ارتودنسی با وجود ایمپلنت دندان ، روکش و ونیر

ارتودنسی با وجود ایمپلنت دندان ، روکش و ونیر

یکی از سوالات افرادی که دارای ایمپلنت دندان هستند و دندان های درهم ریخته ای نیز دارند این است که آیا می توانند با این وجود تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند .

پاسخ هم بله ، و هم خیر است و همه چیز به شرایط شما بستگی دارد .

برای بررسی احتمال انجام ارتودنسی با وجود ایمپلنت دندان ، ابتدا باید نگاهی به ایمپلنت کرد و تاثیر ارتودنسی بر آن را بررسی کرد .

ارتودنسی با وجود ایمپلنت دندان ، روکش و ونیز

اگر بیمار دندانی را از دست داده باشد ، آیا می تواند ارتودنسی کند ؟

بیماران به دلایل متعددی ممکن است دندان های خود را از دست بدهند .

عدم رعایت بهداشت دهان و دندان دلیل اصلی این امر است .

وارد شدن ضربه ، تصادف ، پوسیدگی شدید و شکستن دندان از دیگر دلایل از دست رفتن دندان است .

روش های متعددی برای جایگزینی دندان از دست رفته وجود دارد که بهترین آن ایمپلنت است .

اگر بیمار دندانی را از دست داده باشد ، برای انجام ارتودنسی چند گزینه پیش رو دارد .

در برخی موارد ، به سادگی می توان از ارتودنسی برای بستن فاصله ایجاد شده و صاف کردن بقیه دندان ها استفاده کرد .

این گزینه برای بیمارانی مناسب است که دچار درهم ریختگی شدید دندان هستند .

اگر دندان از دست رفته باید جایگزین شود ، از فضا نگهدار به همراه بریس استفاده می شود تا جای دندان از دست رفته برای ترمیم های آینده حفظ شود .

اگر فضا به قدر کافی نباشد ، از بریس برای باز کردن فضا جهت دریافت ایمپلنت در آینده استفاده می شود .

همه چیز به تشخیص دندانپزشک شما بستگی دارد .

بریس قبل از ایمپلنت دندان

اگر همزمان به ایمپلنت و بریس نیاز داشته باشید ، معمولا توصیه می شود که ابتدا تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرید .

این بدان دلیل است که زمانی که ایمپلنت در فک قرار بگیرد ، نمی تواند مانند دندان طبیعی حرکت کند .

ایمپلنت در فک ثابت شده است و همانند دندان طبیعی دارای لیگامنت نیست که امکان حرکت دندان و تغییر موضع آن را فراهم کند .

برای بسیاری از بیماران ، از درمان ارتودنسی برای ایجاد فضای مناسب برای دندان جدید و حرکت ریشه دندان های مجاور به محل مناسب استفاده می شود .

ارتودنسی با وجود ایمپلنت دندان

با این حال ، گاهی بهتر است ایمپلنت قبل از ارتودنسی انجام شود .

اگر دندان های اطراف ایمپلنت هدف درمان ارتودنسی نباشند ، می توان درمان ایمپلنت را قبل از ارتودنسی انجام داد .

به علاوه ، اگر به ایمپلنت دندان برای ایجاد پایه محکمی برای اعمال نیرو توسط بریس نیاز باشد ، می توان ایمپلنت را قبل از انجام ارتودنسی انجام داد .

با افزایش سن ، دندان ها در جلوی دهان بیشتر دچار درهم ریختگی می شوند .

این بدان معنی است که با گذشت زمان ممکن است محل ایمپلنت نسبت به سایر دندان ها نامناسب دیده شود .

در این شرایط ، ممکن است بتوان از بریس برای حرکت دادن دندان های اطراف ایمپلنت استفاده کرد .

اگر ایمپلنت از ابتدا در محل مناسب قرار نداشته باشد ، پس از مرتب شدن سایر دندان ها ، کج به نظر خواهد رسید .

در این موارد ، باید تصمیم گرفت .

گاهی بیمار تصمیم می گیرد لبخندی داشته باشد که ایده آل نیست .

در برخی موارد نیز بیمار ترجیح می دهد برای اصلاح لبخند خود ابتدا ایمپلنت برداشته شود ، درمان ارتودنسی انجام شود .

و بعد از برداشتن بریس ها ، ایمپلنت در جای خود کاشته شود .

ارتودنسی با وجود ایمپلنت دندان

ایمپلنت برای کمک به درمان ارتودنسی

ایمپلنت ها به خاطر دوام خود ، می توانند برای تسریع و بهبود تاثیر درمان ارتودنسی استفاده شوند .

در این روش از ایمپلنت به عنوان پایه ای برای ابزارهای ارتودنسی استفاده می شود .

در این روش ، ابزار ارتودنسی روی پست ایمپلنت نصب می شود و پس از اتمام درمان با روکش دندانی با ظاهری طبیعی جایگزین می شود .

ارتودنسی با وجود روکش دندان

از روکش دندان برای پوشش دندانی استفاده می شود که پوسیده شده است ، دچار ترک یا لب پریدگی شده یا تحت درمان عصب کشی قرار گرفته است

اگر روکش دندان دارید ، باز هم می توانید ارتودنسی کنید .

زمانی که براکت ها روی دندان نصب می شوند ، از چسب مخصوصی برای اتصال آنها به روکش دندان استفاده می شود .

سایر بخش های درمان تفاوتی ندارد .

از روکش دندان برای صاف کردن دندان ها نیز می توان استفاده کرد که شرایط خاصی دارد و باید با نظر دندانپزشک انجام شود .

ارتودنسی با وجود ونیر دندان و کامپوزیت

ونیرها لایه نازکی از پرسلین یا موادی هستندکه به سطح بیرونی دندان چسبانده می شوند تا فضای بین دندان ، لب پریدگی تا تغییر رنگ دندان را پنهان کنند .

اگر دندان های شما به بریس و ونیر نیاز دارند ، بهتر است ابتدا ارتودنسی را انجام دهید .

هر چند همیشه این طور نیست ، اما چسباندن براکت به ونیر می تواند به سطح آن آسیب بزند .

چسب هایی که روی دندان چسبانده می شوند می توانند نقاط زرد رنگی را روی ونیر به جا بگذارند .

اما اگر از قبل ارتودنسی و ونیر دندان را انجام داده اید ، اما به دلیل عدم استفاده از ریتینر دندان های شما دوباره تغییر موضع داده اند ، بهترین راه برای مرتب کردن دندان ها استفاده از اینویزیلاین است .

تری الاینر به تدریج دندان را بدون ریسک آسیب زدن به ونیر حرکت می دهد و به محل مناسب می برد .

دندان ها در طول زندگی ممکن است به دلایل مختلف دچار درهم ریختگی شوند .

این طور نیست که اگر دندان های شما در دوره نوجوانی و جوانی مرتب بوده اند ، در دوران میانسالی و پیری هم به همین شکل بمانند .

در مطالب قبل در مورد دلایل در هم ریختگی دندان ها در طول زمان صحبت شد .

تغییر محل دندان ها باعث نیاز به درمان ارتودنسی می شود ، این در حالی است که ممکن است بیمار از قبل تحت درمان با ایمپلنت ، ونیر یا روکش قرار گرفته باشد .

وجود چنین ترمیم هایی در دهان باعث تردید بیمار نسبت به اقدام برای درمان می شود .

امکان انجام ارتودنسی با وجود ایمپلنت دندان ، روکش و ونیر به معاینه دقیق و نظر تخصصی دندانپزشک نیاز دارد .

شرایط دندان ، فضای خالی در دهان ، درجه در هم ریختگی دندان ها ، دندان های مجاور ایمپلنت و فاکتورهای دیگر باید بررسی شوند تا امکان اجرای درمان ارزیابی شود .

در صورتی که به معاینه و درمان نیاز دارید ، با ما تماس بگیرید .

 

قالب گیری از دندان: ساخت روکش و ابزارهای ارتودنسی

قالب گیری از دندان روشی است که برای اجرای برخی ترمیم های دندانپزشکی یا ساخت برخی ابزارهای ارتودنسی ضروری است. دشواری در تحمل قالب در دهان، نیاز به تمیز کردن دهان و صورت پس از انجام کار و طعم مواد قالب گیری باعث شده است که بسیاری از بیماران از این کار خوششان نیاید. با این حال، برای داشتن دندان های زیبا و مرتب به این روش نیاز است. بیماران زیادی به دلیل عدم آشنایی با این روش، احساس اضطراب می کنند. در ادامه سعی می کنیم شما را با جنبه های مختلف قالب گیری آشنا کنیم.

چرا از دندان قالب گیری می شود؟

درک چرایی انجام یک روش به همکاری بهتر بیمار می انجامد. به دلایل متعددی ممکن است قالب گیری از دندان ضروری باشد. برخی از علل انجام این کار عبارتند از:

·         ساخت دندان مصنوعی نیمه یا کامل

·         ساخت روکش دندان

·         ساخت بریج

·         بررسی ارتباط فک برای درمان ارتودنسی یا جراحی فک

·         ساخت گارد دهان

·         ساخت تری سفارشی جهت سفید کردن دندان ها

·         ساخت ابزارهای ارتودنسی مانند فضانگهدار

قالب گیری از دندان چطور انجام می شود؟

برای قالب گیری از دندان از تری مخصوص و آلژینات استفاده می شود. آلژینات پودری است که با آب مخلوط می شود تا به غلظت خمیر کیک برسد. این خمیر در تری ریخته می شود و در دهان بیمار قرار می گیرد. طعم خمیر آلرژینات ممکن است کمی بیمار را اذیت کند، اما در ادامه راهکاری های خلاصی از آن را به شمار آموزش می دهیم. ابتدا از فک بالا و بعد فک پایین قالب گیری می شود. تا زمانی که خمیر سفت شود، تری باید در دهان بیمار نگه داشته شود. زمانی که آلرژینات سفت شود، شکل دندان و لثه های بیمار را به خود می گیرد. این قالب تجسم منفی از شکل دندان بیمار است. در این مرحله، دندانپزشک در قالب گچ یا خمیر مخصوصی را می ریزد تا قالبی تحت عنوان کست از دندان های بیمار برای آزمایشگاه ساخته شود. آزمایشگاه معمولا ظرف مدت دو هفته ابزار مورد نظر را ساخته و برای دندانپزشک ارسال می کند تا کارهای نهایی بر روی دندان بیمار انجام شود.

مشکلات قالب گیری از دندان:

معمولا در زمان قالب گیری از فک بالا بیمار احساس می کند که آلرژینات وارد گلویش شده است. این به دلیل طعم مواد است. اما اطمینان داشته باشید که این اتفاق نمی افتد. برای قابل گیری صحیح از دندان ها تری باید به ته دهان برسد. به همین دلیل زمانی که قالب از خمیر پر شده است، این احساس برای بیمار به وجود می آید که مواد وارد گلویش می شود.

نگران نباشید، خمیر قالب گیری از دندان به سرعت سخت می شود. تنها کافی است یک دقیقه آن را در دهان خود نگه دارید.

کنترل تهوع در زمان قالب گیری از دندان:

بیشتر افراد در هنگام لمس انتهای دهان یا ورود یک جسم خارجی به انتهای گلو دچار احساس تهوع می شوند. این حالت به میزان حساسیت بیمار بستگی دارد. به خصوص اگر قسمت خاصی از نرم کام لمس شود، فرد دچار حالت رفلکس می شود. در این دسته بیماران، قالب گیری از دندان، رادیوگرافی و انجام برخی ترمیم های دندانپزشکی در دندان های خلفی دشوارتر است. بیمار دائما دچار حالت تهوع می شود و اجازه انجام کار را نمی دهد. روش های متعددی برای کنترل تهوع در دندانپزشکی وجود دارد که در مطالب پیشین به آنها پرداختیم و می توانید آنها را مطالعه کنید.

اگر دچار رفلکس دهانی شدید هستید، دستیار یا دندانپزشک را مطلع کنید.

برای کنترل تهوع در زمان قالب گیری از دندان کافی است یک دقیقه تحمل کنید. برای این کار سعی کنید حواس خود را پرت کنید. یک دقیقه به چیزی به غیر از قالب گیری فکر کنید. به کارهایی که باید انجام دهید، ساحل دریا، مسافرت هایی که پیش روی شماست، فیلمی که دیشب تماشا کردید یا هر چیز دیگری به غیر از قالب گیری.

روش دیگر در کنترل تهوع در دندانپزشکی آن است که از راه بینی نفس بکشید. سعی کنید نفس های عمیق بکشید.

در صورتی که آب دهانتان جمع شده است، آن را قورت ندهید. قورت دادن آب دهان باعث تشدید حالت تهوع در شما می شود. می توانید آب دهان خود را در یک دستمال تخلیه کنید.

در زمان قالب گیری از دندان آرام باشید. به هیچ وجه تلاش نکنید تری را از دهان خود خارج کنید. قالب گیری کاری است که باید انجام دهید و برای رسیدن به لبخندی زیبا به آن نیاز دارید. همه این کار را انجام می دهند، پس شما هم باید از پس آن برایید. اگر قالب را زودتر از موعد از دهان خود خارج کنید، قالب خراب می شود و باید دوباره این زحمت را متحمل شوید. پس تحمل یک دقیقه نگه داشتن قالب در دهان بهتر از تکرار چند باره آن است.

در برخی از افراد ناحیه حساس نرم کام جلوتر از حالت نرمال است. این باعث می شود که قالب گیری از فک بالا در آنها دشوارتر شود. آخرین راه برای کاهش حالت تهوع در این دسته بیماران، استفاده از بیحسی موضعی است. این ماده نرم کام شما را بی حس می کند و حالت تهوع را از بین می برد. بیحسی در انتهای دهان اسپری می شود و پس از چند دقیقه آماده انجام کار خواهید بود.

طعم مواد قالب گیری زیاد خوب نیست. پس از قالب گیری می توانید دهان خود را با آب بشویید تا طعم آن از بین برود. اگر طعم آن قوی است، از دندانپزشک درخواست مقداری دهانشویه حاوی فلوراید کنید. این روش به خلاصی از طعم مواد قالب گیری کمک می کند.

تکمیل درمان های ترمیم دندانپزشکی برای رسیدن به لبخندی زیبا ضروری هستند. برای رسیدن به یک لبخند زیبا گاهی باید مقداری سختی را تحمل کنید. به یاد داشته باشید که هیچ یک از ترمیم های دندانپزشکی به اندازه دندان های طبیعی شما ارزشمند و قوی نیستند. با رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه منظم برای معاینه دندان ها و رعایت رژیم غذایی مناسب از بروز پوسیدگی های شدید و از دست رفتن دندان های خود پیشگیری کنید. ما برای حفظ زیبایی لبخند شما همواره در کنارتان هستیم. در صورتی که به معاینه یا ترمیم دندان های خود نیاز دارید، با ما تماس بگیرید.

منبع:

verywellhealth

مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان:

پس از جراحی به تمام بیماران توصیه های مبنی بر اصول تغذیه و بهداشت می شود تا دوره نقاهت بهتری را طی کنند و از عفونت و سایر عوارض جراحی پیشگیری شود. بسته به گسترگی و اهمیت جراحی، رعایت این نکات اهمیت بیشتری می یابد. دهان ما دروازه سلامتی کل بدن است. هر نوع آسیب و بیماری در این ناحیه سلامت کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. ایمپلنت یکی از جراحی هایی است که در دهان و فک صورت می گیرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان در موفقیت درمان نقش مهمی دارند.

مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان:

خونریزی:

در بسیاری از موارد، بیمار دچار مقداری خونریزی خواهد بود زیرا زخم با بخیه بسته شده است. در صورتی که از بخیه جذب شدنی استفاده شده باشد، ۵ تا ۱۰ روز پس از جراحی بخیه ها می افتند. در طول ۲۴ ساعت اول پس از جراحی ایمپلنت دندان، مقداری خونریزی طبیعی است. یک تکه گاز را روی محل زخم به مدت یک ساعت محکم بین دندان های خود نگه دارید. پس از این مدت گاز را بردارید و محل را از نظر خونریزی چک کنید. اگر خونریزی به طور قابل توجهی ادامه دارد، گاز جدیدی را روی موضع قرار دهید و یک ساعت دیگر آن را بین دندان های خود فشار دهید. این کار را در صورت نیاز تکرار کنید. چنانچه در خانه گاز پانسمان ندارید، برای کنترل خونریزی می توانید از یک تی بگ استفاده کنید. مواد موجود در تی بگ می توانند به کنترل خونریزی کمک کنند. مهم ترین نکته در بین مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان به خوردن و آشامیدن در روز جراحی مربوط می شود. تا ۲۴ ساعت پس از جراحی، از جویدن، تف کردن، شستن دهان و مکیدن مایعات با استفاده از نی خودداری کنید. مکیدن با نی باعث وارد شدن فشار بر بخیه ها می شود و خونریزی را تشدید می کند. از کشیدن لب خود برای چک کردن محل جراحی خودداری کنید. محل جراحی به زودی بهبود می یابد و این گونه کارها تنها بهبودی زخم را به تاخیر می اندازد.

تورم:

بسته به نوع جراحی، ممکن است دچار تورم شوید. تورم ۲ تا ۳ روز پس از جراحی به حداکثر خود می رسد. با استفاده از چند بالش، سر خود را بالاتر از همیشه نگه دارید تا تورم کمتر شود. در چند روز اول، استفاده از کمپرس یخ مفید است.

رعایت بهداشت دهان و دندان:

بهداشت در بین مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان جایگاه بالایی دارد زیرا به کنترل عفونت کمک می کند. یک روز پس از جراحی، می توانید دهان خود را با آب ولرم و نمک بشویید. ۱ قاشق چای خوری نمک را در یک لیوان آب ولرم حل کنید. تا چند روز پس از جراحی، ۳ تا ۴ بار دهان خود را با این محلول بشویید. دندان و لثه های سمت مخالف خود را به صورت معمول مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، اما موضع جراحی را به آرامی مسواک بزنید.

حداقل تا دو هفته پس از جراحی از نخ دندان، واترجت دندانی یا محلول هیدروژن پراکسید استفاده نکنید. اگر برای شما تجویز شده است، از محلول کلرهیگزیدین به جای آب نمک استفاده کنید.

رژیم غذایی:

نکات مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان شامل رژیم غذایی نیز می شود. روز پس از جراحی، تغذیه را با مایعات و مواد غذایی نرم و ولرم شروع کنید. بستنی، پودینگ، ماست و سوپ های نرم برای این کار مفید هستند. از مواد غذایی بسیار گرم، مواد غذایی دارای لبه های تیز مانند چیپس، و مواد غذایی سخت مانند گوشت خودداری کنید. با ناحیه جراحی چیزی نجوید. تا ۴۸ ساعت از نی برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید. به تدریج، هر زمان که احساس راحتی کردید به رژیم غذایی نرمال خود بازگردید.

فعالیت فیزیکی:

به عنوان یکی از مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان توصیه می شود فعالیت فیزیکی را تا ۴۸ ساعت پس از جراحی محدود کنید. فعالیت زیاد باعث خونریزی و ناراحتی می شود. برای شرکت در ورزش های سنگین بهتر است با مشورت جراح خود اقدام کنید. معمولا یک تا دو هفته پس از جراحی می توانید به زندگی روتین خود بازگردید. زمانی که می خوابید سر خود را بالاتر از پاها نگه دارید.

سیگار کشیدن:

توصیه می شود که سیگار کشیدن را پس از ایمپلنت دندان به طور کلی ترک کنید. در غیر این صورت، حداقل تا ۳ روز پس از جراحی از سیگار کشیدن دوری کنید. سیگار کشیدن ریسک عفونت را افزایش می دهد و بهبودی را به تاخیر می اندازد.

بی حسی:

تا چند ساعت پس از جراحی، دهان شما بی حس است و احتمال گاز گرفتن بافت نرم وجود دارد. بنابراین، تا زمانی که کنترل خوبی بر دهان خود پیدا نکرده اید و اثر بی حسی از بین نرفته است، چیزی مصرف نکنید.

درد:

مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان شامل کنترل درد می شود. برای کنترل درد از تایلنول، ایبوپروفن، ادویل، موترین یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده کنید. درد به تدریج از بین می رود. در صورتی که برای شما دارو تجویز شده است، دارو را طبق دستور مصرف کنید. پیش از مصرف دارو، مقداری نوشیدنی یا غذا بخورید تا دچار تهوع نشوید.

در صورتی که برای شما آنتی بیوتیک تجویز شده است، دارو را طبق برنامه و در دوز تجویز شده مصرف کنید. مصرف آنتی بیوتیک برای پیشگیری از عفونت ضروری است. در صورت مشاهده نشانه های عفونت شامل تب، التهاب و درد بیشتر از ۵ روز با جراح خود تماس بگیرید.

بهبودی زخم:

دیده شدن بافت سفید و سختی روی محل جراحی ۲ تا ۳ روز پس از جراحی ایمپلنت دندان طبیعی است. این بافت نشان می دهد که زخم در حال بهبودی است. حتی ممکن است از دهان شما بوی نامطبوعی حس شود که پس از بهبود بافت برطرف می شود و جای نگرانی نیست.

پروتز دندان:

طبق دستور پزشک، پروتز دندان مصنوعی جزئی، فلیپر، یا دندان مصنوعی کامل را در زمانی که توصیه شده است در دهان خود قرار دهید.

معاینه پس از جراحی و مراقبت های پس از جراحی ایمپلنت دندان:

یک تا دو هفته پس از جراحی، برای معاینه باید به مطب پزشک بازگردید. تا پیش از این زمان، در صورتی که هر مشکل یا سوالی دارید، با کلینیک یا جراح خود تماس بگیرید.

منبع:

azoms

کشیدن دندان به روش آتروماتیک:

امروزه به جهت رعایت بهداشت دهان و دندان، رواج خدمات دندانپزشکی و افزایش آگاهی عمومی موارد کشیدن دندان در بزرگسالی کاهش یافته است. با این حال، هنوز هم دیده می شود که برخی از بیماران به قدری دیر مراجعه می کنند یا پوسیدگی دندان به حدی عمیق است که چاره ای جز کشیدن دندان باقی نمی ماند. کشیدن دندان برای هیچ کس مطلوب نیست. درد و خونریزی در پی دارد و می تواند موجب آسیب رسیدن به استخوان فک شود. با استفاده از کشیدن دندان به روش آتروماتیک می توان احتمال آسیب به بافت استخوانی اطراف دندان را به حداقل رساند.

مشکلات رایج در کشیدن دندان:

دندان ها نقش مهمی در حفظ حالت لب، دهان و صورت دارند. آنها تکیه گاه مناسبی برای عضلات صورت به شمار می روند. کشیدن هر دندان می تواند صورت شما را با چروک و افتادگی رو به رو کند و استخوان فک دچار تحلیل شود. دندان ها وسیله جویدن غذا و حرف زدن هستند و بدون آنها زندگی سخت تر می شود. کشیدن هر دندان به معنی صرف هزینه های بالا برای جایگزینی آن است. بنابراین با یک حساب سرانگشتی می توانید ارزش دندان های درون دهانتان را تخمین بزنید.

هر چند کشیدن دندان به نظر راه حل ساده ای می آید، اما دارای عوارضی همچون خونریزی، عفونت، ابتلا به حفره خشک، آسیب به اعصاب صورت یا آسیب به استخوان فک است. در کشیدن دندان به روش آتروماتیک تلاش می شود از عوارض جدی این درمان جلوگیری شود. در ادامه با آن بیشتر آشنا می شویم.

کشیدن دندان به روش آتروماتیک چیست؟

برای بسیاری از افراد تجربه کشیدن دندان تجربه ای دردناک و پر دردسر است. تورم، کبودی، خونریزی بیش از حد، طول درمان، جای خالی آزاردهنده و درد استخوان فک از عوارض رایج است. بیماران حق دارند. گاهی کشیدن دندانی که در فک نهفته شده یا به استخوان فک جوش خورده است، کار ساده ای نیست. چنین چیزی در مورد کشیدن دندان به روش آتروماتیک صدق نمی کند. این روش برای این طراحی شده است که میزان آسیب وارده به بافت اطراف دندان به حداقل برسد و ریسک شکستن استخوان فک کاهش یابد. در روش های سنتی ممکن است برای کشیدن دندان، بافت استخوان اطراف دندان ساییده شده یا بشکند.

در کشیدن دندان به روش آتروماتیک تلاش می شود که کمترین تهاجم به فک انجام شود. این به نفع بیمار است، زیرا درد کمتری خواهد داشت و برای دندانپزشک مطلوب است، زیرا از عوارض جدی درمان جلوگیری می شود. اگر بافت استخوانی اطراف دندان سالم بماند، دندانپزشک درمان راحت تری خواهد داشت و نیازی به درمان های تکمیلی پیچده نخواهد بود. در این روش استخوان به همان شکل حفظ می شود و آسیبی نمی بیند.

کشیدن دندان به روش آتروماتیک به چه صورت انجام می شود؟

در روش های سنتی از انبرک دندانپزشکی یا فورسپس برای کشیدن دندان استفاده می شود. در این روش، دندان با انبرک گرفته می شود و به چپ و راست تکان داده می شود. تکان دادن افقی دندان باعث می شود که دندان از جای خود تکان بخورد و از فک بیرون بیاید. معمولا پس از چپ و راست کردن دندان، صدایی مانند شکستن یا ترک خوردن شنیده می شود. پس از این صدا، دندان شل می شود و از جای خود بیرون می آید.

این همان صدایی است که باید از آن ترسید. در واقع، این صدای استخوان اطراف دندان است. آسیب رسیدن به استخوان فک، موجب طولانی شدن روند بهبودی و درمان و درد زیاد در بیمار می شود.

در کشیدن دندان به روش آتروماتیک نیازی به شکستن استخوان نیست. در این روش به جای آنکه نیروی افقی به دندان وارد شود، تنها از نیروی عمودی استفاده می شود. این همان روشی از است که چوب پنبه از درب بطری بیرون کشیده می شود.

از این روش حتی برای دندان های شکسته و ترک خورده نیز می توان استفاده کرد.

با کشیدن دندان به روش آتروماتیک بیمار درد کمتری خواهد داشت، تورم و کبودی به حداقل می رسد و از آسیب به استخوان فک جلوگیری می شود.

آیا می توان از کشیدن دندان به روش آتروماتیک برای همه دندان ها استفاده کرد؟

خیر، پیش از اقدام برای کشیدن دندان باید شرایط دندان با استفاده از رادیوگرافی بررسی شود.

کشیدن دندان به روش آتروماتیک چه سودی دارد؟

به غیر از کاهش درد، خونریزی و عدم آسیب رسیدن به استخوان فک که پیش از این گفته شد، این روش برای کاشت ایمپلنت فوری بسیار مناسب است. به دلیل حفظ ساختار استخوانی فک و عوارض کمتر، دندانپزشک می تواند همان لحظه ایمپلنت را در دهان بیمار بکارد. پس از کاشت ایمپلنت، یک دندان موقت روی آن قرار می گیرد و باید مدتی صبر کرد تا ایمپلنت با استخوان فک به خوبی جوش بخورد. این فرآیند چند ماه طول می کشد.

پس از ادغام ایمپلنت با استخوان فک، روکش دائم روی آن قرار می گیرد.

انجام روش درمانی ایمپلنت معمولا چند ماه طول می کشد و فرآیند بلند مدتی است. اگر قرار باشد به روش سنتی دندان خود را بکشید، باید مدتی را به بهبودی استخوان فک و بافت اطراف آن اختصاص دهید. این می تواند درمان را به تعویق بیاندازد. به علاوه، نبود دندان در دهان و جای خالی آن برای بیمار آزاردهنده است. این در حالی است که کشیدن دندان به روش آتروماتیک طول درمان ایمپلنت را کاهش می دهد. فشاری که از همان روز کشیدن دندان روی استخوان فک اعمال می شود، مانع تحلیل و جذب آن می شود و سرعت ادغام آن با ایمپلنت را تسریع می کند. بنابراین، بیمار و دندانپزشک هر دو می توانند تجربه بهتری از درمان داشته باشند.

مسلما همه خواهان درمانی با کمترین درد و آسیب هستند. امروزه روش های سنتی همه جای خود را به روش های مدرن و بهتری داده اند که کمترین عوارض را در پی دارند. کشیدن دندان به روش آتروماتیک این امکان را فراهم کرده است. دندانپزشک می تواند با معاینه شرایط دندان و سلامت استخوان فک و دهان شما بهترین روش را برای کشیدن دندان و جایگزینی آن به شما پیشنهاد دهد. در صورتی که برای مشاوره و کشیدن دندان به کمک نیاز دارید، با کلینیک دندانپزشکی ما تماس بگیرید.

منبع:

physicsforceps

پیوند استخوان فک: همه چیز درباره آن

زمانی که فردی با سلامت خوب دندانی را به دلیل بیماری لثه، آسیب یا عفونت دیگری از دست می دهد، ایمپلنت بهترین، بادوام ترین و ایمن ترین روش برای جایگزینی دندان از دست رفته است. ایمپلنت دندان جایگزین ریشه دندان است که در فک پیچ می شود تا دندان مصنوعی یا بریج روی آن نصب شود. ایمپلنت طبیعی ترین و مشابه ترین عملکرد را به دندان طبیعی دارد. ایمپلنت می تواند به نجات دندان های مجاور نیز کمک کند، زیرا به حمایت آنها نیازی ندارد. در برخی از موارد، پیش از شروع جراحی ایمپلنت لازم است بیمار تحت جراحی پیوند استخوان فک قرار گیرد.

چرا در برخی موارد به پیوند استخوان فک نیاز است؟

پیوند استخوان فک برای بازگرداندن وضعیت استخوان فک به حالت قبل انجام می گیرد. در برخی موارد، بیماری لثه، فقدان فشار دریافت شده از دندان روی فک ناشی از جویدن، بیماری لثه، عفونت و تروما می توانند باعث تحلیل استخوان فک شود.

حفظ و بازسازی ساختار استخوان صورت به چند دلیل ضروری است. بسیاری از روش های ترمیمی دندانپزشکی مانند ایمپلنت برای رسیدن به نتایج مثبت به استخوان محکمی نیاز دارند. این در حالی است که ضعیف بودن استخوان فک مانع از قرارگیری پست تیتانیومی در فک می شوند.

استفاده از پیوند استخوان فک تنها زمانی ضروری است که واقعا برای ایمپلنت لازم باشد و هیچ راهی برای استحکام بخشی به آن نباشد.

بنابراین به طور کلی تضعیف استخوان ممکن است به دلایل زیر صورت گیرد:

  • آسیب به صورت
  • فضای خالی پس از کشیدن دندان
  • آسیب به استخوان فک پس از کشیدن دندان
  • نقص مادرزادی
  • جراحی فک برای حذف تومور

درباره پیوند استخوان فک در دندانپزشکی:

در گذشته این روش جراحی شامل برداشتن تکه ای استخوان از قسمتی از بدن بیمار یا قسمتی از فک وی و انتقال آن به نقطه تضعیف شده در فک می شد. امروزه گزینه های جایگزین شامل گرفتن استخوان از منبعی حیوانی یا مواد مصنوعی برای تقویت استخوان از دست رفته می شود. این روش باعث می شود که به باز شدن محل دیگری برای جراحی در بدن بیمار نیازی نباشد و نتیجه درمان بسیار موفقیت آمیزتر است. پس از این روش، ماه ها طول می کشد تا مواد استخوانی با استخوان فک ادغام شوند و استحکام کافی برای قراریگری ایمپلنت در دهان فراهم آید.

زمانی که پس از پیوند استخوان فک بیمار بهبود می یابد، جراحی ایمپلنت شروع می شود. ابتدا درمان با قراردهی پست تیتانیومی در فک شروع می شود و این مرحله نیز چند ماه طول می کشد تا پست تیتانیومی با استخوان فک جوش بخورد.

انواع روش های پیوند استخوان فک:

به طور کلی دو روش برای پیوند استخوان فک وجود دارد.

اولین روش به لیفت سینوس مشهور است که در آن مقدار بافت استخوان در فک بالا در نزدیکی حفره سینوس ها را بازسازی می کنند. استخوان اطراف حفره های سینوس در فک بالا تقریبا نازک هستند. در این جراحی، سینوس ها به آرامی بالاتر برده می شوند و لایه استخوان بین فک و حفره سینوسی تقویت می شود.

روش دیگر برای پیوند استخوان فک به افزایش ریج مشهور است. در این روش ارتفاع و پهنای استخوان فک افزایش می یابد. زمانی که استخوان فک دچار تحلیل شدید شده باشد، ریج استخوان توان حمایت از ایمپلنت را ندارد. در واقع برای حمایت از ایمپلنت لازم است که استخوان دارای ارتفاع و عرض کافی باشد.

آیا می توان همزمان با پیوند استخوان فک اقدام به کاشت ایمپلنت کرد؟

برای کاشت ایمپلنت در فک لازم است که استخوان کافی وجود داشته باشد. پس از مدتی استخوان اطراف ایمپلنت را می گیرد و استخوان خود را بازسازی می کند. اما در شرایطی که فک بیمار فاقد تراکم لازم برای قرارگیری ایمپلنت باشد، نمی توان همزمان با پیوند استخوان فک جراحی ایمپلنت را نیز انجام داد. این دو عمل جراحی باید به صورت جداگانه انجام شوند. معمولا ده ماه پس از پیوند استخوان فک بیمار برای جراحی ایمپلنت ارجاع داده می شود.

دوره نقاهت پس از پیوند استخوان فک:

پس از جراحی پیوند استخوان فک مقداری ناراحتی و درد طبیعی است. ایجاد تورم و کبودی نیز انتظار می رود. با این حال، درد را می توانید با داروهای مسکن تجویز شده توسط جراح کنترل کنید. درد و کبودی از ۱۰ تا ۱۴ روز پس از جراحی برطرف می شود.

پس از جراحی، می توانید بسیاری از کارهای روزمره خود را انجام دهید. اما برای بازگشت به فعالیت های سنگین و مشغله های کاری باید با جراح خود مشورت کنید. با این حال، در چند ساعت اول پس از جراحی باید استراحت کنید.

شستشوی دهان و مصرف مایعات داغ در روز جراحی ممنوع است.

برای کنترل درد و تورم از کمپرس یخ استفاده کنید.

چند روز پس از جراحی می توانید دهان خود را با ملایمت مسواک بزنیدو

تاهفت روز پس از جراحی دهان خود را با محلول آب و نمک شستشو دهید.

مصرف سیگار پس از جراحی پیوند استخوان فک ممنوع است و فرآیند بهبودی را کند می کند.

داروهای خود را تا مدت تجویز شده به طور کامل مصرف کنید.

برای کنترل خونریزی از یک گاز استریل استفاده کنید و آن را روی محل زخم بین دندان های خود فشار دهید.

در صورتی که درد، خونریزی و تورم غیر قابل کنترل است، به دندانپزشک مراجعه کنید.

منبع:

sdperio

نشانه های شکست ایمپلنت:

دریافت ایمپلنت دندان معمولا روند قابل پیش بینی و موفقیت آمیزی است. اما همانند دیگر روش های درمانی دندانپزشکی، ممکن است همیشه جواب ندهد. پس زدن ایمپلنت موقعیت نادری است، اما اگر این اتفاق برای شما رخ داد جای نگرانی نیست. با شناخت نشانه های شکست ایمپلنت می توانید تا حدی زیادی به رفع مشکل کمک کنید.

آناتومی ایمپلنت:

بیشتر ایمپلنت ها از سه بخش تشکیل شده اند: یک بدنه تیتانیومی که در استخوان قرار داده می شود، اتصالی به نام اباتمنت و یک تاج که روی اباتمنت قرار می گیرد. اگر یکی از این قسمت ها بشکند یا لق شود، هر سه بخش دچار مشکل خواهد شد.

ایمپلنت ها از فلز ساخته شده اند، اما این روند بیولوژیکی است که به آنها امکان کارکرد صحیح را می دهد. در روندی تحت عنوان ادغام استخوانی یا (osseointegration)، بدن شما دور ایملپنت سلول های استخوانی زنده می سازد و آن را در استخوان فک محکم می کند. با گذشت زمان، استخوان سالم دور ایمپلنت را می گیرد. در صورتی که osseointegration آن طور که باید رخ ندهد، ایمپلنت با مشکل مواجه می شود.

نشانه های شکست ایمپلنت:

زمانی که استخوان فک به خوبی دور ایمپلنت را نگیرد، اولین نشانه های شکست ایمپلنت حرکت کردن آن است. در ابتدا حرکت ایمپلنت ممکن است جزئی باشد و تنها دندانپزشک متوجه آن شود، اما زمانی که ایمپلنت پس زده شود، بیمار حرکت کردن آن را به خوبی در زمان حرف زدن یا جویدن حس می کند. ایمپلنتی که پس زده شده است، به طور کاملا واضح حرکت می کند.

زمانی که ایمپلنت به خوبی در فک قرار گرفته است، احساس آن مانند دندان طبیعی خودتان است. در حقیقت، ایمپلنت به نحوی عمل می کند که متوجه حضور آن نخواهید شد. احساس وجود جسم خارجی در دهان از نشانه های شکست ایمپلنت است. این از ساده ترین نشانه هاست که هر کسی می تواند آن را شناسایی کند. حرکت ایمپلنت در دهان نه تنها درمان را با شکست مواجه می کند، بلکه می تواند آسیب جدی به فک، لثه ها و ظاهر لبخند شما وارد کند. از این رو، مراجعه سریع به دندانپزشک ضروری است.

دیگر نشانه های شکست ایمپلنت عبارتند از درد، تورم یا عفونت اما همیشه این طور نیست. در صورتی که دندانپزشک متوجه لق بودن ایمپلنت شود، برای بررسی رشد و تراکم استخوانی درخواست رادیوگرافی داده می شود. رادیوگرافی یک ایمپلنت پس زده شده به طور واضح فقدان استخوان در اطراف بخش فلزی ایمپلنت را نشان می دهد.

درد و ناراحتی:

در طول روند بهبودی، درد امری طبیعی است. اما تمایز قایل شدن بین دردی که طبیعی است با دردی که از نشانه های شکست ایمپلنت اهمیت دارد. درد تا چند روز پس از جراحی ایمپلنت طبیعی است و بخشی از روند بهبودی به شمار می رود. اما دردی که مدتها پس از جراحی، بدون بروز هیچ حادثه ای، حس می شود، از نشانه های شکست ایمپلنت به شمار می رود. هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. حتی اگر چیز خاصی نباشد، از قدیم گفته اند کار از محکم کاری عیب نمی کند. هر چه زودتر به مشکل رسیدگی شود، درمان ساده تر خواهد شد.

التهاب لثه:

در حالی که پس از جراحی ایمپلنت مقداری تورم در لثه ها طبیعی است، تداوم و ادامه التهاب از نشانه های شکست ایمپلنت و محل نگرانی است. زمانی که لثه قرمز و ملتهب می شود، مطمئنا نشانه ای از عفونت است. عدم درمان عفونت باعث انتشار آن به سایر نواحی دهان و انتشار ان در خون می شود که جان بیمار را تهدید می کند. در صورتی که متوجه نشانه های التهاب شده اید، هر چه سریع تر در مراحل اولیه به دندانپزشک مراجعه کنید. زمانی که عفونت پیشروی کند، درمان آن بسیار دشوارتر می شود و درد شدیدی در بیمار ایجاد می کند. در این شرایط، دندانپزشک برای شما دوره ای از آنتی بیوتیک را تجویز خواهد کرد و باید سه بار در روز از دهان شویه آنتی باکتریال استفاده کنید. به طور طبیعی، شرایط هر بیمار متفاوت خواهد بود، اما نشانه های شکست ایمپلنت نباید نادیده گرفته شوند.

 اشکال در جویدن:

در صورتی که در هنگام جویدن مواد غذایی احساس درد و ناراحتی دارید، این نیز می تواند از نشانه های شکست ایمپلنت به شمار رود. همان طور که پیش از این گفته شد، ایمپلنت سالم نباید در هیچ زمانی و هیچ حالتی احساس عجیبی داشته باشد. ظاهر، عملکرد و احساس ایمپلنت باید همانند دندان طبیعی باشد. درست همان طور که درد در هنگام جویدن نشانه پوسیدگی دندان طبیعی است، درد در هنگام جویدن مواد غذایی با ایمپلنت نیز نشانه خوبی نیست. در صورتی که مشکل ادامه یافت، باید هر چه سریع تر با دندانپزشک صحبت کنید تا مشکل پیچیده تر نشده است.

پس زدن ایمپلنت چرا رخ می دهد؟

همان قدر که شناخت نشانه های شکست ایمپلنت در مراجعه سریع برای درمان اهمیت دارد، دانستن چرایی آن نیز در پیشگیری از وقوع آن اهمیت دارد. بدن برخی از افراد به اجسام خارجی بسیار حساس است و به آن واکنش نشان می دهد. این حالت موجب می شود که پیش از بهبودی استخوان، بدن ایمپلنت را پس بزند.

در عده دیگری از بیماران عواملی مانند بی توجهی به توصیه های دندانپزشک در مراقبت های خانگی، رعایت بهداشت دهان و دندان یا بروز حادثه ای برای دهان و دندان از عوامل پس زدن ایمپلنت به شمار می رود. عدم تراز فک نیز از جمله عللی است که موجب شکست درمان می شود. سیگار کشیدن، ابتلا به بیماری های سیستمیک، بیماری پیشرفته لثه و بی تجربگی دندانپزشک از دیگر علل پس زدن ایمپلنت در مراحل پس از بهبودی استخوان محسوب می شود.

نشانه های شکست ایمپلنت: درمان

در صورتی که متوجه وجود نشانه های شکست ایمپلنت شده اید، هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. در این شرایط ایمپلنت پس زده شده برداشته می شود و دندانپزشک شرایط استخوان را بررسی خواهد کرد. در صورت لزوم برای بیمار از روش پیوند استخوان استفاده می شود. این روش باعث می شود که ایمپلنت استحکام بیشتری در فک پیدا کند. بهبودی در این روش چند ماه بیشتر طول می شود. برای پیشگیری از پس زدن ایمپلنت، لازم است بیمار مصرف دخانیات را ترک کند و بهداشت دهان و دندان خود را جدی بگیرد.

منبع:

colgate

ایمپلنت دندان: هر چیزی که باید درباره آن بدانید

برای جایگزینی دندان از دست رفته، معمولا دندانپزشک استفاده از روش ایمپلنت دندان را توصیه می کند. در این شرایط، سوالات زیادی در ارتباط با روند انجام کار، هزینه کلی، انتظارات دوره درمان و مراقبت های پس آن برای شما پیش می آید. همیشه می توانید این سوالات را از دندانپزشک بپرسید. اما معمولا در مطب دندانپزشک نمی توانید به همه سوالات خود بیاندیشید. کلینیک دندانپزشکی یوسف آباد با گردآوری مجموعه جامعی از مطالب در ارتباط با ایمپلنت تلاش کرده است بسیاری از سوالات شما را در این ارتباط پاسخ دهد. در این مطلب، تلاش کرده ایم که به طور خلاصه اما جامع به برخی از مهم ترین سوالات شما پاسخ دهیم.

ایمپلنت دندان دقیقا چیست؟

ایمپلنت دندان یک پیچ تیتانیومی است که به قدر کافی استحکام دارد که در فک قرار گیرد و تاجی به عنوان دندان مصنوعی روی آن قرار گیرد. زمانی که پیچ و پست در فک قرار گیرند، دندانپزشک کار را با قرار دادن تاج روی آن تمام می کند. بسیاری از افراد به غلط تصور می کنند که ایمپلنت یک تکه است و جایگزین دندان می شود، اما در واقع ایمپلنت تنها جایگزین ریشه دندان می شود و از قسمت های مختفی تشکیل شده است.

چرا افراد از ایمپلنت استفاده می کنند؟

در صورتی که بیمار یک یا چند دندان خود را از دست داده باشد، استفاده از ایمپلنت توصیه می شود. از دست رفتن دندان مشکلات متعددی به وجود می آورد، از جمله اشکال در خوردن و حرف زدن و از دست رفتن تراکم استخوان فک.

زمانی که ایملپنت در دهان جای می گیرد، دیگر لازم نیست بیمار با فضای خالی در دهان خود کنار بیاید. بیمار از لبخند خود احساس رضایت می کند و می تواند بدون ترس از موقعیت خجالت آور در اجتماع شرکت کند. ایملپنت دندان به بیمار لبخند زیبا، اعتماد به نفس و توانایی غذا خوردن بدون مشکل می دهد.

آیا ممکن است بدن ایمپلنت را پس بزند؟

به ندرت ممکن است بدن یک فرد ایمپلنت دندان را پس بزند. استخوان فک به خوبی ایمپلنت را می پذیرد و موارد نادری از پس زدن ایمپلنت در اثر آلرژی به تیتانیوم دیده می شود. یکی از دیگر دلایل شکست درمان، عدم مراقبت از ایمپلنت توسط بیمار است. بدون رعایت بهداشت دهان و دندان، دندان می پوسد و می افتد. ایمپلنت دندان نیز از این امر مستثنی نیست. برای اطمینان از عملکرد ایمپلنت، رعایت بهداشت دهان و دندان و پیشگیری از بیماری لثه ضروری است.

آیا ایملپنت قابل دیدن است؟

هیچ کس، حتی خودتان، نمی توانید بگویید دندانتان ایمپلنت شده است. ایمپلنت به نحوی طراحی شده است که کاملا مشابه دندان طبیعی باشد. دندانپزشک رنگ و سایز آن را با سایر دندان ها مطابقت می دهد. تنها روش تشخیص وجود ایمپلنت در دهان یک فرد استفاده از رادیوگرافی دندان است که فلز جای گرفته در فک را مشخص می کند.

عمر ایمپلنت چقدر است؟

در صورت مراقبت صحیح، ایمپلنت تا ۴۰ سال عمر می کند. در واقع، بیماری که به طور مرتب مسواک می زند، نخ دندان می کشد و معاینات سالانه خود را جدی می گیرد، می تواند مطمئن باشد که تا آخر عمر مشکلی نخواهد داشت. با وجودی که نمی توان عمر ایمپلنت را تضمین کرد، اما دندانپزشک توصیه های لازم برای مراقبت صحیح از ایمپلنت را به شما خواهد کرد. با رعایت این توصیه ها می توان اطمینان داشت که شانس بالایی وجود دارد که ایمپلنت تا پایان عمر در دهان بیمار باقی بماند.

احتمال شکست درمان چقدر است؟

نرخ موفقیت درمان ایمپلنت دندان در حدود ۹۵ درصد است. در این زمینه تخصص و تجربه دندانپزشک اهمیت زیادی دارد. مراجعه به یک جراح ماهر و با تجربه می تواند موفقیت درمان را تا ۹۵ درصد تضمین کند.

چه زمانی باید برای دریافت ایمپلنت مراجعه کرد؟

به محض اینکه دندانی را از دست دادید، برای دریافت ایمپلنت مراجعه کنید. موفقیت درمان به تراکم استخوان فک بستگی دارد. با گذشت زمان، استخوان فک در نبود ریشه دندان تحلیل می رود و برای دریافت ایمپلنت تضعیف می شود. در این شرایط، پیش از دریافت ایمپلنت بیمار باید تحت جراحی پیوند استخوان فک قرار گیرد. برای پیشگیری از این جراحی دردناک، به محض از دست دادن دندان های خود با دندانپزشک مشورت کنید.

آیا ایمپلنت به مراقبت خاصی نیاز دارد؟

مراقبت از ایمپلنت به همان روش دندان طبیعی انجام می شود. رعایت رژیم غذایی سالم، بهداشت دهان و دندان و معاینات سالانه عمر ایمپلنت را تضمین می کنند. برای سلامت لثه ها، هر روز باید نخ دندان بکشید.

آیا جراحی ایمپلنت دندان دردناک است؟

بسیاری از بیماران می توانند با استفاده از تایلنول و ادویل درد خود را در فاصله ۲ تا ۵ روز پس از جراحی کنترل کنند. اگر بیمار تحت جراحی پیوند استخوان یا دریافت همزمان چندین ایمپلنت قرار گرفته باشد، درد پس از جراحی بیشتر خواهد بود. در این شرایط، جراح داروهای ضد درد مناسبی را برای شما تجویز خواهد کرد. در صورت پیچیده تر بودن جراحی شاید استفاده از بیحسی نیز توصیه شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد میزان درد پس از جراحی ایمپلنت می توانید سایر مطالب ما را مطالعه نمایید.

جراحی چقدر طول می کشد؟

قرارگیری یک ایمپلنت حدود سی دقیقه زمان می برد، اما یک جراحی پیچیده می تواند بیشتر از ۳ تا ۴ ساعت طول بکشد. پس از قرارگیری ایمپلنت در فک، بیمار باید چند ماه بعد برای مراحل بعدی درمان مراجعه کند تا در این فاصله ایمپلنت به خوبی در فک جای گیرد. سپس، مرحله قرار گیری تاج روی ایمپلنت انجام می شود.

آیا سیگار کشیدن موفقیت درمان را تحت تاثیر قرار می دهد؟

احتمال شکست درمان در کسانی که سیگار می کشند، چهار برابر افراد غیر سیگاری است. سیگار کشیدن باعث تحلیل و بیماری لثه می شود. در نتیجه ساختار حامی ایمپلنت با گذشت زمان تضعیف می شود. توصیه می شود پس از دریافت ایمپلنت، سیگار کشیدن را ترک کنید.

چه سنی برای دریافت ایمپلنت بسیار مسن است؟

پس از طی دوره بلوغ، دریافت ایمپلنت در هر سنی امکان پذیر است. در صورتی که بیمار بسیار جوان باشد، استخوان فک هنوز در حال رشد است و این امر قرارگیری ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می دهد. به جز این گروه سنی، دریافت ایمپلنت برای تمام افراد سالم امکان پذیر است.

آیا می توانم ایمپلنت را از دهان خارج کنم؟

خیر! این روش برخلاف دندان مصنوعی متحرک نیست. همین امر از مزایای آن به شمار می رود و ثبات خوبی برای جویدن تمام مواد غذایی ایجاد می کند.

کل روند درمان چقدر طول می کشد؟

پس از معاینه اولیه، تمام مراحل حدود شش تا هشت ماه طول می کشند، مگرآنکه به یک جراحی پیچیده مانند پیوند استخوان نیاز باشد. در جلسه اول، ایمپلنت در فک قرار داده می شود. سپس ایمپلنت با بافت لثه پوشش داده می شود تا با استخوان به خوبی جوش بخورد. پس از این مرحله با یک بریج یا دندان مصنوعی موقت به خانه بازگردانده می شوید. ۳ تا ۵ ماه بعد برای قرارگیری پست روی ایمپلنت باید دوباره مراجعه کنید. پس از قرارگیری پست روی ایمپلنت، تاج روی آن سوار می شود. این مرحله ممکن است در یک جلسه انجام شود یا برای یافتن رنگ و سایز مناسب لازم باشد چندین بار مراجعه کنید. برای اطلاع از جدول زمانی دریافت ایمپلنت به سایر مطالب ما رجوع کنید.

آیا برای جراحی باید مرخصی بگیرم؟

بسیاری از بیماران روز بعد از جراحی می توانند به زندگی روتین خود بازگردند. اما همه چیز به شرایط بدنی شما و پیچیدگی جراحی بستگی دارد. برخی از بیماران ترجیح می دهند یک یا دو روز در خانه استراحت کنند تا زخم بهبود یابد.

هزینه جراحی چقدر است؟

هزینه کلی دریافت ایمپلنت دندان به تعداد پست های تیتانیومی مورد نیاز برای جایگزینی دندان های از دست رفته بستگی دارد. هزینه درمان در بیمارانی که به پیوند استخوان نیاز دارند نیز بیشتر می شود. برخی روش های درمانی مانند All-on-4 یا مینی ایمپلنت ها با هزینه کمتری همراه هستند. اما استفاده از آنها به شرایط استخوان فک بیمار بستگی دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر از این روش های درمانی به سایر مطالب ما در این باره رجوع کنید.

آیا من کاندیدای مناسبی برای این روش درمانی هستم؟

به احتمال زیاد همین طور است. با این حال، تصمیم گیری بر سر این امر نیاز به معاینه و بررسی سبک زندگی شما دارد. وضعیت استخوان فک نیز فاکتور مهمی برای تصمیم گیری در این مورد است.

منبع:

riverrundentalspa

غذا خوردن پس از جراحی ایمپلنت دندان:

ایمپلنت دندان همانند دندان طبیعی عمل می کند و از نظر استحکام و طول عمر برای خوردن غذاهای مورد علاقه شما ایده آل است. با این حال، برخی از بیماران تصور می کنند درست بعد از جراحی می توانند هر چیزی بخورند، اما این طور نیست. بلکه برای غذا خوردن پس از جراحی ایمپلنت دندان باید مدتی صبور باشید.

چرا نمی توانم بلافاصله پس از جراحی غذا بخورم؟

دلیل آن کاملا ساده است. شما و محل ایمپلنت در حال بهبودی هستید و این بهبودی شامل روند ادغام استخوانی نیز می شود. در این مرحله ایمپلنت در حال جوش خوردن به استخوان فک است و هر گونه فشار جدی به محل زخم می تواند در این روند اختلال ایجاد کند. به همین دلیل گزینه های زیر برای غذا خوردن پس از جراحی ایمپلنت دندان توصیه می شود.

اصول غذا خوردن پس از جراحی ایمپلنت دندان:

ماست و دیگر لبنیات نرم:

محصولات لبنی گزینه مناسب دیگری برای غذا خوردن پس از جراحی ایمپلنت دندان است. این غذا نه تنها غنی از کلسیم است و به استحکام استخوان ها کمک می کند، بلکه نرم نیز هست. ماست در طعم های مختلف میوه ای نیز وجود دارد که تنوع بیشتری به برنامه غذایی شما می دهد.

سوپ ها:

اگر درد شما به حدی است که نمی توانید غذاهای جامد بخورید، انواع سوپ می توانند منبع خوبی برای پروتئین باشند. تمامی مواد داخل سوپ را میکس کنید. وجود هرگونه سبزیجات یا تکه های گوشت برای ایمپلنت دندان سخت هستند.

سیب زمینی:

سیب زمینی ماده غذایی بسیار خوبی است که می تواند کار تغذیه شما را تا زمان بهبودی به عهده بگیرد. می توانید آن را آبپز کنید، سرخ کنید، کبابی کنید و ده ها روش دیگر. سیب زمینی در اشکال مختلف پخت نیاز کمی به جویدن دارد. برای طعم دهی به آن نیز می توانید از سس ها و کرم های مختلفی استفاده کنید. پس از مصرف سیب زمینی، مراقب تکه های زیر باقی مانده آن بین دندان ها و به خصوص محل جراحی باشید.

تخم مرغ:

همانند سیب زمینی، تخم مرغ نیز بسیار نرم است و روش های متعددی برای پخت آن وجود دارد. تخم مرغ را می توان در هر وعده غذایی استفاده کرد.

آیا برای جایگزینی دندان های از دست رفته خود دچار تردید هستید؟ از مختصصان کلینیک دندانپزشکان ما وقت بگیرید تا بهترین گزینه درمانی را با توجه به شرایط دهان، فک و بودجه مالی به شما پیشنهاد دهیم.

منبع:

pccd

تاثیر ایمپلنت در MRI: اشکال در تصاویر؟

از افرادی که برای MRI ارجاع داده می شوند، خواسته می شود که تمام اشیای فلزی را از خود دور کنند. اما در کسانی که دندان های خود را ایمپلنت کرده اند یا از ترمیم های فلزی در دندان های خود استفاده کرده اند، این کار امکان پذیر نیست. تاثیر ایمپلنت در MRI چیست؟

برای اینکه یک ماده با یک میدان مغناطیسی تداخل ایجاد کند، ماده باید دارای یک ویژگی به نام فرومغناطیس باشد. تیتانیوم دارای این ویژگی نیست، بنابراین نباید با میدان مغناطیسی تداخل ایجاد کند. مواد متداول فرومغناطیس شامل آهن، نیکل، کبالت و آلیاژهای این فلزات (از جمله فولاد ضد زنگ) هستند که بسیاری از آنها در مواد مورد استفاده در دندانپزشکی یافت می شوند. این فلزات میدان مغناطیسی محلی ایجاد شده توسط سیستم تصویربرداری MR در این ناحیه را مختل خواهند کرد و ممکن است باعث تاری تصویر شوند.

این مسئله از دیدگاه دندانپزشکی چطور تفسیر می شود؟

اگر آلیاژ تیتانیوم در ایمپلنت حاوی یک ماده فرومغناطیسی باشد یا اگر آلیاژ بخشی از ترمیم نهایی کرونال (یعنی تاج یا پل) باشد، بسته به مقدار مواد فرومغناطیسی (یعنی تعداد ایمپلنت ها و توزیع آنها در فک) و نوع توالی تصویربرداری که در تصویر MR مورد استفاده قرار می گیرد، تصویر در منطقه مورد نظر تا حدی دچار تاری و عدم شفافیت می شود.

بنابراین، تاثیر ایمپلنت در MRI به محل تصویر برداری بستگی دارد. اگر محل مورد نظر پا باشد و بیمار در دهان خود چند ایمپلنت داشته باشد، احتمالا این امر اشکالی ایجاد نمی کند. اما اگر محل تصویربرداری مغز باشد، تاثیر ایمپلنت در MRI بیشتر می شود و تصاویر تا حد زیادی دچار اشکال می شوند.

تاثیر ایمپلنت در MRI در چه بیمارانی مشکل ساز است؟

برخی از بیماران علاوه بر ابتلا به مشکلات دهان و دندان به سایر بیماری های جسمی نیز مبتلا هستند. از اینرو، به دفعات بیشتری برای استفاده از روش های تشخیصی مانند MRI نیاز دارند. معمولا از MRI در بیماران مبتلا به تومورهای مغزی، بیماری های سر و گردن، آسیب های نخاعی، بررسی چشم، گوش و سایر اعضای سر و بیماری های مغز و اعصاب استفاده می شود. بنابراین بهتر است در این دسته بیماران از سایر روش های ترمیمی، برای مثال پروتزهای دندانی متحرک، استفاده شود. با وجودی که آلیاژ تیتانیوم برای MRI اشکالی ایجاد نمی کند، بهتر است دندانپزشک را از بیماری های خود مطلع سازید تا در مورد سایر بخش های ایمپلنت و ترمیم های دندانپزشکی تصمیمات بهتری برای شما اتخاذ شود. در عین حال، در زمان مراجعه به مرکز تصویربرداری MRI، مسئول مربوطه را از وجود ایمپلنت و ترمیم های دندانپزشکی در دهان خود مطلع سازید. در صورتی که از بریج، اوردنچر متحرک یا سایر انواع پروتزهای متحرک استفاده می کنید، آنها را از دهان خود خارج کنید.

منبع:

oasisdiscussions

درمان سوراخ شدن سینوس در دندانپزشکی:

ریشه دندان مولار فک بالا همیشه در نزدیکی سینوس ماگزیلاری قرار دارد. از آنجا که هر کس با دیگری متفاوت است، گاهی دیده می شود که ریشه دندان درون سینوس قرار گرفته است. نزدیکی سینوس یا اتصال آن به دندان می تواند باعث سوراخ شدن غشای آن در زمان کشیدن دندان یا جراحی فک شود. درمان سوراخ شدن سینوس در دندانپزشکی برای حفظ سلامت بیمار و پیشگیری از عفونت ضرورت دارد.

همواره دیواره نازکی از استخوان بین ریشه دندان و سینوس قرار دارد. اما گاهی دیواره بسیار نازک است. در اغلب موارد جراحی فک و کشیدن دندان، مشکلی به وجود نمی آورد و دندان به راحتی بیرون می آید. اما در برخی موارد، تکه ای از استخوان از فک جدا می شود و همراه با دندان خارج می شود. این امر باعث ایجاد ارتباط سینوس-دهان می گردد. در این حالت بیمار نمی تواند چیزی با نی بنوشد. زیرا هوا از سوراخ بینی و سپس سوراخ سینوس وارد فضای دهان می شود.

درمان سوراخ شدن سینوس در دندانپزشکی:

درمان سوراخ شدن سینوس به میزان آسیب وارده بستگی دارد. به طور کلی درمان به دو صورت انجام می گیرد. در روش اول نیازی به مداخله مستقیم نیست و به سینوس اجازه داده می شود که به صورت خود به خود بهبود یابد. در این شرایط مراحل زیر انجام می گیرد. در صورت سوراخ شدن سینوس، برای پیشگیری از عفونت آنتی بیوتیک تجویز خواهد شد. برای تمیز شدن سینوس ها در دوره بهبودی نیز از داروهای ضداحتقان استفاده می شود. پس از کشیدن دندان، از بیمار خواسته می شود که مانند معمول روی یک پانسمان گاز بزند تا لخته تشکیل شود. در صورتی که چیزی لخته را از محل زخم جدا نکند، همین امر می تواند بهبودی را تسریع کند و سوراخ را ببندد.

با این حال، برای درمان سوراخ شدن سینوس در دندانپزشکی لازم است بیمار حداقل تا یک هفته از کشیدن سیگار، باد کردن بادکنک یا هر کاری که به فوت کردن نیاز دارد، عطسه و سرفه شدید خودداری کند. در صورتی که بیمار به عطسه کردن نیاز دارد، این کار باید با دهان باز صورت گیرد تا فشار به جای سینوس ها از طریق دهان تخلیه شود.

در برخی شرایط آسیب وارده به خودی خود بهبود نمی یابد. درمان یک سوراخ بزرگ به مداخله پزشکی نیاز دارد. در این شرایط یک جراحی برای گرفتن فلپی از بافت دهان انجام می شود تا سوراخ به صورت دائمی بسته شود.

منبع:

grantsimsdds