای دندان است. در نتیجه دندان ظاهر همیشگی خود را خواهد داشت.
• با توجه به سطح سرامیکی آنها، این نوع روکش مقاومت زیادی در برابر لکه و رنگ دارد. این نوع روکش در مقایسه با مواد باندینگ که از کامپوزیت ساخته شده اند، دچار تغییر رنگ نمی شود. در نتیجه هزینه اضافی برای بیمار به همراه نخواهد داشت.

مواردی که نمی توان از ونیر لامینت استفاده کرد:

برخی دندان ها و برخی بیماران کاندیدای مناسبی برای این روش نیستند:

دندان هایی که بخش زیادی از ساختار خود را به دلیل فرسایش، پوسیدگی و شکستگی از دست داده اند یا دندان هایی که پر شدگی بزرگی دارند، کاندیدای خوبی برای این روش نیستند. ونیرها ساختار دندان را محکم نمی کنند بلکه فقط ظاهر آن را بهبود می بخشند.

دندان هایی که دارای مینای کمی هستند امکان استفاده از این روش را ندارند. لامینت دندان در ابتدا باید به سطح مینا متصل شود. برخی از دندان ها به دلیل تروما یا فرسودگی دندان، قرار دادن یکی از روش های اصلاح دندان از قبل، یا قرارگیری دندان در معرض مواد و نوشیدنی های اسیدی یا اسید معده، مینای دندان کمی دارند یا حتی فاقد مینای دندان هستند.

افرادی که دچار دندان قروچه و قفل کردن دندان و فک خود هستند نیز کاندیدای مناسبی برای این روش نیستند. دندان قروچه یکی از مهمترین عوامل شکست این روش در بیمار است.

منبع:

animated-teeth