اینویزیلاین: تحولی در درمان ارتودنسی

آیا به استفاده از اینویزیلاین فکر می کنید؟ این روش نوعی از درمان ارتودنسی است که بدون استفاده از براکت های سنتی فلزی دندان های شما را صاف می کند. این روش دنیای ارتودنسی را به سرعت متحول کرد. در حال حاضر بیماران گزینه دیگری در کنار استفاده از براکت های فلزی زشت در اختیار دارند. اینویزیلاین نوعی الاینر شفاف سفارشی است که به صاف شدن دندان ها کمک می کند. این روش به افرادی که پیش از این از براکت های فلزی فراری بودند فرصتی برای انتخاب داده است.

فرایند درمان:

از مشاوره درمان تا رسیدن به لبخند جدید و زیبای خود، بهتر است از تمام مراحل درمان آگاه باشید.

مشاوره:

انتخاب درمان به روش اینویزیلاین یکی از مهمترین تصمیمات دندانپزشکی و مالی است، بنابراین ضروری است که پزشکی را بیابید که با وی احساس راحتی دارید. در مشاوره اولیه دنداپزشک نیازهای شما را بررسی می کند و امکان اجرای این روش درمانی را برای شما ارزیابی می کند.

برنامه درمان:

دندانپزشک از دندان و فک شما یک تصویر سه بعدی دقیق تهیه خواهد کرد. سپس برنامه دقیق درمان، حرکت دندان ها و طول درمان مشخص خواهد شد.

ساخت اینویزیلاین:

طبق طرح سه بعدی، قالب و رادیوگرافی تهیه شده، آزمایشگاه دندانپزشکی یک دست اینویزیلاین سفارشی را برای شما می سازد. الاینرها نامرئی هستند، بنابراین اغلب مردم حتی متوجه وجود آنها در دهان شما نمی شود. برای دستیابی به بهترین نتایج، ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز از اینویزیلاین استفاده کنید و آن را تنها برای خوردن و مسواک زدن بیرون بیاورید.

پیشرفت درمان:

همانطور که کم کم از الاینر خود استفاده می کنید، دندان ها به آرامی تغییر موضع می دهند. در نتیجه ممکن است لازم باشد هر چند هفته یکبار اینویزیلاین خود را با یک دست جدید تعویض کنید تا فشار لازم روی دندان های شما اعمال شود. میزان معاینه در این روش درمانی و تعویض اینویزیلاین ها بیشتر از روش های سنتی است. در نتیجه این روش کمی از سایر روش های ارتودنسی گران تر است.

با این حال دیدن پیشرفت خود در هر مرحله از درمان لذت بخش است.

مراقبت از لبخند جدید:

زمانی که دوره درمان تکمیل شود، برای حفظ ترتیب دندان ها و لبخند صاف خود باید طبق دستور دندانپزشک از ریتینر استفاده کنید. عدم استفاده از ریتینر طبق زمان بندی دندانپزشک می تواند موجب برگشت درمان ارتودنسی و بازگشت دندان ها به محل قبلی شود.

مراقبت های ضروری در درمان با اینویزیلاین:

بهداشت دهان و دندان:

اینویزیلاین ها قابل جابه جایی هستند، بنابراین می توانید مانند قبل مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. برای حفظ بهداشت دهان و دندان هر بار باید الاینر خود را نیز با برس و آب ولرم تمیز کنید. دستیابی به یک لبخند زیبا از این ساده تر نمی شود.

غذا خوردن:

هر بار که می خواهید چیزی بخورید، باید اینویزیلاین را از دهان خود خارج کنید. این بدان معنی است که تمام غذاهایی که دوست دارید را می توانید بخورید و نیازی نیست نگران گیر کردن آنها در براکت و سیم باشید. با استفاده از روش های سنتی، حتی عمل ساده ای مانند خوردن هم دشوار است.

ورزش:

برای ورزشکاران استفاده از این روش، مزایای زیادی دارد. دیگر نیازی نیست نگران وارد شدن ضربه به صورت و پاره شدن دهان به دلیل تماس با براکت های تیز باشید. اگر برای ورزش باید از گارد دهان استفاده کنید، می توانید اینویزیلاین را خارج کنید و به سادگی از گارد خود استفاده کنید.

منبع:

invisalign

درمان دیپ بایت: انواع گزینه های درمان

دیپ بایت یکی از ناهنجاری های فک و دندان است که عوارض زیادی برای بیمار ایجاد می کند. زمانی که دندان های پیشین دو فک بالا و پایین همپوشانی زیادی با هم داشته باشند، بیمار اصطلاحا به دیپ بایت مبتلاست. درمان دیپ بایت به روش های مختلفی انجام می شود که تصمیم گیری بر سر انتخاب هر یک به شرایط بیمار و وضعیت وی بستگی دارد.

دیپ بایت حاد باعث آسیب به لثه و بافت اطراف دندان می شود. گاهی شدت عارضه به حدی است که دندان به لثه فک مخالف برخورد می کند و سایش مداوم آن موجب ابتلا به زخم و تحلیل لثه می شود.

مشکلات دیپ بایت می تواند باعث تحلیل لثه، فرسایش مینای دندان و اشکال در جویدن غذا شود. این عارضه در ۱۵ تا ۲۰ درصد از جمعیت و ۲۰ درصد کودکان زیر ۸ سال دیده می شود. در پیشگیری از مشکلات فوق درمان دیپ بایت در اولین فرصت توصیه شده توسط ارتودنتیست اهمیت زیادی دارد. برای بررسی ناهنجاری های فک و گزینه های درمان به دندانپزشک یا ارتودنتیست خود مراجعه کنید.

علل ابتلا به دیپ بایت:

دیپ بایت در اثر عوامل زیر در فرد بروز می کند:

  • رشد بیش از حد تاج دندان های فک بالا
  • رشد بیش از حد تاج دندان های فک پایین
  • رشد ناکافی دندان های آسیاب
  • رشد عمودی ناکافی فک

برای بررسی مشکلات فک و تشخیص ناهنجاری های فک به ارتودنتیست مراجعه کنید.

روش های درمان دیپ بایت:

به طور کلی گزینه های درمان دیپ بایت عبارتند از جراحی فک، افزایش رشد دندان های عقب، و تغییر موضع دندان پیشین فک بالا و پایین است.

جراحی فک:

مزایا:

  • بالاترین سطح بهبودی ظاهر صورت و خودانگاره
  • امکان پذیر شدن ایجاد بهترین هماهنگی در فک

معایب:

  • نیاز به جراحی
  • دوره بهبودی طولانی

بایت پلیت قابل جابجایی:

مزایا:

  • محدود کردن رشد تاج دندان های فک پایین
  • افزایش رشد تاج دندان های عقب
  • امکان برداشتن آن در حین خوردن و مسواک زدن

معایب:

  • نیازمند همکاری بالا از سوی بیمار
  • دوره درمانی طولانی مدت (۶-۹ ماه)

بایت پلیت ثابت:

مزایا:

  • همانند بایت پلیت قابل جابه جایی است اما امکان جداسازی آن نیست
  • استفاده تمام وقت از آن طول دوره درمان را کوتاه تر می کند (۴-۶ ماه)

معایب:

  • دشوار بودن جویدن
  • تحریک پذیری بافت

رابر باند:

مزایا:

  • افزایش رشد تاج دندان های عقب

معایب:

  • نیازمند همکاری بالا از سوی بیمار

سیم بازکننده بایت:

مزایا:

  • تغییر موضع دندان های جلو
  • افزایش رشد تاج دندان های عقب
  • بدون نیاز به سایر ابزارهای ارتودنسی

معایب:

  • موقعیت فک را تحت تاثیر قرار نمی دهد
  • طول دوره درمان طولانی تر از بایت پلیت (۱۲-۱۸ ماه)

منبع:

smilelogicortho

دیپ بایت: همپوشانی دندان های فک بالا و پایین

امروزه به راحتی می توان دیپ بایت را با یکی از گزینه های درمان ارتودنسی اصلاح کرد. مال اکلوژن نتیجه نامرتبی دندان و فک است که اغلب در اثر ژنتیک ایجاد می شود. اما در عین حال می تواند در اثر شلوغی دندان، پوسیدگی آن، شکست درمان دندانپزشکی و افتادن دندان، به خصوص دندان های خلفی نیز ایجاد شود. عاداتی مانند مکیدن انگشت شست، جویدن لب یا ناخن و دندان قروچه نیز می توانند از عوامل موثر در مال اکلوژن ها باشند. دیپ بایت یکی از این ناهنجاری هاست که منجر به افتادگی فک، کوتاه تر شدن صورت و ظاهر سالخورده تر در بیمار می شود.

اگر چه دیپ بایت ممکن است صرفا یک مسئله زیبایی شناسی به نظر برسد اما در واقع بسیار جدی تر از این مسائل است؛ این عارضه می تواند آسیب قابل توجهی به دندان ها و لثه وارد کند و همچنین عامل سردرد، اختلالات فکی گیجگاهی (TMJ)، مشکلات شنوایی و مشکلات گوارشی است که هر یک پیامدهای اجتماعی و فیزیکی خود را دارند.

دیپ بایت چیست؟

در بین تمام ناهنجاری های فک، ابتلا به دیپ بایت برای سلامت دندان و فک از همه مخاطره آمیزتر است. این عارضه به مواردی اطلاق می شود که دندان های پیشین بالا تقریبا به طور کامل با دندان های پیشین پایین هم همپوشانی دارند. این عارضه بر زیبایی شناسی صورت اثر می گذارد. در اغلب موارد، دندان ها به قدری با یکدیگر هم پوشانی دارند که لثه و بافت اطراف را لمس می کنند. برای مثال در مواردی دندان های پیشین فک پایین به قدری پشت دندان های پیشین بالا پنهان شده اند که با لثه تماس پیدا می کنند و باعث تحلیل لثه در پشت دندان های فک بالا می شوند. این عارضه می تواند یک مسئله بسیار جدی باشد و اغلب منجر به از دست دادن دندان های پیشین می شود.

درمان دیپ بایت نه تنها به بهبود عملکرد دندان ها کمک می کند، بلکه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را هم آسان تر می کند. در نتیجه به حفظ سلامت دندان ها کمک زیادی می کند. این امر به خودی خود ظاهر صورت بیمار را به طور چشمگیری بهبود می بخشد.

درمان دیپ بایت:

درمان دیپ بایت نیازمند رویکردی چند رشته ای است و به همکاری بین دندانپزشک، ارتودنتیست و جراح نیاز دارد. برخی از درمان های ارتودنسی ارائه شده برای این عارضه در دندانپزشکی پیشرفته عبارتند از:

در این عارضه بسیار رایج است که به دلیل همپوشانی زیاد دندان ها دچار سایش شوند. به همین دلیل بیمار اغلب به استفاده از باندینگ، روکش های پرسلین، یا تاج دندان نیاز پیدا خواهد کرد.

از دست دادن دندان های خلفی این عارضه را تشدید خواهد کرد. در این موارد جایگزینی دندان از دست رفته با استفاده از بریج یا ایمپلنت می تواند به اصلاح ناهنجاری کمک کند.

در موارد شدید، ممکن است به جراحی ارتوگناتیک نیاز باشد. انتخاب بهترین روش درمان به شدت دیپ بایت، حالت صورت و مراحل رشد بیمار بستگی دارد. برای دریافت مشاوره در مورد درمان مال اکلوژن ها با متخصصان ما تماس بگیرید.

منبع:

advanceddentistry

نوک زبانی حرف زدن یا رانش زبان: تفاوت دو اختلال

نوک زبانی حرف زدن یا رانش زبان اغلب برای توصیف یک چیز استفاده می شوند اما دو اختلال متفاوت هستند. نوک زبانی حرف زدن به یک اختلال گفتاری اشاره می کند، در حالی که رانش زبانی در واقع به شیوه بلع مواد غذایی گفته می  شود.

در ادامه تفاوت هر یک و تاثیر آنها بر سلامت دندان ها بررسی می شود.

نوک زبانی حرف زدن یک اختلال گفتاری است که در آن شخص حروف “س” و “ز” را اشتباه تلفظ می کند، و آن را با “ث” جایگزین می کند.

بسیاری از کودکان تا حدود ۴ سالگی نوک زبانی هستند. تا آنکه دایره واژگانی آنان افزایش می یابد و تسلط آنان بر نحوه تلفظ حروف بیشتر می شود. ۴ نوع نوک زبانی مختلف وجود دارد.

نوک زبانی بین دندانی:

در این نوع اختلال، زبان در تلاش برای تلفظ “س” یا “ز” بین دندان ها می لغزد و صدای “ث” تولید می کند.

نوک زبانی دندانی:

در این نوع اختلال، زبان وارد فضای بین دندان های پیشین نمی شود بلکه پشت دندان های جلو را لمس می کند.

نوک زبانی دو طرفه:

هنگام تلفظ “س” دو طرف زبان باید بالا بیاید. اما در این نوع اختلال، هر دو طرف زبان صاف باقی می ماند و هوا از گوشه های آن خارج می شود. این اختلال صدای خفیفی ایجاد می کند.

نوک زبانی کامی:

در این نوع اختلال وسط زبان قسمت کام و عقب سقف دهان را لمس می کند.

اختلال رانش زبان:

رانش زبان یا بلع معکوس زمانی اتفاق می افتد که فرد هنگام غذا خوردن زبان خود را به سمت لثه ها یا دندان های جلو فشار می دهد.

همه نوزادان با رانش زبان به دنیا می آیند، اما کم کم تا سن ۷ سالگی یاد می گیرند که بلع را با لب های بسته انجام دهند و از زبان خود برای حرکت دادن مواد غذایی به سمت گلو استفاده کنند.

علل نوک زبانی حرف زدن:

عوامل متعددی باعث ابتلا به نوک زبانی حرف زدن می شود:

  • اوربایت یا آندربایت
  • افتادن دندان های جلو
  • استفاده از دندان مصنوعی
  • مکیدن انگشت

دیگر علت این اختلال کلامی، رانش زبان است. اگر نوک زبانی هستید، احتمالا دچار رانش زبان هم هستید.

چگونه بدانم به رانش زبان مبتلا هستم؟

در بلع طبیعی، دندان ها و لب های شما بسته اند و نوک زبان بر روی دندان های بالا فشار می آورد. در هنگام بلع زبان با حرکتی موج مانند غذا را به سمت گلو حرکت می دهد. زمانی که فرد دچار رانش زبان باشد، دو طرف زبان به قسمت جلویی دندان ها فشار می آورد. حتی اگر لب ها بسته باشند، فک معمولا باز است. قسمت جلویی زبان و نوک زبان وارد فضای بین دندان می شود و حتی بین لب ها می آید. این کار غذا را به سمت جلو دهان می آورد.

چه باید کرد:

در حالی که نوک زبانی ها به طور کلی با گفتار درمانی می شوند، افرادی که دچار رانش زبان هستند به هر دو درمان دندانپزشکی و گفتار درمانی نیاز دارند. در هر دو اختلال، به خصوص زمانی که مشکل ناشی از اوربایت یا آندربایت است، ممکن است به بریس ارتودنسی نیاز باشد.

در صورتی که نوک زبانی هستید، برای تعیین عامل مشکل و بهترین روش درمان به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک با معاینه نحوه قرارگیری دندان ها روی هم و بررسی فک می تواند ارتباط اختلال گفتاری را با مشکلات دندانی مشخص کند.

منبع:

greenspointdental

مراقبت های دندانی کودکان مبتلا به شکاف لب و کام

به طور کلی مراقبت های دندانی کودکان مبتلا به شکاف لب و کام همانند کودکان عادی است. اما این کودکان به دلیل عارضه خود مشکلات خاصی را تجربه می کنند که نیاز به مراقبت بیشتری دارند. برخی از عوارض این بیماری عبارتند از فقدان چند دندان، دندان اضافی، نامرتبی دندان ها و پوسیدگی.

مراقبت های دندانی کودکان مبتلا به شکاف لب و کام:

مراقبت های اولیه:

مراقبت های اولیه دندانپزشکی در این کودکان همانند دیگر کودکان است و باید دندان های آنها به خوبی با مسواک تمیز شود، از تغذیه خوبی برخوردار شوند و فلوراید درمانی برای کودک انجام شود. به محض اینکه دندان های کودک رشد کردند، دندان باید با استفاده از مسواکی با برس نرم تمیز شود. اگر به دلیل فرم فک و دندان ها یک مسواک نرم قادر به تمیز کردن دندان ها نباشد، استفاده از مسواک مخصوصی تحت عنوان toothette توصیه می شود. این مسواک نوعی اسفنج نرم و دهان شو است که بر روی دسته ای قرار گرفته است و برای تمیز کردن دندان و بافت دهان استفاده می شود. بسیاری از دندانپزشکان توصیه می کنند که در صورت وجود مشکلات دندانی خاص، برای انجام مراقبت های دندانی کودکان مبتلا به شکاف لب و کام والدین باید قبل از یک سالگی و حتی زودتر به دندانپزشک مراجعه کنند.

درمان ارتودنسی:

اولین قرار ارتودنسی باید قبل از اینکه دندان های کودک رشد کنند انجام شود. هدف از انجام این جلسه ارزیابی رشد داخلی، به ویژه رشد فک است. پس از رشد دندان ها، والدین باید مجددا به ارتودنتیست مراجعه کنند تا نیازهای کوتاه مدت و بلند مدت دندان کودک را ارزیابی کند. پس از رشد دندان های دائمی، مراقبت واقعی ارتودنسی آغاز می شود. از آنجا که اغلب این کودکان دچار مشکلات خاصی در دندان های خود می شوند، بیشتر آنها دچار نامرتبی دندان می شوند. در نتیجه درمان ارتودنسی در حدود ۸ تا ۱۲ سالگی برای صاف کردن دندان ها آغاز می شود.

پروتزهای دندانی:

متخصص پروتزسازی دندان یکی از اعضای تیم درمان شکاف لب و کام است. برخی از این کودکان از فقدان رشد برخی از دندان ها رنج می برند. بنابراین ممکن است به بریج نیاز داشته باشند. این متخصص مسئول ساخت بریج، دندان های مصنوعی و ابزارهای مخصوص شکاف کام است. در عین حال این متخصص ابزارهای خاصی برای شکاف کام می سازد که ضمن جداسازی بینی از دهان، صدای گفتار بیمار را طبیعی تر می کند. متخصص پروتزسازی دندان در هماهنگی با جراح دهان و پلاستیک و پاتولوژیست گفتار کار می کند.

منبع:

webmd

درمان شکاف لب و کام: درمان با تیمی از متخصصان

شکاف لب و کام در دوران جنینی در اثر عدم وجود بافت کافی در لب و همجوشی نادرست بافت به هم به وجود می آید. این بیماری با عوارض متعددی همراه است که زندگی را برای کودک و خانواده دشوار می سازد. درمان شکاف لب و کام در اولین ماه های زندگی یک نوزاد شروع می شود و زیر نظر انواع متخصصان تا سال ها ادامه می یابد.

تیم درمان:

از آنجا که شکاف لب و کام به عوارض متعددی در بیماری ختم می شود، برای درمان به تیمی از پزشکان و دندانپزشکان نیاز است. تیم درمان شکاف لب و کام ممکن است شامل متخصصان زیر باشد:

جراح پلاستیک برای ارزیابی و انجام جراحی های ضروری در لب و یا کام

متخصص گوش و حلق و بینی برای بررسی مشکلات شنوایی و در نظر گرفتن گزینه های درمان برای مشکلات شنوایی

جراح دهان و دندان برای ترمیم فک بالا در صورت نیاز، بهبود عملکرد و ظاهر و ترمیم شکاف لثه

ارتودنتیست جهت صاف کردن و جابجایی دندان ها

دندانپزشک برای انجام مراقبت های دندانپزشکی روتین

متخصص پروتزیازی دندان برای ساخت دندان مصنوعی و لوازم دندانپزشکی برای بهبود ظاهر و تامین نیازهای عملکردی برای خوردن و صحبت کردن

پاتولوژیست گفتار برای ارزیابی گفتار

گفتار درمانگر برای بهبود گفتار کودک

متخصص شنوائی برای ارزیابی و نظارت بر شنوایی

تیم پرستاری برای نظارت مداوم بر سلامت کودک

مددکار اجتماعی/روانشناس برای حمایت از خانواده و ارزیابی هر گونه مشکلات سازگاری

متخصص ژنتیک برای کمک به والدین و بزرگسالان برای بررسی احتمال ابتلای سایر فرزندان در آینده

تیم درمان شکاف لب و کام در کنار هم و با هماهنگی یکدیگر کار می کنند تا نیازهای بیمار به بهترین شکل تامین شود.  

روند درمان شکاف لب و کام:

بسته به شدت جداشدگی، درمان شکاف لب ممکن است به یک یا دو عمل جراحی نیاز داشته باشد. جراحی اولیه معمولا در حدود ۳ ماهگی نوزاد انجام می گیرد.

 درمان شکاف کام به اعمال جراحی متعدد معمولا در طول یک دوره ۱۸ ساله نیاز دارد. اولین جراحی برای ترمیم کام زمانی اتفاق می افتد که کودک بین ۶ تا ۱۲ ماهگی قرار دارد. عمل جراحی اولیه، برای ساخت یک کام کاربردی برای بیمار به کار می رود که شانس تجمع مایع در گوش میانی را کم می کند و به رشد مناسب دندان ها، فک، و استخوان های صورت کمک می کند.  

در عین حال، برای پر کردن خط لثه فوقانی و کمک به رشد دندان ها و ایجاد ثبات در فک، کودکان مبتلا به شکاف کام ممکن است درحدود ۸ سالگی به پیوند استخوان نیاز داشته باشند. حدود ۲۰ درصد از کودکان دچار شکاف کام برای بهبود گفتار خود به جراحی های متعدد نیاز دارند.  

هنگامی که دندان های دائمی رشد می کنند، کار دندانپزشک و ارتودنتیست بیشتر می شود. در این مرحله درمان برای صاف کردن دندان ها شروع می شود.

گاهی برای بهبود ظاهر صورت، لب و بینی، کمک به تراز شدن فک و تنفس بهتر بیمار به جراحی های تکمیلی توسط جراح صورت یا دهان و دندان نیز نیاز است. تکمیل درمان عمدتا تا اواخر نوجوانی زمان می برد.

منبع:

webmd

شکاف لب و کام: نواقص صورت و دهان

شکاف لب و کام یکی از ناهنجاری های صورت و دهان است که در اوایل بارداری رخ می دهد. شکاف زمانی رخ می دهد که بافت کافی در ناحیه دهان و لب وجود نداشته باشد و بافت موجود به خوبی به هم پیوند نمی خورد.

شکاف لب به تقسیم فیزیکی یا جدایی دو طرف لب بالا گفته می شود و به عنوان یک دهانه باریک یا شکاف در پوست لب بالا دیده می شود. این جداشدگی اغلب از پایه بینی فراتر می رود و شامل استخوان های فک بالا و/یا لثه فوقانی می شود.

چه کسی دچار شکاف لب و کام می شود؟

شکاف لب و کام از هر ۷۰۰ نوزاد یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد و چهارمین نقص دهان شایع در ایالات متحده آمریکا است. شیوع شکاف لب و کام در کودکان آسیایی، لاتین یا بومی آمریکایی بیشتر است. پسران دو برابر دختران به شکاف لب و کام دچار می شوند.

مشکلات مرتبط با شکاف لب و کام:

مشکلات تغذیه:

به دلیل باز بودن شکاف در کام ممکن است غذا و مایعات وارد بینی شوند. خوشبختانه این مشکل با استفاده از بطری های مخصوص نوزادان قابل حل است و شیر مستقیما وارد معده می شود. کودکانی که به این مشکل مبتلا هستند ممکن است لازم باشد از کام مصنوعی استفاده کنند تا بتوانند به خوبی تغذیه شوند و منتظر رسیدن زمان جراحی شوند.

عفونت گوش/افت شنوایی:

کودکان مبتلا به شکاف کام، به دلیل احتمال تجمع مایع در گوش میانی، در معرض خطر ابتلا به عفونت گوش هستند. اگر عفونت گوش درمان نشود ممکن است به از دست رفتن شنوایی بیانجامد. برای جلوگیری از این اتفاق، کودکان دچار شکاف کام معمولا به لوله های خاصی نیاز دارند که به تخلیه مایع از گوش کمک کند و شنوایی آنها باید سالی یک بار بررسی شود.

مشکلات گفتاری:

کودکان مبتلا به شکاف لب و کام ممکن است دچار اشکال در صحبت کردن باشند. صدای این کودکان به خوبی شنیده نمی شود و ممکن است وارد فضای بینی شود. بنابراین درک صحبت کردن آنها دشوار است. البته همه کودکان چنین مشکلی ندارند و جراحی می تواند مشکل آنان را به طور کامل حل کند. سایر کودکان می توانند از گفتار درمانی برای رفع مشکلات خود استفاده کنند.

مشکلات دندانپزشکی:

شکاف لب و کام

کودکان مبتلا به این مشکل بیشتر از سایر بیماران مستعد ابتلا به پوسیدگی دندان، و نواقصی مانند دندان اضافه، کمبود دندان و مشکلات فک هستند. بنابراین این بیماران بیشتر از سایر افراد به بررسی دندانپزشکی و ارتودنسی نیاز دارند. برخی از مشکلات دهان و دندان در این بیماران باید توسط جراحی، ارتودنسی و جراحی فک حل شود.

منبع:

webmd

معایب اینویزیلاین: ارتودنسی نامرئی

دندان مرتب و صاف لبخند جذابی را شکل می دهند و موجب ارتقا بهداشت دهان و دندان می شوند. اوربایت یا کراس بایت، دندان های فاصله دار یا شلوغ موجب ابتلا به بیماری های لثه، درد فک، فرسایش دندان و دیگر بیماری های پریودنتال می شوند. بریس سنتی ترین روش اصلاح فرم و محل دندان ها است. اما استفاده از روش های جایگزین مانند ارتودنسی نامرئی یا اینویزیلاین می تواند نتایج مشابهی را بدون به خطر انداختن زیبایی فرد به ارمغان آورد. اما استفاده از این گونه روش ها بدون خطر هم نیست. در این مطلب معایب اینویزیلاین را بررسی می کنیم.

معایب اینویزیلاین:

هزینه:

اینویزیلاین گران تر از بریس های فلزی سنتی است. هزینه بالا موجب شده است که این روش درمانی برای افرادی با بودجه محدود غیر قابل دسترسی باشد.

مدت انتظار:

یکی از معایب اینویزیلاین مدت انتظار در این روش درمانی است. دندانپزشک یا ارتودنتیست از دندان های شما قالبی تهیه می کند و قالب را به همراه طرح درمان و اطلاعات رادیوگرافی به آزمایشگاه می فرستد. آزمایشگاه با استفاده از کامپیوتر و طراحی سه بعدی الاینر مناسب را برای شما به صورت سفارشی می سازد. این قالب برای تایید به دندانپزشک ارسال می شود. ممکن است دندانپزشک آن را تایید کند یا برای اصلاح مجددا به آزمایشگاه پس بفرستد. دوره انتظار برای ساخت قالب چیزی حدود ۶ هفته است و این کار هر بار تکرار می شود.

گفتار:

یکی از معایب اینویزیلاین ایجاد اشکال در گفتار بیمار است. ممکن است در چند هفته اول استفاده از آن، دچار اشکال در حرف زدن شوید. پس از گذشت دوره ای از درمان به حرف زدن با اینویزیلاین عادت خواهید کرد. اما برخی بیماران هرگز با آن احساس راحتی نخواهند کرد.

ناراحتی دندان:

استفاده از مجموعه ای جدید از الاینرها می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. ارتودنتیست ها از آن به فشار یاد می کنند، اما بسیاری از بیماران آن را کاملا دردناک ارزیابی می کنند. درد یا فشار با تغییر جهت دندان به سمت الاینر کاهش می یابد با این حال این امر به گذشت زمان نیاز دارد. برای کنترل درد بیش از حد، همیشه همراه خود داروی مسکن مانند ایبوپروفن داشته باشید. ممکن است تا زمانی که به الاینرها عادت کنید، در قرار دادن آن در محل خود یا برداشتن آن دچار مشکل باشید.

دشواری در استفاده:

استفاده از الاینرها دست و پا گیر است. هر بار برای غذا خوردن باید آنها را از دهان خود خارج کنید. این امر غذا خوردن در رستوران را به یک چالش بدل می کند. پس از هر وعده غذایی و پیش از قرار دادن الاینر در سر جای خود، باید قالب و دندان های خود را مسواک بزنید.

از سوی دیگر همیشه این امکان وجود دارد که الاینر روی زمین بیوفتد و دچار آسیب شود. به یاد داشته باشید که با هر بار خارج شدن الاینر از دهان شما، پیشرفت و حرکت دندان ها به محل صحیح متوقف می شود. بنابراین برای دستیابی به بهترین نتایج سعی کنید تا حد امکان هر چه بیشتر از الاینر خود استفاده کنید.

منبع:

livestrong

تورم لثه پس از ارتودنسی: درمان خانگی و تخصصی

اگر یک روز صبح بیدار شدید و متوجه تورم لثه های خود گشتید، نترسید! در واقع تورم لثه پس از ارتودنسی بسیار شایع است.

سیم و براکت ها برای کمک به صاف شدن دندان ها استفاده می شوند. اما از آنجایی که محکم به دندان می چسبند و به آن فشار وارد می کنند، دهان بیمار ملتهب می شود. با این وجود در اغلب موارد تورم لثه ها پس از ارتودنسی را می توان در خانه درمان کرد.

علل تورم لثه پس از ارتودنسی:

به دلیل وجود سیم و براکت در دهان مسواک زدن به طور کامل دشوار می شود. برخی از افراد با وجود بریس در دهان از کامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن غافل می شوند. نادیده گرفتن تمیز کردن دهان باعث ایجاد پلاک و تجمع باکتری در دهان می گردد که در نهایت منجر به بیماری پریودنتال و التهاب لثه می شود. با این حال بیمار باید بدون در نظر گرفتن التهاب لثه مانند دوران قبل از اورتودنسی، دندان های خود را به طور کامل تمیز کند.

به غیر از تمیز نکردن دندان ها، عامل دیگر تورم لثه پس از ارتودنسی هیپرتروفی یا هیپرپلازی است. در هردو عارضه لثه ها پس از نصب بریس ها بزرگتر می شوند. لثه های بزرگ شده با مصرف مواد غذایی بیشتر تحریک می شوند زیرا بافت غذا به لثه سایش پیدا می کند و موجب تحریک آن می شود.

سومین دلیل تورم لثه پس از ارتودنسی تغییرات هورمونی است. جینجیویت بارداری اصطلاحی است که برای توصیف تورم و درد لثه ها در دوران بارداری استفاده می شود. در واقع، خطر ابتلا به جینجیویت در زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی کمی افزایش می یابد. به همین علت، بسیاری از ارتودنتیست ها معتقدند بهتر است زنان باردار پس از زایمان برای درمان مراجعه کنند. اما اگر زنی پیش از بارداری تحت درمان ارتودنسی قرار داشته باشد، باید جلسات معاینه ارتودنسی خود را به طور منظم ادامه دهد و هر گونه مشکل با لثه های خود را با ارتودنتیست در میان بگذارد.

تغییرات هورمونی در دختران جوان در دوران بلوغ نیز ممکن است باعث تورم و درد لثه با ارتودنسی شود. با این حال، این امر نباید مانعی برای درمان به شمار رود. هر گونه قرمزی، خونریزی و التهاب لثه باید با ارتودنتیست درمیان گذاشته شود.

درمان های خانگی:

برای درمان تورم لثه در خانه می توانید از روش های زیر استفاده کنید. اما هر گونه تداوم درد و خونریزی باید به اطلاع ارتودنتیست برسد.

  • از یک مسواک با برس نرم برای تمیز کردن دهان و دندان خود استفاده کنید. دندان های خود را دو بار در روز به مدت دو دقیقه تمیز کنید. از دندانپزشک خود برای یادگیری تکنیک های صحیح مسواک زدن با بریس کمک بگیرید. مسواک خود را هر سه ماه یکبار تعویض کنید.
  • برای تمیز کردن دندان های خود با نخ دندان، از نخ دندان مخصوص ارتودنسی استفاده کنید.
  • از واترجت دندانی برای شستن بقایای غذا از بین دندان های خود استفاده کنید.
  • ½ قاشق چای خوری نمک را به یک فنجان آب گرم اضافه کنید. دهان خود را دو بار در روز با استفاده از این محلول بشویید.
  • از دهانشویه ضد میکروبی استفاده کنید.

درمان جینجیویت:

اگر از دستورالعمل های فوق پیروی کنید و لثه های شما همچنان متورم بود، برای درمان تخصصی باید به ارتودنسی مراجعه کنید. یکی از مسائلی که پزشک بررسی خواهد کرد وجود جینجیویت است. از آنجا که درمان این عارضه در مراحل اولیه بسیار راحت است، در صورت مشاهده خونریزی و تورم لثه هر چه سریع تر به دندانپزشک خود مراجعه کنید. در صورتی که مشخص شود تورم لثه به دلیل جینجیویت ایجاد شده است، دندانپزشک برای رفع تارتار و پلاک دندان های شما را به طور کامل تمیز خواهد کرد.

پس از جرم گیری، باید دندان های خود را به صورت دقیق و منظم تمیز کنید. ممکن است برای پیشگیری از تجمع پلاک در آینده، دندانپزشک از شما بخواهد که از دهانشویه ضدمیکروبی استفاده کنید. برای برداشتن ذزات غذا از بین دندان نیز باید حداقل یک بار در روز نخ دندان بکشید.

جینجیویت در صورت عدم درمان می تواند موجب جدا شدن لثه و دندان و در نتیجه آسیب به استخوان و بافت دهان شود. در نهایت ممکن است دندان های خود را از دست بدهید. به منظور محافظت از دندان های خود معاینات دندانپزشکی را جدی بگیرید و از انجام عادات زیر خودداری کنید:

  • جویدن قلم و ناخن می تواند موجب تورم لثه ها پس از ارتودنسی شود. از وارد کردن فشار به لثه های خود خودداری کنید.
  • زبان خود را به لثه هایتان نمالید و لب های خود را نجوید. این عادات موجب تحریک بیشتر لثه می شوند.
  • از نوشیدن الکل و مصرف سیگار، به ویژه در دوران ارتودنسی، پرهیز کنید.

منبع:

todaysorthodontist

اکسلدنت چیست و چطور کار می کند؟

بیماران ارتودنسی همیشه می پرسند: “آیا راهی برای کاهش دوره درمان وجود دارد؟” خب، خبر خوب این است؛ بله! اکسلدنت یکی از لوازم جانبی ارتودنسی است که طول دوره درمان را ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش می دهد. با استفاده از آن به مدت ۲۰ دقیقه در روز، حرکت دندان های خود را تسریع ببخشید و حتی درد و ناراحتی ایجاد شده توسط بریس را کاهش دهید.

اکسلدنت چیست؟

اکسلدنت نوعی ابزار کلاس دو تایید شده توسط FDA است که با استفاده از تکنولوژی پالس نرم و نیروهای چرخه ای حرکت دندان ها را تا ۵۰٪ افزایش می دهد. این دستگاه به عنوان درمان کمکی در کنار سایر روش های رایج ارتودنسی به کار می رود.

عملکرد:

اکسلدنت یک افزونه قابل حمل، قابل جابجایی، و بدون نیاز به دست است. دهانه دستگاه به یک فعال کننده متصل می شود و با استفاده از فن آوری SoftPulse به آرامی ارتعاشاتی ایجاد می کند. نیروی اعمال شده کمتر از فشار مسواک برقی و ۲۰۰ برابر کمتر از نیروی جویدن است. میکروپالس ها سرعت حرکت دندان و سرعت بازسازی استخوان را در مقایسه با فشار ثابت حاصل از بریس افزایش می دهند. در نتیجه با کسب نتایج مشابه، دوره درمانی شما کاهش چشم گیری خواهد داشت.

تعداد بازدیدهای ارتودنسی مشابه با روش های سنتی است، اما تغییرات لبخند شما بین هر جلسه بیشتر خواهد بود. اگر از ابزار اینویزیلاین استفاده می کنید، ممکن است لازم باشد قالب ها را سریع تر عوض کنید. در عوض درد و ناراحتی شما در طول دوره کمتر خواهد بود. افرادی که از اکسلدنت استفاده می کنند معمولا هر ۴ تا ۶ هفته یکبار باید به دندانپزشک مراجعه کنند.

نحوه استفاده:

استفاده از این ابزار بسیار آسان است. تنها باید آن را به فعال کننده متصل کنید. فعال کننده را روشن کنید و دهانه را در دهان خود قرار دهید. از تماس کامل آن با دندان های خود اطمینان حاصل کنید. از دست برای نگه داشتن آن استفاده نکنید. اجازه دهید دستگاه ۲۰ دقیقه در دهان شما بماند.

استفاده بیشتر از ۲۰ دقیقه توصیه نمی شود و باعث سرعت بخشیدن به نتایج نمی شود. از آنجا که لازم نیست از دستان خود استفاده کنید، می توانید به کارهای روزمره خود بپردازید.

امنیت:

البته که ایمن است! اکسلدنت با استفاده از روشی غیر تهاجمی و راحت، درمانی سریع تر فراهم می کند. تحقیقات بر روی دستگاه اثرات نامطلوبی بر فرد نشان نداده اند و آسیبی به ریشه دندان وارد نمی کند. این روش درمانی نه تنها بدون درد است، بلکه می تواند ناراحتی و حساسیت حاصل از استفاده از بریس و تنظیم آن را کاهش دهد.

آیا من می توانم کاندیدای این روش باشم؟

از اکسلدنت می توان به همراه انواع تکنیک های ارتودنسی، در هر سنی، استفاده کرد. اما مورد هر کس با دیگری متفاوت است. استفاده از این روش تنها با مشورت و تجویز ارتودنتیست امکان پذیر است. برای استفاده از این روش هیچ وقت دیر نیست و خوشبختانه به دلیل قابل جابه جایی بودن هیچ کس از اینکه شما از آن استفاده می کنید خبردار نخواهد شد.

اگر نمی توانید از بریس به مدت طولانی استفاده کنید، استفاده از این روش درمانی مکمل برای تسریع دستیابی به نتایج است.

منبع:

freshorthodontics