نوشته‌ها

جراحی حفره ای لثه: درمان بیماری لثه

بیماری لثه آسیب زیادی به سلامت دهان و دندان شما می زند. خونریزی، بوی بد دهان، لق شدن دندان و در نهایت از دست رفتن دندان از این قبیل است. بنابراین بهتر است در مراحل اولیه از پیشرفت بیماری پیشگیری و آن را درمان کنید. گاهی برای درمان استفاده از روش جراحی توصیه می شود. اما جراحی پیوند بافت لثه دردناک و زمان بر است. خوشبختانه یکی از روش های درمانی که بدون درد است و زمان بهبودی در آن بسیار پایین است، روش جراحی حفره ای لثه است.

روش جراحی حفره ای لثه:

این روش نسبتا جدید است و در مقایسه با سایر روش ها جز درمان های حداقل تهاجمی است. از این روش برای درمان تحلیل لثه استفاده می شود. تحلیل لثه به از بین رفتن بافت لثه در امتداد خط لثه و افزایش طول تاج دندان گفته می شود. تحلیل لثه در اثر بیماری لثه (جینجیویت، پریودنتیت، و پریودنتیت پیشرفته) ایجاد می شود.

این روش تنها در مواردی قابل اجراست که بیمار دارای بافت سالم در لثه خود باشد. در این روش تنها بافت سالم موجود اصلاح و تنظیم خواهد شد. بنابراین در این روش به پیوند بافت از هیچ کجای دهان یا استفاده از بافت اهدا شده نیازی نیست. در صورتی که بیمار دارای بافت سالم در محل جراحی نباشد، امکان اجرای این روش برای او وجود ندارد. به دلیل آنکه جراحی شامل پیوند بافت از سقف و کام دهان نمی شود، بنابراین دوره بهبودی و درد و ناراحتی بیمار کمتر خواهد بود.

روش انجام جراحی:

در طول انجام تکنیک جراحی حفره ای لثه از یک ابزار جراحی برای ایجاد یک سوراخ کوچک در بافت سالم لثه استفاده می شود. از طریق این سوراخ، از ابزارهای خاصی برای شل کردن بافت لثه استفاده می شود. این ابزارها برای گسترش و حرکت دادن خط لثه استفاده می شود. در نتیجه این روش جراحی، ریشه دندان پوشش داده می شود و حساسیت دندان کاهش می یابد.

فواید:

این روش در مقایسه با سایر روش های جراحی بیماری های لثه مزایای زیادی دارد که عبارتند از:

  • بدون نیاز به گرفتن بافت اهدا شده از سقف و کام دهان
  • بدون نیاز به بخیه شدن بافت لثه
  • بدون نیاز به اسکالپل و ابزارهای تهاجمی جراحی لثه
  • حداقل ایجاد ناراحتی و درد در بیمار در اثر ایجاد زخم در دهان
  • زمان بهبودی سریع تر به دلیل آسیب کمتر به بافت های دهان
  • نتایج طبیعی در ظاهر لثه
  • نتایج با دوام درمانی در بیمار

در صورتی که دچار خونریزی و التهاب لثه هستید، برای درمان هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید.

منبع:

thegumdr

 

علل ابتلا به بیماری پریودنتال یا بیماری لثه

از مهم ترین علل ابتلا به بیماری پریودنتال پلاک باکتریایی است که روی دندان شکل می گیرد. برای حفظ سلامت دندان و لثه ها باید هر روز این فیلم بی رنگ از روی دندان برداشته شود.

در صورتی که پلاک برداشته نشود، سخت می شود و به تارتار تبدیل می شود. سم تولید شده توسط باکتری ها در پلاک لثه را تحریک خواهد کرد. این سموم بافت حامی دندان را تخریب خواهد کرد. لثه از دندان عقب نشینی می کند و پاکت هایی ایجاد می شود که پر از باکتری هستند.

با پیشرفت بیماری لثه، پاکت عمیق تر و عمیق تر خواهد شد. در نتیجه پلاک پایین تر خواهد رفت و به ریشه و استخوان حامی دندان آسیب خواهد زد. در صورت عدم درمان، دندان لق خواهد شد و در نهایت می افتد.

علل ابتلا به بیماری پریودنتال:

استعمال سیگار:

همانطور که احتمالا می دانید، استعمال دخانیات به بیماری های جدی مانند سرطان، بیماری های ریوی و بیماری های قلبی مرتبط شده است. با این حال، ممکن است ندانید که مصرف سیگار از علل ابتلا به بیماری پریودنتال است و احتمال ابتلا به آن را ۶ برابر افزایش می دهد.

به عنوان یک فرد سیگاری، دندان های شما بیشتر دچار تارتار، لکه های قهوه ای و پاکت بین لثه و دندان می شوند. در نتیجه دچار تحلیل لثه خواهید شد و به استخوان و ریشه دندان شما آسیب خواهد رسید.

مصرف کنندگان سیگار به احتمال بیشتری دچار عوارض زیر می شوند:

  • سرطان دهان
  • نفس بد بو
  • لکه روی دندان
  • از دست دادن دندان
  • از دست دادن استخوان
  • از دست دادن حس چشایی
  • تحلیل لثه
  • زخم های دهان
  • موفقیت کمتر در درمان پریودنتال
  • موفقیت کمتر در ایمپلنت های دندانی

بارداری و بلوغ:

تغییرات هورمونی باعث قرمزی و تورم لثه می شوند. این شرایط بیماری قبلی پریودنتال را شدت خواهد بخشید. بیماری پریودنتال به زایمان زودرس با وزن پایین نوزاد می انجامد. پریودنتیست می تواند از بیماری لثه در طول بارداری یا بلوغ پیشگیری کند.

استرس:

استرس مبارزه با عفونت، از جمله بیماری پریودنتال، را برای بدن دشوار خواهد ساخت. اگر یک زندگی پر تنش دارید، سری به پریودنتیست بزنید.

داروها:

بعضی از داروها مانند داروهای ضدبارداری، افسردگی و برخی داروهای قلبی، می توانند بر سلامت دهان تاثیر بگذارند. همواره متخصص دندانپزشکی خود را از داروهای مصرفی و هرگونه تغییر در سابقه بیماری خود آگاه سازید.

دیابت:

یکی از علل ابتلا به بیماری پریودنتال عدم کنترل دیابت است. افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده به احتمال بیشتری دچار بیماری لثه می شوند. از سوی دیگر بیماری لثه درمان نشده، کنترل دیابت را دشوارتر خواهد کرد. اگر به دیابت مبتلا هستید، یک پریودنتیست می تواند به شما در حفظ سلامت دندان ها و احتمالا کنترل دیابت کمک کند.

بیماری سیستمیک:

بیماری هایی که با سیستم ایمنی بدن تداخل دارند، ممکن است وضعیت لثه ها را بدتر کنند. اگر از یک بیماری سیستمیک کنترل نشده نظیر پوکی استخوان، دیابت، نقص سیستم ایمنی و یا بیماری های دیگر رنج می برید، سری به یک پریودنتیست بزنید. اطلاع دندانپزشک از نوع بیماری شما، با برنامه درمان بهتر همراه است.

منبع:

drcaplanis

بیماری پریودنتال در دوره های مختلف عمر زنان

زنان در دوره های مختلف عمر خود به بیماری های پریودنتال حساس هستند. تغییرات هورمونی مانند بلوغ، قاعدگی، حاملگی، و یائسگی می توانند تامین خون به لثه ها را تحت تاثیر قرار دهند و تجمع پلاک در دندان ها را تشدید کنند. در این دوره ها بدن زنان دچار تغییرات هورمونی می شود که می تواند لثه ها حساس کند و ریسک ابتلا به بیماری های لثه را افزایش می دهد. در این مطلب بیماری پریودنتال در دوره های مختلف عمر زنان را بررسی می کنیم.

بیماری پریودنتال در دوره های مختلف عمر زنان:

بیماری پریودنتال در دوره های مختلف عمر زنان به دلایل مختلفی بروز می کند. این عارضه در صورتی که بیمار از قبل نیز مستعد بیماری باشد، تشدید خواهد شد. به دلیل شرایط خاص زنان، رعایت بهداشت دهان و دندان با دقت تمام در همه عمر ضروری است.

سال های نوجوانی:

همانطور که دختران به بلوغ می رسند، تولید هورمون های جنسی پروژسترون و استروژن در آنها افزایش می یابد. این افزایش هورمونی می تواند واکنش بافت لثه به پلاک را تشدید کند. لثه ها ممکن است قرمز، حساس و متورم شوند و با مسواک زدن خونریزی کنند. کنترل این موارد در طول درمان ارتودنسی دشوارتر خواهد بود. پس از سال های اولیه نوجوانی، معمولا التهاب و خونریزی کمتر خواهد بود.

چرخه ماهانه:

بیماری پریودنتال در دوره های مختلف عمر زنان از جمله در طی قاعدگی عوارض خاصی دارد. بسیاری از زنان متوجه تغییرات در دهان خود، از جمله لثه های متورم، آفت دهان و تورم غدد بزاقی می شوند. برای زنانی که با پلاک مشکل دارند، از چند روز قبل از شروع دوره خونریزی لثه رخ می دهد. این علائم را نباید نادیده گرفت. با تشخیص این مشکلات، ممکن است دندانپزشک جرم گیری تخصصی، درمان لثه و جرم گیری عمیق را توصیه کند.

بارداری:

بررسی بیماری پریودنتال در دوره های مختلف عمر زنان بدون در نظر گرفتن دوره بارداری ناقص خواهد بود. در طول بارداری، سطح هورمون به طور قابل توجهی افزایش می یابد. ابتلا به جینجیویت، مخصوصا در طول ماه های دوم تا هشتم بارداری، ممکن است منجر به ایجاد لکه های قرمز، ورم یا حساسیت لثه شود که هنگام مسواک زدن فرد دچار خونریزی می شوند. این حساسیت پاسخی تشدید شده به پلاک است و به دلیل افزایش سطح پروژسترون در سیستم بدن است.

تحقیقات نشان داده است که زنان مبتلا به بیماری های پریودنتال در معرض خطر ابتلا به زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد هستند.

داروهای ضد بارداری:

یکی از شایع ترین مشکلات برای خانم هایی که قرص های ضد بارداری مصرف می کنند تورم لثه است. هورمون های درون قرص ها سطح پروژسترون بدن را افزایش می دهد. استفاده طولانی مدت از قرص های ضد بارداری ممکن است موجب قرمزی، خونریزی و تحریک لثه در پاسخ به هرگونه تحریک کننده موضعی دهان مانند غذا یا پلاک شود. رعایت بهداشت دهان و دندان هنگام مصرف قرص های پیشگیری از بارداری بسیار مهم است.

رسیدن به یائسگی:

تغییرات فیزیکی خاصی در دوره یائسگی در زنان رخ می دهد. این تغییرات عبارتند از: احساس سوزش، احساس تغییر چشایی (شور، فلفل یا ترش)، کاهش جریان بزاق که می تواند منجر به خشکی دهان و حساسیت بیشتر به غذاهای گرم و سرد یا نوشیدنی شود.

برای اطمینان از عدم تاثیر منفی بیماری پریودنتال در دوره های مختلف عمر زنان معاینات دوره ای توسط دندانپزشک و دریافت مشاوره نباید فراموش شود.

منبع:

capitolperiodontal

جراحی فلپ لثه: همه چیز درباره آن

جراحی فلپ لثه نوعی جراحی است که روی لثه ملتهب انجام می شود تا ریشه دندان تمیز شود، استخوان آسیب دیده ترمیم شود و لثه بیمار درمان شود. لثه ها از دندان جدا شده و به طور موقت به عقب برگردانده می شوند. این کار به دندانپزشک این امکان را می دهد تا به ریشه دندان و استخوان دسترسی پیدا کند. این جراحی در شرایطی انجام می شود که درمان آنتی بیوتیکی، روت پلنینگ و اسکیلینگ کمکی به درمان بیماری لثه نکرده اند.

مورد استفاده از جراحی فلپ لثه چیست؟

از جراحی فلپ لثه برای درمان بیماری لثه (پریودنتیت) استفاده می شود. جراحی فلپ لثه برای افرادی توصیه می شود که دچار پریودنتیت متوسط یا پیشرفته لثه شده اند. معمولا در ابتدا درمانی انجام می شود که شامل جراحی نیست. به این کار اسکیلینگ و روت پلنینگ می گویند. اگر با استفاده از این روش های درمانی عفونت لثه از بین نرود، ممکن است از جراحی فلپ لثه استفاده شود. همچنین ممکن است این جراحی همراه با فرآیند دیگری به نام حراجی استخوان انجام شود.

آماده سازی برای جراحی فلپ لثه شامل چه مواردی است؟

پریودنتیست (متخصص لثه) و یا دستیار دندانپزشک ابتدا تمام پلاک ها و جرم ها (رسوبات دندانی) را از اطراف دندان ها جدا می کند. او از مناسب بودن وضعیت بهداشت دهان شما اطمینان پیدا می کند. پریودنتیست سلامت شما و داروهایی که مصرف می کنید را نیز ارزیابی می کند. این کار برای اطمینان از ایمنی جراحی برای شما اهمیت دارد.

جراحی فلپ لثه چطور انجام می شود؟

در ابتدا برای بی حس شدن ناحیه موردنظر به شما بی حسی تزریق می شود. سپس پریودنتیست برای جدا کردن لثه ها از دندان از تیغ جراحی استفاده می کند. لثه ها را به شکل یک فلپ بلند کرده یا لایه را به عقب برمی گرداند. این کار به پریودنتیست این امکان را می دهد تا به ریشه ها و استخوان پشتیبان دندان دسترسی مستقیم پیدا کند.

بافت متورم از بین دندان ها و از هر شکافی در استخوان (نقص استخوانی) خارج می شود. سپس پریودنتیست فرآیندی به نام اسکیلینگ و روت پلنینگ را به منظور پاک کردن پلاک ها و جرم ها انجام می دهد. روت پلنینگ و اسکیلینگ از روش های جرم گیری عمیق دندان هستند که برای تمیز کردن خط لثه از پلاک و تارتار و درمان بیماری لثه به کار می رود. این روش هر چند جز روش های نسبتا تهاجمی محسوب می شود، اما برای پیشگیری از نیاز به جراحی فلپ لثه گزینه خوبی به شمار می رود.

جرم گیری عمیق دو مرحله دارد. اسکیلینگ زمانی انجام می شود که دندانپزشک پلاک و تارتار را از بالا و زیر لثه بیرون می کشد. در این مرحله تمام تارتار تا پایین پاکت تمیز می شود. سپس دندانپزشک روت پلنینگ را آغاز می کند. دندانپزشک لبه های ریشه دندان را صاف و هموار می کند تا لثه دوباره به دندان بچسبد. روت پلنینگ ممکن است حداقل دو جلسه طول بکشد و به بی حسی نیاز دارد.

اگر دچار نقص استخوانی هستید، پریودنتیست می تواند آنها را برطرف کند. این فرآیند جراحی کانتورینگ دوباره استخوان نام دارد. این کار لبه های استخوان را با استفاده از سوهان یا مته چرخان نرم می کند.

در نهایت لثه ها دوباره در سر جای خود در کنار دندان قرار می گیرند و در محل بخیه می شوند. بعضی از پریودنتیست ها از بخیه های قابل جذب استفاده می کنند. بعضی دیگر از بخیه های غیر قابل جذب استفاده می کنند که باید بعد از یک هفته تا ۱۰ روز کشیده شوند. همچنین ممکن است پریودنتیست محل جراحی شده را پانسمان کند. پانسمان به کار رفته برای جراحی فلپ لثه تحت عنوان پانسمان پریودنتال خوانده می شود.

پیگیری و مراقبت از بافت پس از جراحی فلپ لثه:

ممکن است بعد از عمل، فرد دچار احساس ناراحتی خفیف تا متوسط شود. پریودنتیست برای کنترل این وضعیت می تواند مسکن درد تجویز کند. در بسیاری از افراد حتی مسکن بدون نسخه هم درد را تسکین می دهد.

نکته حائز اهمیت این است که در زمان بهبود محل جراحی فلپ لثه تا جایی که امکان دارد دهان را تمیز نگه دارید. این نکته به این معنی است که باید بقیه قسمت های دهان را به صورت معمول مسواک زده و نخ دندان بکشید. اگر ناحیه جراحی شده پانسمان نشده بود، می توانید به آرامی با مسواک پلاک ها را از روی دندان ها بردارید. اغلب اوقات بعد از جراحی لثه دهانشویه های آنتی باکتریال حاوی کلرهگزیدین تجویز می شود. این دهانشویه ها باکتری ها را از بین می برد، رشد پلاک ها را به تأخیر می اندازد و به بهبودی دهان کمک می کند.

در بعضی موارد ممکن است پس از جراحی فلپ لثه برای جلوگیری از عفونت داروهای آنتی بیوتیک نیز تجویز شود. حتما آنها را طبق دستورالعمل داده شده مصرف کنید. ممکن است پریودنتیست بخواهد ۷ تا ۱۰ روز بعد از جراحی ناحیه موردنظر را دوباره معاینه کند.

توصیه های رایج برای تسریع بهبودی پس از جراحی فلپ لثه به طور خلاصه عبارتند از:

  • مصرف داروی مسکن طبق تجویز
  • شستشوی دهان با آب نمک پس از ۲۴ ساعت به مدت چند روز برای کنترل عفونت و درد
  • تعویض پد پانسمان در صورت خونریزی
  • استراحت پس از جراحی و کاهش فعالیت جسمانی
  • مصرف غذاهای نرم تا چند روز
  • خوابیدن با یک بالش اضافی زیر سر
  • قرار دادن کمپرس سرد روی صورت پس از جراحی فلپ لثه برای کاهش درد و تورم
  • عدم استفاده از نی برای نوشیدن
  • قطع مصرف دخانیات

عوارض درمان:

پس از جراحی فلپ لثه ممکن است مقداری دچار خونریزی و تورم شوید. بنابراین، ریسک این وجود دارد که دچار عفونت شده باشید.

با گذشت زمان، احتمال دارد که لثه ها در ناحیه درمان شده دچار تحلیل و فرسایش شوند. همچنین، دندان ها ممکن است به دمای سرد و گرم حساس شوند. پس از انجام جراحی، ریسک پوسیدگی دندان در ناحیه ریشه ها بیشتر می شود.

چه زمانی باید با متخصص تماس گرفت؟

ادامه درد و ناراحتی و مقداری خونریزی در طول ۴۸ ساعت پس از جراحی فلپ لثه عادی است. این علائم معمولا ظرف چند روز از بین می روند. در صورتی که خونریزی ادامه یافت یا علائم بعد از گذشت سه روز تشدید شدند، باید هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. این موارد می توانند علامت عفونت باشد. در این صورت، باید هر چه سریع تر درمان شوید.

منبع:

colgate