بایگانی دسته ی آموزش های عمومی

دهانشویه آنتی باکتریال از دهانشویه های بدون نسخه بسیار قوی تر است و باکتری های عامل بیماری لثه را تا سطح قابل قبولی از بین می برد .

رایج ترین دهانشویه تجویز شده در این رابطه، کلرهیگزیدین است و دندانپزشک آن را به عنوان بخشی از رژیم درمانی شما تجویز خواهد کرد .

دهانشویه های مختلفی در بازار وجود دارند که تحت دو دسته درمانی و تزئینی به فروش می رسند .

انتخاب بهترین دهانشویه به شرایط دهان و دندان شما بستگی دارد .

دهانشویه مایع مفیدی است که می تواند به طور کامل دهان را تمیز کند و از دندان ها محافظت کند .

کلینیک دندانپزشکی ما توصیه می کند که حداقل روزی دو بار بعد از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ، از دهانشویه برای تکمیل بهداشت دهان و دندان خود استفاده کنید .

در صورتی که دهان خود را با این محصول تمیز کنید ، محل هایی که دسترسی به آن توسط مسواک دشوار است به خوبی تمیز خواهد شد و می توانید از رفع باکتری های باقی مانده در دهان مطمئن شوید .

با این حال هر محصولی نمی تواند تمامی این اهداف را برآورده کند .

برخی از انواع دهانشویه این کار را بهتر و موثرتر انجام می دهند .

در ادامه کاربرد دهانشویه آنتی باکتریال را با هم بررسی خواهیم کرد .

دهانشویه آنتی باکتریال چیست

دهانشویه های رایج در داروخانه شکل ملایم دهانشویه آنتی باکتریال است و می توانند میزان باکتری های دهان را کاهش دهند .

باکتری های خاصی باعث پوسیدگی دندان و بیماری لثه می شوند .

کلرهیگزیدین رایج ترین دهانشویه آنتی باکتریال است که برای کاهش تعداد باکتری های دهان تجویز می شود .

در صورتی که به همان شیوه تجویز شده توسط دندانپزشک استفاده شود، این دهانشویه می تواند باکتری های عامل بیماری لثه را تا حد قابل توجهی کاهش دهد .

نتیجه تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از آنتی بیوتیک و دهانشویه آنتی باکتریال می تواند نیاز به جراحی لثه را تا ۸۰ درصد کاهش دهد .

دهانشویه درمانی حاوی مواد فعالی است که به کنترل عوامل و شرایط ایجاد بوی بو دهان، ابتلا به بیماری های لثه، پلاک و پوسیدگی دندان کمک می کند .

مواد تشکیل دهنده دهانشویه درمانی عبارتند از :

• ستیل‌پیریدینیوم کلراید
• کلرهگزیدین
• فلوراید
• پراکسید

ستیل‌پیریدینیوم کلراید ماده ای است که برای کاهش بوی بد دهان استفاده می شود .

کلرهگزیدین نیز برای پیشگیری از پوسیدگی دندان به مواد تشکیل دهنده دهانشویه درمانی اضافه می شود .

فلوراید دیگر ماده مشهور و شناخته شده ای است که در اغلب محصولات دهان و دندان یافت می شود .

از این ماده برای پیشگیری از پوسیدگی دندان و افزایش استحکام مینای دندان استفاده می شود .

پراکسید نیز در محصولات سفیدکننده دندان به کار می رود .

دهانشویه های درمانی هم به صورت بدون نسخه و هم با تجویز پزشک در دسترس عموم قرار دارند .

استفاده از برخی از این محصولات به تشخیص پزشک نیاز دارد .

چرا دهانشویه آنتی باکتریال مفید است ؟

اگر اخیرا جرم گیری عمیق کرده باشید، یا بیماری پریودنتیت در شما تشخیص داده شده باشد ،

در این صورت دهانشویه آنتی باکتریال می تواند برای شما مفید باشد .

این دهانشویه برای کنترل پلاک و کشتن باکتری های عامل بیماری لثه تجویز می شود .

جرم گیری عمیق یکی از روش های درمان بیماری لثه پیشرفته است که جواب دهی به درمان می تواند مانع نیاز به جراحی لثه شود .

چطور از آن استفاده می شود ؟

بسته به پیشرفت بیماری لثه و توانایی کنترل فاتورهای عامل بیماری ، از روش های درمانی مختلفی استفاده می شود .

همانند تمام داروها ، لازم است که دستورالعمل دندانپزشک در این مورد رعایت شود .

علاوه بر مصرف دهانشویه ، باید مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نیز به طور منظم انجام شود و در صورت لزوم از آنتی بیوتیک استفاده شود .

دندانپزشک توصیه های مربوط به خوردن ، آشامیدن و مسواک زدن پس از استفاده از دهانشویه را به شما خواهد کرد .

چه کسی باید از دهانشویه آنتی باکتریال استفاده کند ؟

اگر دندانپزشک دچار بیماری پریودنتال پیشرفته باشد ، و اخیرا روت پلنینگ و اسکیلینگ بر روی او انجام شده باشد ، می توانید از این نوع دهانشویه استفاده کنید .

در این مورد، دندانپزشک باید نظر دهد و آن را تجویز کند .

هرگز بدون نظر دندانپزشک از دهانشویه های درمان استفاده نکنید .

مصرف بیش از حد آنها می تواند باکتری های خوب دهان شما را نیز از بین ببرد و تعادل pH دهان را به هم بریزد .

معایب دهانشویه آنتی باکتریال

دهانشویه های حاوی کلرهیگزیدین می توانند باعث ایجاد لکه های قهوه ای روی دندان شوند ، زیرا این ماده به بافت نرم و سخت متصل می شود .

بنابراین ، اگر این دهانشویه برای درمان بیماری لثه برای شما تجویز شده است ، در این مدت از مصرف چای ، قهوه و دیگر مواد غذایی حاوی رنگدانه خودداری کنید .

به علاوه ، اگر دارای روکش یا ونیر دندان هستید ، استفاده از این دهانشویه می تواند موجب لک شدن آنها شود .

به طور کلی استفاده از دهانشویه آنتی باکتریال در طولانی مدت و به عنوان بخش ثابتی از بهداشت دهان و دندان توصیه نمی شود .

زمانی که بیماری لثه شما تحت کنترل درآمد ، از روش های معمول بهداشت دهان و دندان شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برای پیشگیری از پیشرفت بیماری استفاده کنید .

این نوع دهانشویه به هیچ وجه نباید قورت داده شود .

تنها آن را قرقره کنید و تف کنید .

برای کاهش احتمال مقاومت باکتریایی نسبت به دارو ، دهانشویه و داروهای خود را به صورت تجویز شده ، در دوز توصیه شده و در زمان مقرر مصرف کنید .

دهانشویه و داروهای باقی مانده را برای بیماری دیگری مصرف نکنید .

فراموش نکنید که استفاده از دهانشویه نباید جایگزین بهداشت دهان و دندان شود بلکه مکملی برای آن به حساب می آید .

همانند سایر تمیزکننده های مکمل بهداشت دهان و دندان استفاده از دهانشویه نیز برای تمیز کردن نقاطی به کار می رود که دسترسی به آن برای مسواک و نخ دندان دشوار است .

انتخاب یک دهانشویه مناسب به شرایط دهان و دندان ، نیازهای فردی و تشخیص دندانپزشک بستگی دارد .

استفاده از دهانشویه به خصوص دهانشویه های حاوی الکل و فلوراید در کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی شود .

احتمال بلع مایع در این کودکان زیادتر است و مواد تشکیل دهنده دهانشویه درمانی می تواند موجب بروز تهوع ، استفراغ و حتی مسمومیت کودک شود .

پیش از خرید یک محصول ، به خصوص محصولات بهداشتی ، در مورد آن با دندانپزشک خود مشورت کنید .

در این مقاله به بررسی تعداد ریشه و کانال در دندان ها می پردازیم.

عصب کشی یکی از درمان های رایج برای نجات دندان پوسیده است که در این امر تعداد ریشه و کانال اهمیت بسزایی دارد.

عصب کشی از آن درمان هایی است که هم از نظر هزینه و هم درد باعث ترس بیماران می شود.

شنیدن نیاز به عصب کشی از دهان دندانپزشک خبر خوشی نیست، اما به هر حال باعث نجات دندان می شود.

تعداد ریشه و کانال های یکی از فاکتورهای اصلی تعیین هزینه عصب کشی است.

دیگر فاکتورهای موثر در هزینه کلی عصب کشی شامل تعداد جلسات درمان، نیاز به روکش و پیچیدگی درمان می شود.

هر چند تعیین تعداد کانال و هزینه درمان به عهده دندانپزشک است، اما در ادامه شما را با جزئیات این امر آشنا می کنیم.

 تعداد ریشه و کانال دندان

اگر بدانید کدام دندان شما به عصب کشی نیاز دارد با استفاده از جدول زیر می توانید ایده ای در مورد آن به دست آورید.

۱ ریشه و ۱ کانال در دندان های پیش و نیش فک بالا

یک یا دو ریشه و دو کانال در دندان های کرسی یا آسیاب فک بالا

۳ ریشه و ۴ کانال در دندان های کرسی اول بالا

۳ ریشه و ۳ تا ۴ کانال در دندان های کرسی دوم بالا

۳ ریشه و ۳ کانال در دندان های عقل، میزان تفاوت و بدشکلی در این دندان ها بیشتر است

۱ ریشه و احتمالا ۲ کانال در دندان های پیش پایین

۱ ریشه و ۲ یا ۳ کانال در دندان های آسیاب کوچک فک پایین

۲ ریشه و ۳ یا ۴ کانال در دندان های آسیاب بزرگ پایین

همان طور که در فهرست فوق می بینید، دندان ها همیشه حداقل یک ریشه دارند و هر ریشه همیشه حداقل یک کانال دارد.

اما به غیر از این مبنای اصلی، تنوعات زیادی در این مورد وجود دارد.

اختلافات:

برخی از مثال های تنوع در تعداد ریشه و کانال عبارتند از

ریشه اضافه:

ممکن است دندان شما نسبت به دندان های همنوع خود، ریشه های بیشتری داشته باشد و به همین ترتیب کانال های بیشتری هم داشته باشد. با این حال، این اختلاف نادر است.

ریشه های همجوشی شده دندان:

رایج تر از ریشه اضافه، وجود چند ریشه (مولار و پری مولار) است که به هم چسبیده اند.

این مورد به تنهایی، درمان عصب کشی را پیچیده تر نمی کند. با این حال، چنین دندانی ممکن است تعداد کانال های متفاوت تری داشته باشد.

تعداد کانال های بیشتر:

رو به رو شدن دندانی که تعداد کانال های بیشتری نسبت به بقیه دندان ها دارد اصلا چیز عجیبی نیست.

برخی از دندان ها ( نیش پایین، پری مولار و مولار بالا ) بیشترین اختلاف را در تعداد کانال دارند.

چرا تعداد بیشتر ریشه و کانال های دندان باعث گران تر شدن عصب کشی می شود؟

به طور کلی هر چه تعداد ریشه و کانال های یک دندان بیشتر باشد، میزان پیچیدگی درمان آن بیشتر است.

این بدان معنی نیست که درمان دندانی که دو کانال دارد دو برابر سخت تر از دندانی است که تنها یک کانال دارد.

اما انتظار می رود کانال های دندان اولی باریک تر باشند.

بنابراین، یافتن و تمیز کردن آنها دشوارتر از دندانی است که تنها یک کانال دارد.

پیچیدگی درمان دندان هایی که ۳ یا ۴ کانال دارند، که اکثر آنها قطر بسیار کمی دارند، بسیار بالاست و به دقت بالایی نیاز دارد.

تعداد ریشه و کانال در دندان چطور تشخیص داده می شود؟

موفقیت آمیز بودن درمان عصب کشی به تمیز شدن کامل کانال ها بستگی دارد. اگر حتی یکی از کانال ها تمیز نشود، عفونت از آنها به دیگر نواحی دندان و ریشه آن منتشر شده و در نهایت دندان از دست می رود.

ادامه درد بیش از یک هفته پس از عصب کشی می تواند نشانه ای از درمان نادرست باشد. در صورتی که با وجود گذشت یک هفته تا ده روز پس از عصب کشی همچنان دچار دندان درد هستید، به دندانپزشک مراجعه کنید تا دندان های شما معاینه شوند.

شاید نیاز به درمان مجدد دندان باشد.

از این رو، برای پیشگیری از نیاز به درمان مجدد لازم است که تعداد ریشه و کانال در ابتدا صحیح تشخیص داده شود.

روش های زیر به تشخیص صحیح کمک می کنند.

رادیوگرافی

تشخیص لامسه ای

معاینه چشمی

در ادامه توضیح هر روش و نحوه کمک آن به تشخیص بهتر آمده است.

رادیوگرافی

پیش از شروع هر نوع روش درمانی از دندان های شما رادیوگرافی تهیه می شود.

رادیوگرافی کمک می کند که اطلاعات کاملی از دندان ها و وضعیت آنها به دست آید.

رایج ترین نوع رادیوگرافی و شاید تنها نوعی که شما دیده اید، همانی است که در گرافی شما دیده می شود.

گاهی دندانپزشک برای دیدن جزئیات بیشتر از یک دندان دستور انجام چند رادیوگرافی از زوایای مختلف می دهد.

در موارد پیچیده، رادیوگرافی CBCT نیز جزئیات کاملی از دندان ارائه می دهد.

با استفاده از این روش هر تردید در مورد جزئیات درونی دندان برطرف می شود.

معاینه چشمی

معاینه چشمی نیز سهم زیادی در تایید اطلاعات به دست آمده از رادیوگرافی دارد.

دندانپزشک می تواند پس از باز کردن تاج دندان، در کف حفره پالپ کانال ها را ببیند.

یکی از ابزارهایی که مورد استفاده دندانپزشکان قرار می گیرد میکروسکوپ دندانپزشکی است.

این ابزار بیشتر در حوزه کار اندودنتیست ها قرار دارد.

اندودنتیست در انجام عصب کشی های پیچیده و درمان مجدد عصب کشی تخصص دارد.

میکروسکوپ دندانپزشکی به متخصص کمک می کند که به خوبی داخل دندان را ببیند و کانال ها را تشخیص دهد.

تشخیص لامسه ای

یکی از دیگر راه های مهم تشخیص با استفاده از حس لامسه صورت می گیرد.

این روش در طول درمان عصب کشی مورد استفاده قرار می گیرد.

دندانپزشک فضای عصب را در دندان با استفاده از فایل های عصب کشی تمیز می کند.

مسیری که این فایل ها در طول ریشه دندان به سمت بالا و پایین طی می کنند، به دندانپزشک تصویر مناسبی از آناتومی دندان می دهد.

اگر دچار دندان درد شده اید و به معاینه نیاز دارید، همین امروز با ما تماس بگیرید.

عدم درمان دندان پوسیده، باعث پیچیده تر شدن وضعیت دندان و افزایش هزینه های درمان می شود.

اگر یکی از دندان های شما دچار آسیب یا پوسیدگی شدید شده ، اگر از ظاهر یکی از دندان های خود ناراضی هستید ، روکش دندان روشی موثر و مناسب برای ترمیم لبخند و حفظ کارکرد دندان است .

اما تمام روکش های دندان گزینه مناسبی برای بیماران نیستند .

تفاوت بین انتخاب روکش مناسب و نامناسب به معنی حفظ سلامت دهان و دندان به مدت چندین سال یا آمادگی برای پرداخت هزینه مجدد برای درمان است .

ما در کلینیک دندانپزشک یوسف آباد می توانیم به شما بهترین روکش دندان را پیشنهاد دهیم که سلامت دندان شما را تضمین می کند .

از کجا می توان تشخیص داد که کدام روکش برای شما مناسب است ؟

در ادامه اطلاعات مورد نیاز آمده است .

انتخاب بهترین روکش دندان

نمی توان برای همه بیماران یک نسخه یکسان پیچید .

شرایط و نیازهای هر بیمار متفاوت است و یک نوع روکش نمی تواند برای همه بهترین باشد .

برای مثال دندان های خلفی تحت فشار زیادی قرار دارند ، پس باید مقاومت زیادی داشته باشند .

دندان های پیش نیز در معرض دید قرار دارند ، پس زیبایی آنها اهمیت دارد .

سرامیک : زیباترین و طبیعی ترین روکش دندان

روکش های سرامیکی بسیار محبوب هستند زیرا مواد پرسلین به کار رفته در آنها به طور کامل شبیه رنگ طبیعی دندان است و می تواند در کنار دندان های طبیعی بیمار لبخند کاملا هماهنگی را ایجاد کند .

اما روکش های سرامیک شکننده ترین نوع روکش دندان هستند که به این معنی است که برای هیچ دندانی به غیر از دندان های پیش مناسب نیستند .

روکش سرامیک گران ترین نوع نیز هست و هزینه آن تقریبا ۲۰ درصد بیشتر از سایر انواع روکش است .

با وجود آنکه گفتیم این روکش شکننده است ، اما روکش های سرامیکی جدید محکم تر از همتایان قدیمی خود هستند .

با این حال هنوز هم به پای روکش های فلزی نمی رسند .

بنابراین روکش های تمام سرامیک مناسب دندان های جلویی فک بالا هستند .

زیبایی این دندان ها اهمیت بیشتری دارد ، در هنگام لبخند زدن بیشتر دیده می شوند و فشار فک در این نقظه کمتر است .

طول عمر این نوع روکش قابل قبول است ، اما برای دندان های خلفی کوچک و بزرگ بهترین روکش دندان به شمار نمی رود .

روکش های پرسلین – فلز : ترکیب زیبایی و دوام

روکش های پرسلین – فلز جایگزین مناسبی برای روکش های تمام سرامیک هستند که زیبایی را بدون هزینه اضافه به بیمار هدیه می دهند .

دوام این نوع روکش نیز بالاتر است و از این رو بهترین روکش دندان برای دندان های خلفی به شمار می رود .

وجود لایه فلزی زیر پرسلین باعث استحکام بهتر آن می شود ، اما دیده شدن این لایه زیر خط لثه به خصوص در صورت ابتلا به تحلیل لثه محتمل است .

این حالت می تواند ظاهر دندان را تغییر دهد .

روکش های پرسلین – فلز نیز به شکستن حساس هستند و اگر درست نصب نشوند می توانند باعث فرسایش دندان های مخالف و مجاور شوند .

نوع جدید روکش های سرامیکی فلزی

در سال‌های اخیر نوع جدیدی از ترمیم های با روکش سرامیکی ( سرامیکی فلزی ) ساخته شده است که به آن روکش سرامیکی فلزی پرسی یا پرس شده به فلز گفته می ‌شود .

اگر چه در نگاه اول این ترمیم شبیه به ترمیم های پی اف ام ( سرامیک جوش خورده به فلز ) است اما در روش ساخت تفاوت‌ هایی با آن دارد که باعث شده نتیجه از نظر زیبایی بهتر و از نظر استحکام قوی‌ تر باشد .

در واقع این روکش ها تمامی محدودیت‌ های روکش های سرامیکی فلزی قدیمی ‌تر را که در آنها لایه سرامیکی به اسکلت فلزی جوش می خورد ، را برطرف می‌ کند .

مهم ‌ترین اشکال این انواع روکش دندان این است که آزمون زمان برروی آن ‌ها انجام نشده و طول عمر و دوام آنها در بلند مدت مشخص نیست .

روکش آلیاژ طلا : محافظت از دندان های مجاور و پیشگیری از شکستن

روکش های آلیاژ طلا از ترکیبی از چند فلز ساخته شده اند که شامل مس ، پلاتین و نیکل می شود .

ترکیب دقیق آن به روکش مورد نظر بستگی دارد .

بهترین روکش دندان از جهت استحکام فوق العاده و مقاومت در برابر شکستن و ترک روکش آلیاژ طلاست .

این روکش عمر بالایی دارد و از دندان های مجاور و مخالف در برابر فرسایش محافظت می کند .

طلا با بدن سازگاری کاملی دارد و بدن به آن واکنش نشان نمی دهد .

با این حال ، کیفیت بالای آن با هزینه بیشتر همراه است .

طلا فلز گرانبهایی است و ساخت روکش طلا نیز هزینه بالاتری نسبت به روکش های پرسلین دارد .

به علاوه ، روکش طلا ظاهر لبخند شما را تغییر می دهد .

اگر نگران ظاهر لبخند و جیب خود هستید ، شاید این بهترین نوع روکش دندان برای شما نباشد .

با این حال ، اگر دندانی باشد که در معرض دید قرار ندارد و رنگ آن اشکال مهمی نباشد ، با قطعیت می توان گفت روکش طلا بهترین گزینه برای دندان های خلفی است .

روکش های پایه فلز : ایده آل برای پوسیدگی شدید

روکش های پایه فلز حاوی ترکیبی از فلزات است که شامل نیکل ، کروم ، کبالت و غیره می شود .

فلزات مورد استفاده از این نوع روکش از نظر استحکام بخشی به روکش و مقاومت در برابر فرسایش انتخاب می شوند که در نهایت بهترین روکش دندان از نظر مقاومت را شکل می دهند .

این روکش از دندان های مجاور نیز محافظت می کند و به آنها آسیبی نمی زند .

همین ویژگی ها در این نوع روکش است که باعث می شود بهترین روکش دندان برای پوسیدگی های شدید باشند .

با این حال ، روکش های پایه فلز می توانند باعث بروز حساسیت در بیماران مبتلا به آلرژی به فلز شوند و البته ظاهری مشابه دندان طبیعی بیمار ندارند .

علت نیاز خود به روکش دندان را از دندانپزشک بپرسید .

روکش دندان وظایف مهم زیادی بر عهده دارد و کاربردهای مختلفی در دندانپزشکی دارد .

با این حال در صورتی که استفاده از روکش ضرورت نداشته باشد می ‌توان ترمیم های دیگری به جای آن استفاده کرد .

بنابراین علت روکش کردن دندان را باید متوجه شوید تا درست تصمیم بگیرید .

در نهایت بهترین نوع روکش دندان برای شما به شرایط و نیازهای شما بستگی دارد .

دندانپزشکان ما می توانند در این مورد شما را راهنمایی کنند .

اگر نیاز به مشاوره دارید از اینجا نوبت بگیرید .

ایدز و هپاتیت دو غول ترسناک دنیای بیماری ها هستند که موجب نگرانی بسیاری از افراد از مراجعه به دندانپزشکی ، آرایشگاه ها و حتی استخرها شده اند.

از سوی دیگر ، نگاه منفی جامعه و ترس از عدم پذیرش توسط درمانگر سبب شده است که بیماران زیادی بیماری خود را مخفی کنند .

همین به نگرانی گروه اول بیشتر دامن زده است .

در این مطلب تلاش می کنیم که ضمن رفع نگرانی افراد سالم جامعه نسبت به ابتلا به بیماری های قابل انتقال در دندانپزشکی ، مرهمی نیز برای نگرانی های بیماران مبتلا به ایدز نیز باشیم و لزوم مراقبت از دهان و دندان را به آنها یادآور شویم .

شرایط این بیماری سبب شده است که مراقبت های دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز اهمیت بیشتری یابد .

ایدز چیست ؟

بیماری ایدز عفونتی است که در دستگاه ایمنی ایجاد می شود و دارای سه مرحله اصلی است .

در مرحله اول بیمار به مدت کوتاهی دچار بیماری شبه آنفولانزا می شود .

در مرحله دوم، بیمار تا مدتی طولانی هیچ علامتی ندارد و بیماری در حالت نهفتگی به سر می برد .

هر چه بیماری بیشتر پیشرفت می کند ، تداخل در سیستم ایمنی بیشتر می شود تا حدی که بیمار دچار عفونت های فرصت طلب و تومورهای وخیم می شود .

در نهایت بیماری وارد فاز آخر یا ایدز می شود که در آن سیستم ایمنی بدن دچار آسیب جدی شده و بیماری های مهلک او را درگیر می کنند .

در این مرحله بیمار به مراقبت های حرفه ای پزشکی نیاز پیدا می کند .

مراقبت های دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز یکی از آنهاست .

آیا بیمار مبتلا به ایدز در مطب های دندانپزشکی پذیرفته نمی شود ؟

بر اساس دستورالعمل های ابلاغ شده توسط وزارت بهداشت ، تمام پزشکان و درمانگران موظف به پذیرش تمام بیماران در هر شرایطی هستند ، مگر آنکه فاقد ابزار و امکانات لازم برای درمان آنها باشند .

بنابراین ، اگر بیماری ابتلا به ایدز یا هپاتیت را اعلام کند ، مرکز درمانی در صورت داشتن تجهیزات لازم برای ارائه خدمات درمانی مورد نظر موظف به پذیرش وی است .

عدم پذیرش حتی می تواند با شکایت از سوی بیمار همراه شود .

در صورتی که مرکز درمانی فاقد امکانات لازم برای درمان بیمار مبتلا به ایدز یا هپاتیت باشد، او را به مرکز درمانی مجهزتر مخصوص این بیماران ارجاع می دهد.

درمان شما در هر شرایطی باید انجام شود .

اگاه سازی تیم درمان از شرایط خود، باعث می شود که درمان شما در شرایط بهتر و ایمن تری انجام شود. این به نفع شما ، تیم درمان و سایر بیماران است .

آیا افراد سالم باید نگران ارائه خدمات دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز باشند ؟

انتقال این بیماری از طریق تماس با خون آلوده است .

از آنجا که درمان های دندانپزشکی نیز شامل برش بافت ها و خونریزی است ، بسیاری از افراد سالم دچار ترس از ابتلا به بیماری هایی نظیر هپاتیت و ایدز می شوند .

با این حال ، به شما اطمینان می دهیم که خطری از این نظر شما را تهدید نمی کند .

تا به حال هیچ موردی از ابتلا به ایدز ناشی از دریافت خدمات دندانپزشکی گزارش نشده است .

به علاوه ، برای از بین بردن ویروس ها و باکتری ها ، دستورالعمل های بهداشتی سخت گیرانه ای وجود دارد .

برای درمان بیماران ، باید تا حد امکان از وسایل یک بار مصرف و مجزا استفاده شود .

در مورد ابزارهای گران قیمتی که امکان جایگزینی آنها وجود ندارد نیز دستورالعمل های دقیقی وجود دارد .

تمامی کلینیک های درمانی باید مجهز به دستگاه اتوکلاو باشند .

این دستگاه برای استریل کردن وسایل به کار می رود .

ویروس HIV هر چند ویروس مهلکی است ، اما به شرایط محیط بسیار حساس است .

بنابراین ، در دستگاه اتوکلاو به راحتی از بین می رود و تمامی ابزارها استریل می شوند .

دندانپزشکان و دستیاران بیش از هر کس دیگری در طول روز با این ابزارها سر و کار دارند .

پس بیش از هر کس دیگری باید نگران سلامتی خود باشند .

احتمال بریدن دست با ابزارهای تیز در طول روز زیاد است .

پنهانکاری بیماران نیز موجب شده است که رعایت اصول بهداشتی با شدت بیشتری انجام شود .

بیماری های دهان و دندان مرتبط با بیماری ایدز

ابتلا به شرایط زیر در بیماران مبتلا به ایدز رایج است :

• خشکی دهان
• آفت دهان
• قارچ دهان
• لوکوپلاکی در گوشه دهان
• لق شدن دندان ها
• پریودنتیت پیشرفته
• ضایعات دهانی
• زخم های مقاوم به درمان

تشخیص و درمان بیماری های دهان و دندان در بیماران مبتلا به ایدز

شرایط سیستم ایمنی بدن بیماران مبتلا به ایدز به نحوی است که فرد مستعد ابتلا به انواع بیماری ها و عفونت ها می شود .

در فاز اول بیماری ، ابتلا به بیماری های دهان و دندان در این بیماران بیشتر دیده می شود .

تشخیص به موقع ضایعات دهانی در بیمار از وظایف مهم دندانپزشک است .

حفره دهان باید در طول دوره بیماری سالم بماند .

عفونت های حاد دندان و لثه باید به موقع درمان شود و روش های حفظ بهداشت دهان و دندان به بیمار آموزش داده شود .

بیمار مشکوک به ایدز

طبق دستورالعمل های دندانپزشکی تمامی بیماران مبتلا به ایدز باید بیماری خود را به پزشک اطلاع دهند .

ترس از عدم درمان ، نگاه دیگران و مورد قضاوت واقع شدن باعث می شود که بسیاری از بیماران شرایط خود را به دندانپزشک اطلاع ندهند .

برخی از بیماران نیز ممکن است از بیماری خود خبر نداشته باشند .

وجود چند علامت در دهان بیمار می تواند نشانه ای از ابتلا به بیماری باشد .

در صورت مشاهده علائم زیر ، اتخاذ اقدامات احتیاطی برای پیشگیری از انتقال بیماری و ارجاع بیمار به پزشک متخصص برای آزمایشات مربوطه ضروری است :

• ابتلا به عفونت کاندیدایی در بیمار جوان
• لوکوپلاکی مویی در کناره زبان
• پریودنتیت پیشرفته در بیمار جوان
• ضایعات پوستی مخاطی مزمن

مراقبت های دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز :

عوارض بیماری ایدز بر سلامت فرد زیاد است .

به طور مشخص ، دهان و دندان اولین جایی است که تحت تاثیر بیماری قرار می گیرد .

بیماران باید در مورد بیماری خود با دندانپزشک مشورت کنند و برای تسکین مشکلات خود از او مشورت بگیرند .

بهترین روش کاهش عوارض بیماری ایدز بر دهان و دندان بیمار عبارتند از

• معاینه منظم دندان ها
• مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دو بار در روز
• مصرف مداوم و منظم داروهای HIV
• مشورت با پزشک در صورت ابتلا به عوارض دارویی همچون خشکی دهان