گسترش کام در درمان ارتودنسی

گسترش کام نوعی درمان ارتودنسی است که در موارد خاصی به کار می رود. با گسترش وسعت کام، محیط قوس دندان افزایش می یابد و فضای بیشتری برای رشد دندان ها فراهم می شود.

دلایل استفاده از گسترش کام:

گسترش کام از سه جهت به کودک کمک می کند:

  • کراس بایت را درمان می کند. دندان های فک بالا باید دور دندان های فک پایین بسته شوند. در بیمارانی که کام باریکی دارند، این حالت برعکس است. این امر باعث رشد نامتقارن فک پایین می شود که در نتیجه در صورت عدم درمان به موقع صورت بیمار را نیز نامتقارن می کند.
  • با ایجاد فضای بیشتر در فک بالا باعث از بین رفتن شلوغی دندان ها و نامرتبی آنها و رشد دندان ها در موقعیت صحیح می شود.
  • توانایی تنفس را بهبود می بخشد. یک کام باریک یا عمیق تنفس از طریق بینی را برای کودک دشوار می کند. این مشکل باعث تنفس مزمن از راه دهان می شود. تنفس دهانی باعث فیلتر نامناسب باکتری ها، خشکی مزمن دهان و بیماری های لثه می گردد.

تمامی این عوارض را می توان با گسترش کام درمان کرد. در نتیجه راه هوایی بینی بیمار باز می شود و فک و دندان وی بهبود می یابد.

سن بیمار:

گسترش کام زمانی موفقیت آمیزتر است که در بیماران کمتر از ۱۶ سال انجام گیرد. گسترش کراس بایت باید هرچه سریع تر انجام شود اما زودتر از سن ۵ سالگی ممکن نیست. بیماران بالغی که از کراس بایت رنج می برند تنها می توانند از گسترش دندانی و نه گسترش کام سود ببرند. در صورتی که نیاز به گسترش کام در بزرگسالان باشد، لزوما به جراح فک باید مراجعه شود.

گسترش دهنده سریع کام:

روش مورد استفاده برای این کار به سن بیمار و دلیل درمان بستگی دارد. یکی از راه های درمان استفاده از ابزار ثابتی است مانند RPF است که به دندان های مولار متصل می شود. این ابزار دارای کلید مخصوصی است که با پیچاندن یک پیچ در مرکز دستگاه در مقاطع زمانی خاص باعث باز شدن کام می شود. این ابزار فشار رو به بیرونی به دو نیمه فک بالای کودک وارد می کند که باعث رشد استخوان اضافی بین آنها می شود. با ایجاد تغییرات جزئی در هر روز، کم کم پهنای فک بیشتر می شود.

کمک جراحی:

SARPE ترکیبی از درمان ارتودنسی و جراحی است که در زمان هایی به کار می رود که به فضایی بیشتر آن چیزی نیاز است که به کمک دستگاه به دست می آید. فک بالا عمدا در طول جراحی شکسته می شود و برش های متعددی در استخوان ایجاد می شود. در نتیجه فک بالا به قطعات قابل حرکت تقسیم می شود. این امر باعث رشد استخوان بین فک می شود و دستگاه پس از جراحی کار گذاشته می شود.

گسترش دهنده قابل جابه جایی:

گسترش دهنده قابل جابه جایی مانند یک دندان مصنوعی جزئی است. از این ابزار زمانی استفاده می شود که میزان گسترش مورد نیاز کم باشد. از این ابزار بیشتر در بزرگسالان استفاده می شود زیرا بهتر می توانند با نوع درمان کنار بیایند. بسته به سن و شرایط بیمار، ممکن است تا زمان رشد دندان های دائمی نیاز باشد که بیمار پس از درمان از ریتینر استفاده کند.

مراقبت های بهداشتی:

بهداشت دهان و دندان در هنگام درمان با گسترش دهنده کام اهمیت زیادی دارد. زمانی که کودک از این دستگاه استفاده می کند، لازم است که هر بار آن را با مسواک و خمیردندان تمیز کند. بیمار می تواند دهان خود را با دهان شویه آنتی باکتریال تمیز کند.

منبع:

colgate

انواع مال اکلوژن دندان: کلاس های مختلف

مال اکلوژن دندان ها به عدم تقارن سطوح جونده دندان های فوقانی و پایین گفته می شود. این عارضه انحراف از انسداد طبیعی دندان ها است که در آن تمام دندان های بالا روی دندان های پایین قرار دارند. افراد دارای فک و دندان طبیعی دارای دندان های مرتبی هستند و شیارهای دندان های مولار بالا دقیقا روی دندان های مولار پایین جفت می شوند. در نتیجه دندان های مولار تماس مناسبی با هم دارند و این امر به جویدن غذا کمک می کند. با این حال، بسیاری از افراد به انواع مال اکلوژن دندان مبتلا هستند که طیفی از خفیف تا شدید را شکل می دهند.

علل مال اکلوژن:

دلایل بروز مال اکلوژن ممکن است به تفاوت در سایز فک بالا و پایین یا تفاوت در سایز فک و دندان ارتباط داشته باشد. این گونه مشکلات می توانند باعث نامرتبی دندان ها و ناهنجاری فک مانند اوربایت، آندربایت یا کراس بایت شود. ناهنجاری های دوران کودکی مانند شکاف لب و کام، استفاده طولانی مدت از بطری شیر، مکیدن انگشت یا پستانک می تواند باعث آسیب رساندن به فرم و نظم دندان ها شود. برخی از افراد دچار دندان های درهم ریخته هستند، برخی دیگر دندان های کمتر یا بیشتری دارند و دندان های برخی دیگر شکل ناهنجاری دارد. تمام این موارد می توانند باعث انواع مال اکلوژن دندان شوند.

انواع مال اکلوژن دندان:

اولین بار انواع مال اکلوژن دندان بر اساس موقعیت نسبی دندان های مولار فک بالا طبقه بندی شدند. برای یک انسداد کامل در فک، کاسپ دندان های مولار فک بالا باید در شیارهای فک پایین قرار گیرند. دیگر دندان ها نیز باید در خط ردیف قرار بگیرند. هر گونه تغییر و انحراف به عنوان مال اکلوژن در نظر گرفته می شود که به سه دسته تقسیم شده اند.

مال اکلوژن کلاس یک:

این ناهنجاری شایع ترین نوع مال اکلوژن است که در آن دندان های فک بالا با دندان های پایین هم پوشانی دارند. با این حال، جویدن بیمار طبیعی است. در این ناهنجاری کاسپ دندان مولار فک بالا روی شیارهای مولار پایین قرار می گیرد. با این حال، بیمار ممکن است دچار فاصله بین دندان، شلوغی دندان ها، رشد دندان زیر دیگری و رشد بیش از حد تاج دندان نسبت به سایر دندان ها باشد.

مال اکلوژن کلاس دو:

این نوع مال اکلوژن به عنوان اوربایت شناخته می شود. دندان ها و فک بالا به شدت با فک و دندان های پایین همپوشانی دارند و دندان های فک بالا به شدت جلوتر از دندان های فک پایین هستند. در این کلاس مال اکلوژن، دندان های جلو بیرون زده اند یا دندان های خلفی با دندان های مرکزی هم پوشانی دارند.

مال اکلوژن کلاس سه:

این کلاس مال اکلوژن، که پروگناتیسم نیز خوانده می شود، زمانی رخ می دهد که دندان های پیشین فک پایین بسیار جلوتر از دندان های پیشین فک بالا هستند و بیمار فک پایین بزرگ یا فک بالای کوچکی دارد. این ناهنجاری باعث می شود که دندان ها نامرتب شوند و دندان های پیشین فک پایین بافت لثه دندان های فک بالا را لمس کنند.

دیگر انواع مال اکلوژن دندان:

اگرچه سه کلاس فوق اصلی ترین انواع مال اکلوژن هستند، ناهنجاری های دیگری نیز وجود دارد که افراد دچار آن می شوند. افراد با صورت های دراز یا افرادی که دچار عادت مکیدن انگشت یا رانش زبان هستند دچار اپن بایت می شوند در حالی که افراد دارای صورت های کوتاه یا رشد ناکافی دندان های مولار دچار دیپ بایت می شوند.

درمان ارتودنسی می تواند انواع مال اکلوژن ها را درمان کند. در صورتی که حس می کنید صورت شما ظاهر طبیعی ندارد یا دندان های نامرتب و بیرون زده ای دارید، برای دریافت مشاوره با متخصصان کلینیک ما تماس بگیرید.

منبع:

dentalfind

مزایای ارتودنسی دیمون: بریس های خود باز شونده

بریس های دیمون یک درمان نسبتا جدید در ارتودنسی است. در حالی که هزینه چنین درمانی نسبت به روش های سنتی بیشتر است، مزایای ارتودنسی دیمون به قدری هست که از آن گزینه به صرفه تری می سازد. برای آشنایی با این مزایا تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

بریس دیمون چیست؟

سیستم دیمون نوعی درمان ارتودنسی است که از بریس های خود باز شونده یا سلف لیگیت استفاده می کند. این بدان معنی است که به جای اتصال آرچ وایر به براکت ها با لیگاتورهای الاستیک، براکت ها خود دارای قطعه ای هستند که دور سیم بسته می شود تا سیم در آن قرار گیرد.

مزایای ارتودنسی دیمون چیست؟

مزایای ارتودنسی دیمون یا سیستم سلف لیگیت بر بریس های استاندارد بسیار قابل توجه است. به لحاظ زیبایی شناسی براکت های سیستم دیمون کمتر از براکت های سنتی قابل توجه است. اما از آنجا که امروزه هر دو روش با بریس های شفاف ارائه می شوند، این مورد دیگر جز مزایای ارتودنسی دیمون نسبت به سایر روش ها به شمار نمی رود.

با این حال، آنچه نمی تواند به راحتی نادیده گرفته شود، کاهش طول دوره درمان با استفاده از ارتودنسی دیمون است. در یک مطالعه تطبیقی، طول درمان در بیماران تحت درمان با ارتودنسی دیمون تقریبا نصف بیماران تحت درمان با روش های سنتی بوده است. جلسات معاینه در بیماران تحت درمان با روش دیمون ۴۷٫۸ درصد کمتر از بیماران تحت درمان به روش های سنتی بوده است. در نتیجه بیمار به طور کلی هزینه کمتری برای پیگیری درمان پرداخته است.

از آنجا که در این روش خبری از اصطکاک به دلیل استفاده از لیگاتورهای الاستیک یا فلزی نیست، بنابراین طول درمان کمتر است. یکی از دیگر مزایای ارتودنسی دیمون درد کمتر به نسبت روش های سنتی است که به دلیل استفاده از بریس های خود باز شونده است.

کش های الاستیکی که همراه با بریس های معمولی استفاده می شوند می توانند محل خوبی برای تجمع باکتری و پلاک باشند. در نتیجه پس از مدتی با تغییر رنگ نیز همراه می شوند. با حذف این لیگاتورها، سیستم دیمون می تواند به بهداشت بهتر در طول درمان ارتودنسی منجر شود. در نتیجه در پایان درمان بیمار دندان های زیباتر، سفیدتر و سالم تری خواهد داشت.

آیا ارزش دارد؟

با متخصص ارتودنسی خود در مورد تناسب این روش با شرایط شما، پوشش هزینه های درمان توسط بیمه و نحوه پرداخت هزینه ها صحبت کنید. هر روشی را که برای اصلاح لبخند خود انتخاب کنید، مطمئن باشید که نتیجه نهایی ارزش زمان و هزینه صرف شده را خواهد داشت.

منبع:

colgate

ارتودنسی دیمون: روشی بدون درد و ناراحتی

هر کسی به دنبال یک لبخند جذاب است، اما تصور زندگی با دهانی پر از بریس های فلزی می تواند شما را به تردید بیاندازد. در ادامه اطلاعاتی در مورد بریس شفاف دیمون ارائه می شود. ارتودنسی دیمون روشی کمتر تهاجمی است که به لحاظ زیبایی شناسی برای بیماران مطلوب تر است.

اهمیت درمان ارتودنسی:

انجمن ارتودنسی آمریکا (AAO) بر این عقیده است که لبخندی سالم و با اعتماد به نفس از نتایج مهم درمان ارتودنسی است اما مهم تر از اصلاح ناهنجاری فک و ناتوانی در جویدن نیست. اصلاح ناهنجاری های دندان می تواند از بروز مشکلات بیشتر برای بیمار در آینده پیشگیری کند.

تمیز کردن دندان های نامرتب و شلوغ، دندان های فاصله دار و دندان های بیرون زده از فک می تواند دشوار باشد و به پوسیدگی دندان و بیماری لثه ختم شود. ناهنجاری فک می تواند باعث فرسایش شدیدتر سطح دندان و ناهنجاری در مفصل فک شود. دندان های مرتب و ردیف برای پیشگیری از این گونه مشکلات، راحت تر جویدن، هضم بهتر و پیشگیری از مشکلات گفتاری ضروری است.

بزرگسالان نیز به درمان ارتودنسی نیاز دارند:

ارتودنسی فقط برای بچه ها نیست. استفاده از درمان ارتودنسی هرگز برای شما دیر نیست. فرقی نمی کند ۶ ساله باشید یا ۶۰ ساله، همواره می توانید از مزایای دندان های مرتب و ردیف بهره مند شوید. آمارها نشان می دهند تعداد بزرگسالانی که به درمان ارتودنسی نیاز کم نیستند. ارتودنسی دیمون مزایای زیادی نسبت به روش های سنتی دارد که از آن گزینه خوبی برای درمان بزرگسالان می سازد.

ارتودنسی دیمون: بدون لکه، بدون درد

ارتودنسی دیمون از بریس های شفاف و گسسته استفاده می کند. برخی از بریس های شفاف از بخش های فلزی یا اتصالات الاستیکی تشکیل می شوند، که اغلب در طول درمان زرد می شوند. اما چون بریس های دیمون نیازی به کش ندارند، دیگر دچار لک و تغییر رنگ نمی شوند. تفاوت این روش آن قدر زیاد است که فامیل و دوستان از اینکه بفهمند شما تحت درمان ارتودنسی هستید متعجب خواهند شد.

اگر چه طول درمان بسته به شرایط هر فرد متفاوت است، تحقیقات نشان می دهند که درمان به روش ارتودنسی دیمون تا شش ماه سریع تر از روش های سنتی انجام می شود. این روش راحت تر هم هست. از آنجا که دیمون به اتصالات رایج نیازی ندارد و لازم نیست هر بار تنگ تر شود، بیمار پس از هر جلسه درمانی درد نخواهد داشت.

نگهداری کم:

بیمارانی که تحت درمان به روش ارتودنسی دیمون قرار می گیرند به جلسات معاینه کمتری نیاز دارند. رعایت بهداشت دهان و دندان در خانه نیز راحت تر از روش های سنتی است: بهداشت دهان و دندان همواره یکی از نگرانی های بیماران تحت درمان است. اما تمیز کردن دندان ها در این روش راحت تر است. بیمار باید روتین تمیز کردن دندان ها با مسواک و خمیردندان را رعایت کنند تا دندان ها در پایان دوره درمان سالم و بدون پوسیدگی باشند.

زمانی که دوره ارتودنسی دیمون تمام شد، بیمار باید شب ها از اسپلینت دیمون متحرک استفاده کند تا از تغییر موقعیت دندان ها به محل قبلی پیشگیری کند. با این وجود، بریس های دیمون برای حرکت دقیق دندان ها و نتایج طولانی مدت طراحی شده اند. و از آنجا که نیاز به گسترش دهنده کام کمتر است، این روش اشکال کمتری در نحوه گفتار شما ایجاد می کند.

اگر کاندیدای استفاده از ارتودنسی هستید، به دیمون به عنوان روشی جدید در برنامه درمان خود فکر کنید. همراه با بهداشت خوب دهان و دندان و مراقبت های منظم دندانپزشکی، دندان های مرتب و یک فک تراز شده می تواند سلامت دهان و دندان شما را در تمام طول عمر حفظ کند.

منبع:

colgate

اورجت: دندان خرگوشی یا بیرون زدگی دندان پیشین

ارتودنسی از حوزه های دندانپزشکی است که طیف وسیعی از مشکلات دهان و دندان را با هدف بهبود زیبایی صورت و عملکرد دندان ها درمان کند. یکی از این مشکلات اورجت است که از شایع ترین مشکلات ارتودنسی است. اورجت یا دندان خرگوشی از ناهنجاری هاست که ظاهر و اعتماد به نفس بیمار را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می دهد.

تفاوت اوربایت و اورجت:

اوربایت و اورجت از مشکلات رایج ارتودنسی است که گاهی با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند. اوربایت به هم پوشانی عمودی یا بالا به پایین دندان های پیشین در هنگام بسته بودن فک گفته می شود. اورجت به همپوشانی افقی یا جلو به عقب دندان های جلو در هنگام بسته بودن فک گفته می شود. این دو اصطلاح گاها با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند. اما زمانی که فردی دندان خرگوشی داشته باشد یا دندان های پیشین وی بیش از حد بیرون زده باشند، فرد به اورجت مبتلاست. البته ممکن است چنین فردی دچار اوربایت هم باشد، اما خب به هر حال این ها از هم متفاوت هستند.

مال اکلوژن کلاس II:

اورجت اغلب در اثر عدم تناسب رشد فک پایین با فک بالا ایجاد می شود. در نتیجه فک پایین کمی عقب تر از فک بالا می ماند و دندان های پیشین بیرون می زنند. در اصطلاح ارتودنسی از آن به مال اکلوژن کلاس II نیز یاد می شود. این دسته مال اکلوژن بسیار رایجی است. تخمین زده می شود که بیش از ۲۵ درصد جمعیت به این نوع ناهنجاری ها مبتلا باشند.

ناهنجاری های کلاس II دارای پیامدهای زیبایی شناختی، روحی و اجتماعی و سایر پیامدهای مربوط به سلامت هستند. آشکارترین مزیت درمان ناهنجاری کلاس II بهبود زیبایی لبخند است. بدون شک می توان گفت که ظاهر دندان هایی که بیرون نزده اند بهتر است. تحقیقات نشان می دهند که اعتماد به نفس بیماران مبتلا به ناهنجاری های کلاس II و اورجت بسیار پایین تر از افراد عادی یا افراد مبتلا به ناهنجاری های کلاس I است.

تحقیقات نشان می دهند معلمان و مربیان کودکان مبتلا به اورجت را کمتر از دیگران شایسته رهبری گروه می دانند. در نهایت، مطالعات نشان داده اند که اورجت زیاد می تواند احتمال وارد شدن تورما به دندان فرد را افزایش دهد. از آنجا که دندان های پیشین از جای خود بیرون تر هستند و گاهی حتی از لب بیرون آمده اند، در برابر وارد شدن ضربه آسیب پذیرتر هستند. یکی از دیگر نگرانی های مربوط به این ناهنجاری ابتلا به تحلیل لثه به دلیل تماس دندان های فک پایین با پشت دندان های فک بالا است.

علل ابتلا به اورجت:

ابتلا به اورجت یا دندان خرگوشی می تواند علل متفاوتی داشته باشد. بررسی و آگاهی از علت ابتلا به این نوع مال اکلوژن برای درمان صحیح عارضه ضروری است. برخی از مهمترین علل ابتلا به اورجت عبارتند از:

ژنتیک:

بخشی از سلامت شما تا حدی به علت مسائل ژنتیکی بستگی دارد. ممکن است این عارضه را از یکی از خویشاوندان نزدیک خود به ارث برده باشید. برای مثال، ابتلای یکی از والدین به این نوع مال اکلوژن شانس بروز آن در فرزندش را افزایش می دهد. با این حال، در کنار مسائل وراثتی، عادات بد نیز شانس ابتلا به این مشکل را افزایش می دهند و حتی می توان گفت تاثیر آنها می تواند بیشتر هم باشد.

رشد نامتعادل فک بالا و پایین:

یک اختلاف اسکلتی در فک بالا و پایین می تواند به این مشکل منجر شود که در آن دندان های پایین بسیار عقب تر از دندان های فک بالا هستند. این امر می تواند از موقعیت نادرست دندان های مولار ناشی شود.

اندازه بزرگ دندان:

یکی از دیگر علل ابتلا به دندان خرگوشی عدم تناسب دندان و فک است. زمانی که دندان های پیشین بزرگ تر از حالت عادی باشند، به فضای بیشتری در فک نیاز دارند. کوچک بودن فک می تواند موجب بیرون زدگی دندان شود. در برخی موارد، کودک اندازه دندان های خود را از یکی از والدین و سایز فک را از دیگر والد به ارث برده است. این مسئله باعث ایجاد مال اکلوژن می شود.

مکیدن انگشت شست یا استفاده طولانی مدت از پستانک:

بچه هایی که بعد از رویش دندان های دائمی خود همچنان عادت مکیدن انگشت خود را حفظ کرده باشند، ممکن است موجب بروز تغییرات دائمی در ساختار فک و دندان خود شوند. با مکیدن مداوم پستانک و انگشت، رشد درست دندان مختل می شود و مکش می تواند باعث بیرون زدگی دندان شود. مکیدن انگشت پس از ۴ سالگی شانس ابتلا به اورجت را افزایش می دهد. در صورتی که فرزند شما دچار این عادت است با دندانپزشک مشورت کنید. روش هایی مانند گارد انگشت می توانند این عادت را در کودک از بین ببرند.

دندان قروچه و سایش دندان ها:

وارد شدن فشار زیاد روی دندان ها یکی از علل ابتلا به دندان خرگوشی و اوربایت است. فشار و سایش دندان ها می تواند باعث رانش دندان ها رو به بیرون شود.

رانش زبان:

برخی از افراد عادت دارند که در هنگام بلع زبان خود را به سمت دندان ها هل بدهند. این کار باعث وارد شدن فشار به دندان و قوس دهان می شود. این فشار تناسب و تراز فک را از بین می برد.

با کمک فناوری های مدرن دندانپزشکی، درمان اورجت مسئله مهمی نیست. مراجعه زودهنگام به ارتودنتیست یا دندانپزشک تاثیر زیادی در موفقیت و طول دوره درمان دارد. برای دریافت مشاوره با متخصصان کلینیک ما تماس بگیرید.

چرا درمان اورجت اهمیت دارد؟

به دلایل متعددی درمان اورجت باید در اولین فرصت ممکن انجام شود. دلایل مراجعه به ارتودنتیست در صورت ابتلا به اورجت عبارتند از:

  • کمک به عمکرد صحیح دندان های پیشین در هر دو فک
  • بهبود زیبایی لبخند و اعتماد به نفس بیمار
  • جلوگیری از فرسایش زودرس مینای دندان
  • جلوگیری از احتمال آسیب پذیری دندان های پیشین در تصادفات و ضربات
  • بهبود تراز دندان های مولار روی یکدیگر

درمان اورجت:

در صورتی که برای درمان اورجت به کلینیک ما مراجعه کنید، ابتدا یک ارزیابی دقیق ارتودنسی از مشکل شما انجام خواهد شد و برنامه مناسب درمانی پیشنهاد خواهد گردید.

روش های ارتودنسی برای درمان اورجت به سن بیمار و شدت مشکل بستگی دارد. معمولا از بریس و کش های الاستیک برای کشیدن دندان های فک پایین به جلو و عقب بردن دندان های فک بالا استفاده می شود. در صورتی که اورجت شدید باشد، گاهی باید دو دندان مولار کشیده شوند تا جا برای عقب راندن دندان های پیشین به وجود آید.

در اغلب موارد، درمان با استفاده از بریس انجام می شود تا دندان ها به آرامی به موقعیت بهتر حرکت کنند. بریس های ثابت، چه بریس سنتی و چه بریس سرامیکی شفاف گزینه های رایجی برای درمان بیماران در سنین کودکی و بزرگسالی هستند. یکی از گزینه های محبوب برای درمان اورجت استفاده از بریس لینگوال است که مانند بریس های سنتی عمل می کند اما پشت دندان ها قرار می گیرد و برای سایرین قابل مشاهده نیست. درمواردی که بیمار دچار ناهنجاری شدید نباشد می توان از اینویزیلاین برای او استفاده کرد. ارتودنتیست برنامه درمان را مطابق با شرایط هر بیمار تعیین خواهد کرد و بهترین گزینه را به شما توصیه خواهد نمود.

اورجت و ناهنجاری های کلاس II از مشکلات ارتودنسی هستند که بسیار رایج هستند. درمان این ناهنجاری ها لذت بخش است، زیرا نه تنها باعث تغییر عظیم در صورت و لبخند بیمار می شوند، بلکه پس از درمان اعتماد و عزت نفس بیمار نیز به نحو چشم گیری بهبود می یابد.

منبع:

whitebearlakedental

burkeorthodontics

کراس بایت: ناهنجاری و نامرتبی دندان های دو فک

آیا به خاطر ابتلا به کراس بایت با دهان بسته لبخند می زنید یا موقع خنده دستتان را جلو دهانتان می گیرید؟ زمانی که دندان های بالا و پایین به شکل طبیعی روی هم قرار نمی گیرند، ممکن است بر اعتماد به نفس بیمار تاثیر بگذارند. خوشبختانه درمان های ارتودنسی و جراحی فک می تواند انواع ناهنجاری های فک را درمان کند.

ناهنجاری فک چیست؟

ناهنجاری های فک به دسته های مختلفی طبقه بندی می شوند و در اصطلاحات مختلفی بیان می شوند. آندربایت، اپن بایت، اوربایت و بسیاری دیگر از مثال های مهم ناهنجاری های فک هستند. زمانی که بیمار دچار یکی از انواع ناهنجاری فک باشد، ظاهر و ترتیب قرارگیری دندان ها طبیعی نیست. این امر بر صورت، لب ها و حتی علکرد جویدن و حرف زدن بیمار می تواند تاثیر بگذارد. ناهنجاری فک می تواند باعث سردرد، درد مفصل فک، افتادن دندان و بیماری لثه شود.

کراس بایت یکی از این ناهنجاری هاست که به خصوص در دندان های خلفی دیده می شود. این عارضه می تواند موجب آسیب به دندان ها، رشد غیر طبیعی صورت، مشکلات فک، فرسایش مینای دندان و در نتیجه پوسیدگی دندان ها شود.

کراس بایت چیست؟

در حالت عادی دندان های فک بالا تا حدی روی دندان های فک پایین را می پوشانند. این پوشانندگی در حالت عادی حدود ۱ میلی متر است. در مواردی یک یا چند دندان فک پایین جابه جا شده و جلوتر از دندان های فک بالا قرار می گیرند.

این حالت باعث می شود که فک بیمار کمی جلوتر از حالت عادی به نظر برسد. در مواردی شدت بیرون زدگی دندان به حدی است که مانع از بسته شدن کامل لب ها می شود.

درمان:

این عارضه شیوع زیادی دارد و می تواند در دندان های پیشین یا کناری دیده شود. اما به طور معمول در دندان های خلفی بیشتر دیده می شود. گاهی در مواردی که کراس بایت دندان های خلفی را تحت تاثیر قرار داده باشد، ممکن است بیمار برای درمان مراجعه نکند. هر چند نامرتبی دندان های شما دیده نمی شود، اما بهتر است بدانید بیرون زدگی دندان ها و نامرتبی آنها موجب فرسایش بیش از حد مینا و پوسیدگی سریع تر دندان می گردد. به همین دلیل درمان سریع کراس بایت اهمیت زیادی دارد.

در شرایطی که تنها یک یا دو دندان از محل خود خارج شده و بیرون زده اند می توان با استفاده از بریس یا گسترش دهنده کام مشکل را حل کرد.

درمان کراس بایت شدید به جراحی فک به همراه ارتودنسی نیازدارد. در مواردی که به دلیل تاخیر بیمار برای درمان دندان دچار فرسایش زیادی شده باشد، می توان دندان را با استفاده از تاج ترمیم کرد و به آن حالت تو رفته تر داد.

منبع:

wikipedia

درمان کراس بایت به چه روش هایی انجام می شود؟

بهترین روش درمان کراس بایت به سن بیمار و علت و نوع ناهنجاری بستگی دارد. به طور کلی چهار روش درمانی برای کراس بایت به کار می رود:

  • بریس و دیگر ابزارهای ارتودنسی
  • کشیدن دندان ها
  • ترمیم دندان
  • جراحی فک

روش های درمان کراس بایت:

هنگامی که بیماران در سنین پایین قرار دارند و فک و دندان های آنها هنوز در حال رشد است، ارتودنسی می تواند رشد فک را کنترل کند و دندان ها را به مسیر درست هدایت کند تا مانع از ناهنجاری فک شود. برای بیماران مسن تر، بریس یا دیگر ابزارهای ارتودنسی تنها در مورد ناهنجاری های خفیف موثر هستند. اما در صورتی که کراس بایت شدید باشد، بیمار ممکن است به جراحی فک نیاز پیدا کند.

بریس:

بریس دندان های بالایی و پایین را حرکت می دهد و آنها را در موقعیت درست قرار می دهد تا فک اصلاح شود. کودکان و افراد بالغ هر دو می توانند از این روش استفاده کنند.

گسترش دهنده کام:

یکی از روش های درمان کراس بایت استفاده از گسترش دهنده کام است. ارتودنتیست با قرار دادن گسترش دهنده کام اندازه فک بالا را افزایش می دهد. گسترش دهنده های ثابت به به دندان مولر بالا متصل می شوند و به تدریج با استفاده از یک کلید خاص گسترش می یابند، در حالی که گسترش دهنده های قابل جابجایی در کام بالا قرار می گیرند و شب ها استفاده می شوند. نوع قابل جابه جایی آن برای افرادی مناسب است که تنها به مقدار کمی اصلاح نیاز دارند.

هدگیر:

هدگیر بر روی سر و چهره پوشیده شده و با سیم به دندان ها متصل می شود. نیروی اعمال شده به دندان ها و فک از طرف هدگیر باعث افزایش یا کاهش رشد فک در طول زمان می شود، و این امر از آن روشی بسیار مناسب برای کودکان و نوجوانان می سازد.

کشیدن دندان:

در هنگام درمان کراس بایت در بزرگسالان یا کودکان، ارتودنتیست ممکن است تصمیم بگیرید برای ایجاد فضای کافی برای حرکت دادن دندان ها، یک یا چند دندان را بکشد.

ترمیم دندان ها:

گذاشتن تاج یا روکش کامل، باندینگ و تغییر شکل دندان از روش های درمان کراس بایت برای موارد خفیف است.

عمل جراحی:

روش های جراحی بهترین درمان برای بیماران بالغی است که فک آنها رشد کرده است. جراح فک بالا را به بخش های مختلف می شکند و بعد از جراحی، بیمار وسیله ای را می پوشد که تا زمان بهبودی از استخوان حمایت می کند. برای درمان کراس بایت ممکن است در مواردی جراح مجبور شود که فک پایین را نیز به عقب بکشد.

منبع:

colgate

دندان پستانکی: علت ابتلا به ناهنجاری فک و دندان

کودکان عاشق پستانک خود هستند، اما بسیاری از والدین نگران آسیب های پستانک به دندان کودک هستند. متاسفانه استفاده طولانی مدت از پستانک می تواند سبب مشکلات رشد فک، نامرتبی دندان و سایر مشکلات دهان و دندان شود. خوشبختانه، با استفاده مناسب، کودک می تواند بدون ابتلا به دندان پستانکی خود را آرام کند.

اثرات پستانک:

استفاده طولانی مدت از پستانک بر شکل دهان و تراز بودن دندان ها تأثیر می گذارد. از آنجا که نوزادان در حال رشد هستند، فک آن دور هر چیزی که به طور مداوم در دهان آنها قرار داشته باشد رشد می کند. استفاده طولانی مدت از پستانک اثراتی مشابه مکیدن انگشت شست دارد. کم کم دندان های پیشین فک بالا رو به بیرون می آیند و کودک با مشکل ناهنجاری فک رو به رو می شود. نرسیدن دندان های جلو به یکدیگر در هنگام بسته بودن دهان و تغییر در سقف دهان از دیگر علائم دندان پستانکی است.

اجتناب از دندان پستانکی:

استفاده از پستانک برای آرام سازی کودک بسیار مفید است. با ترک این عادت پیش از دو سالگی والدین می توانند از ابتلای کودک خود به دندان پستانکی اجتناب کنند. تحقیقات نشان می دهند که پستانک بین یک تا شش ماهگی تاثیر مثبتی بر نوزاد دارد. استفاده از پستانک خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش می دهند، هرچند دادن پستانک زیر یک ماه به نوزاد می تواند در تغذیه با شیر مادر اختلال ایجاد کند. در حدود دو سالگی برخی از تاثیرات مخرب پستانک دیده می شود اما بیشترین تغییر در فرم فک و دندان در کودکان بالای ۴ سال دیده می شود.

پستانک یا انگشت؟

ممکن است این طور به نظر برسد که مکیدن انگشت شست جایگزینی طبیعی و ایمن برای پستانک باشد. اما به یک دلیل مهم دندانپزشکان پستانک را ارجح می دانند. نوزادان به مکیدن علاقه دارند. در زمان ترک این عادت، ترک کردن پستانک راحت تر از انگشت است.

برای پیشگیری از ابتلا به ناهنجاری های فک و دندان پستانکی مهم ترین فاکتور زمان ترک کردن این عادت است. هر چه نوزاد بیشتر به مکیدن ادامه دهد، میزان تغییرات بیشتر می شود و دندان های پیشین بیشتر به سمت جلو کشیده می شوند. استفاده از پستانک ارتودنسی می تواند تا حدی مشکل را برطرف کند. اما در هر صورت بهتر است این عادت را در کودک خود هر چه سریع تر از بین ببرید.

در صورتی که احساس می کنید کودک شما دچار ناهنجاری فک است، مراجعه به ارتودنتیست توصیه می شود. در برخی موارد دندان پستانکی بعد از رویش دندان های دائمی برطرف می شود. اما گاهی به مداخله دندانپزشکی نیاز است. مراجعه زودهنگام به ارتودنتیست می تواند در اتخاذ تصمیم مناسب به شما کمک کند.

منبع:

colgate

تاثیر آلات موسیقی بادی بر دندان و سلامت آن

یادگیری یک آلت موسیقی باعث افزایش ادراک شناختی، بهبود تمرکز و هدایت انرژی در نوجوانان می شود. دیگر مزیت آن ایجاد یک شبکه ارتباطی بهتر با افراد همفکر و همسو است. پیش از انتخاب آلت موسیقی مورد علاقه خود بهتر است با تاثیر آلات موسیقی بادی بر دندان آشنا شوید.

تاثیر آلات موسیقی بادی بر دندان:

برخی از آلات موسیقی بر دندان، دهان، رشد فک و حتی سلامت کلی فرزند شما تاثیر می گذارند. اما بسیاری از والدین زمانی که درگیر انتخاب کلاس و یافتن یک معلم خوب هستند، به این مسئله توجه نمی کنند. آلات موسیقی بادی به طرق زیر بر سلامت دهان و دندان تاثیر می گذارند:

باکتری ها:

به عنوان والدین در نابودسازی کلونی باکتری ها در اطراف محل زندگی فرزند خود متخصص هستید، اما چقدر به تمیز کردن آلت موسیقی فرزند خود که محل تجمع تف است توجه می کنید؟

آلات موسیقی بادی فضای خوبی برای تجمع قارچ، مخمر و باکتری هستند و می توانند موجب ابتلا به آسم و سایر بیماری ها شوند.

از تمیز شدن مرتب دستگاه اطمینان حاصل کنید و در این کار به فرزندتان کمک کنید.

تروما بر لب و دندان:

نواختن آلات موسیقی بادی مستلزم آن است که نوازنده دندان و لب های خود را به نحو خاصی روی دستگاه قرار دهد تا صدا تولید شود. این فشار می تواند موجب بروز مشکلاتی برای بافت لب و دندان های در حال رشد شود.

برای کاهش تاثیر آلات موسیقی بادی بر دندان می توانید از گاردهای اکریلیک نرم استفاده کنید تا بخشی از این فشار کاهش یابد. معمولا از این گارد دهان برای کودکانی استفاده می شود که در دوران ارتودنسی قرار دارند. برای دریافت این گارد با دندانپزشک خود مشورت کنید.

علاوه بر این، کودکانی که آلات موسیقی بادی می نوازند بیشتر از سایرین به زخم و آفت دهان مبتلا می شوند.

نواختن این آلات موسیقی بر دندان های در حال رشد تاثیر زیادی دارد. فشار حاصل از دستگاه می تواند موجب نامرتبی دندان ها و حتی فاصله افتادن بین دندان های جلو شود. از سوی دیگر گاهی استفاده از روش های دندانپزشکی زیبایی برای ترمیم لبخند بر توانایی بیمار در نواختن موسیقی و قرارگیری دندان و لب وی روی دستگاه تاثیر می گذارد.

تروما به سر و گردن:

تاثیر آلات موسیقی بادی بر دندان محدود نمی شود. نواختن برخی آلات مستلزم قرارگیری سر و چانه در وضعیت خاصی است. ویالن مهم ترین مثال از چنین حالتی است.

نواختن طولانی مدت ویالن و قرارگیری سر و چانه در وضعیت کج و تحت فشار شدید، می تواند موجب ابتلا به کراس بایت، اوربایت و دیگر ناهنجاری های فک و چانه شود. درمان برخی از این اشکالات بسیار زمان بر و حتی در مواردی مستلزم جراحی است.

انتخاب آلت موسیقی مناسب:

پیش از آنکه فرزندتان یکی از آلات موسیقی را انتخاب کند با یک مدرس موسیقی مشورت کنید. یک مدرس آگاه و خوب می تواند بر اساس وزن و اندازه کودک، ساختار دندان، انگشت و دستان وی بهترین دستگاه را به شما پیشنهاد بدهد.

منبع:

patientconnect365

اوربایت چیست و چطور درمان می شود؟

اغلب این تصور اشتباه وجود دارد که ارتودنسی صرفا با اهداف زیبایی شناختی انجام می شود. اما در واقعیت داشتن دندان های نامرتب یا ناهنجاری فک می تواند تاثیر پایداری در سلامت کلی دهان شما داشته باشد. برای مثال اگر بیمار دچار اوربایت باشد چه؟ اصلاح اوربایت یا هر نوع ناهنجاری فک، نه تنها به زیبایی لبخند شما کمک می کند بلکه از مشکلات دهان و دندان در آینده پیشگیری می کند.

اوربایت چیست؟

اوربایت نوعی مال اکلوژن است که در آن فک بالا و پایین یا دندان ها با هم تراز نیستند؛ در نتیجه دندان های فک فوقانی روی دندان های فک پایین را پوشش می دهند. در اغلب موارد اوربایت ارثی است اما ممکن است در اثر عدم رشد صحیح فک ایجاد شود. عادات کودکی مانند مکیدن انگشت یا تغذیه طولانی مدت با شیشه شیر یا استفاده از پستانک می تواند باعث ابتلا به اوربایت شود یا آن را تشدید کند.

چرا درمان این نوع ناهنجاری اهمیت دارد؟

درمان اوربایت برای بیمار می تواند صرفا از نظر بهبود زیبایی لبخند اهمیت داشته باشد، اما به یاد داشته باشید که عدم درمان این ناهنجاری می تواند موجب طیف زیادی از مشکلات دهان و دندان شود. برخی از این مشکلات عبارتند از:

آسیب به لثه:

در اوربایت شدید، دندان های فک پایین ممکن است پشت دندان های فک فوقانی را لمس کنند. در نتیجه بیمار دچار تحلیل لثه می شود. آسیب به لثه باعث بیماری لثه و از دست رفتن دندان ها می شود.

اشکال در صحبت کردن و جویدن:

اوربایت ممکن است حرف زدن را دشوار کند. در نتیجه بیمار در تلفظ برخی حروف دچار اشکال می شود. این ناهنجاری ممکن است در جویدن نیز اشکال ایجاد کند.

فرسایش دندان:

زمانی که فک تراز نباشد، دندان ها در محل نادرستی یکدیگر را لمس می کنند. این تماس باعث فرسایش مینای دندان، شکستگی دندان و حتی از دست رفتن آن می شود.

آپنه خواب:

افراد مبتلا به اوربایت و دهان کوچک به احتمال بیشتری به آپنه خواب دچار می شوند. این عارضه به خصوص در مواردی که فک پایین عقب تر از حالت معمول هم هست تشدید می شود.

درد فک:

ناهنجاری فک می تواند باعث درد مزمن فک و سردردهای شدید شود.

درمان:

ابتدا ارتودنتیست شما را معاینه خواهد کرد و میزان ناهنجاری تشخیص داده خواهد شد. پس از آن بهترین روش درمان توصیه خواهد شد. برای اغلب مردم روش توصیه شده استفاده از ارتودنسی است. نه تنها درمان ارتودنسی می تواند ناهنجاری فک را درمان کند، بلکه دندان ها را مرتب می کند و به زیبایی لبخند شما کمک می کند. در موارد نادری که عارضه در اثر رشد نادرست فک به وجود آمده باشد، جراحی توصیه خواهد شد.

لبخندت را دوست بدار!

هرکسی شایسته آن است که لبخند خود را دوست داشته باشد. اما متاسفانه این لبخند در اغلب افراد به صورت طبیعی به دست نمی آید. در اینجاست که متخصصان کلینیک ما برای کمک به شما آماده هستند. برای دریافت مشاوره همین امروز با ما تماس بگیرید.

منبع:

fehrmanorthodontics