بایگانی برچسب برای: دندانپزشکی

دهانشویه آنتی باکتریال از دهانشویه های بدون نسخه بسیار قوی تر است و باکتری های عامل بیماری لثه را تا سطح قابل قبولی از بین می برد .

رایج ترین دهانشویه تجویز شده در این رابطه، کلرهیگزیدین است و دندانپزشک آن را به عنوان بخشی از رژیم درمانی شما تجویز خواهد کرد .

دهانشویه های مختلفی در بازار وجود دارند که تحت دو دسته درمانی و تزئینی به فروش می رسند .

انتخاب بهترین دهانشویه به شرایط دهان و دندان شما بستگی دارد .

دهانشویه مایع مفیدی است که می تواند به طور کامل دهان را تمیز کند و از دندان ها محافظت کند .

کلینیک دندانپزشکی ما توصیه می کند که حداقل روزی دو بار بعد از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ، از دهانشویه برای تکمیل بهداشت دهان و دندان خود استفاده کنید .

در صورتی که دهان خود را با این محصول تمیز کنید ، محل هایی که دسترسی به آن توسط مسواک دشوار است به خوبی تمیز خواهد شد و می توانید از رفع باکتری های باقی مانده در دهان مطمئن شوید .

با این حال هر محصولی نمی تواند تمامی این اهداف را برآورده کند .

برخی از انواع دهانشویه این کار را بهتر و موثرتر انجام می دهند .

در ادامه کاربرد دهانشویه آنتی باکتریال را با هم بررسی خواهیم کرد .

دهانشویه آنتی باکتریال چیست

دهانشویه های رایج در داروخانه شکل ملایم دهانشویه آنتی باکتریال است و می توانند میزان باکتری های دهان را کاهش دهند .

باکتری های خاصی باعث پوسیدگی دندان و بیماری لثه می شوند .

کلرهیگزیدین رایج ترین دهانشویه آنتی باکتریال است که برای کاهش تعداد باکتری های دهان تجویز می شود .

در صورتی که به همان شیوه تجویز شده توسط دندانپزشک استفاده شود، این دهانشویه می تواند باکتری های عامل بیماری لثه را تا حد قابل توجهی کاهش دهد .

نتیجه تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از آنتی بیوتیک و دهانشویه آنتی باکتریال می تواند نیاز به جراحی لثه را تا ۸۰ درصد کاهش دهد .

دهانشویه درمانی حاوی مواد فعالی است که به کنترل عوامل و شرایط ایجاد بوی بو دهان، ابتلا به بیماری های لثه، پلاک و پوسیدگی دندان کمک می کند .

مواد تشکیل دهنده دهانشویه درمانی عبارتند از :

• ستیل‌پیریدینیوم کلراید
• کلرهگزیدین
• فلوراید
• پراکسید

ستیل‌پیریدینیوم کلراید ماده ای است که برای کاهش بوی بد دهان استفاده می شود .

کلرهگزیدین نیز برای پیشگیری از پوسیدگی دندان به مواد تشکیل دهنده دهانشویه درمانی اضافه می شود .

فلوراید دیگر ماده مشهور و شناخته شده ای است که در اغلب محصولات دهان و دندان یافت می شود .

از این ماده برای پیشگیری از پوسیدگی دندان و افزایش استحکام مینای دندان استفاده می شود .

پراکسید نیز در محصولات سفیدکننده دندان به کار می رود .

دهانشویه های درمانی هم به صورت بدون نسخه و هم با تجویز پزشک در دسترس عموم قرار دارند .

استفاده از برخی از این محصولات به تشخیص پزشک نیاز دارد .

چرا دهانشویه آنتی باکتریال مفید است ؟

اگر اخیرا جرم گیری عمیق کرده باشید، یا بیماری پریودنتیت در شما تشخیص داده شده باشد ،

در این صورت دهانشویه آنتی باکتریال می تواند برای شما مفید باشد .

این دهانشویه برای کنترل پلاک و کشتن باکتری های عامل بیماری لثه تجویز می شود .

جرم گیری عمیق یکی از روش های درمان بیماری لثه پیشرفته است که جواب دهی به درمان می تواند مانع نیاز به جراحی لثه شود .

چطور از آن استفاده می شود ؟

بسته به پیشرفت بیماری لثه و توانایی کنترل فاتورهای عامل بیماری ، از روش های درمانی مختلفی استفاده می شود .

همانند تمام داروها ، لازم است که دستورالعمل دندانپزشک در این مورد رعایت شود .

علاوه بر مصرف دهانشویه ، باید مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نیز به طور منظم انجام شود و در صورت لزوم از آنتی بیوتیک استفاده شود .

دندانپزشک توصیه های مربوط به خوردن ، آشامیدن و مسواک زدن پس از استفاده از دهانشویه را به شما خواهد کرد .

چه کسی باید از دهانشویه آنتی باکتریال استفاده کند ؟

اگر دندانپزشک دچار بیماری پریودنتال پیشرفته باشد ، و اخیرا روت پلنینگ و اسکیلینگ بر روی او انجام شده باشد ، می توانید از این نوع دهانشویه استفاده کنید .

در این مورد، دندانپزشک باید نظر دهد و آن را تجویز کند .

هرگز بدون نظر دندانپزشک از دهانشویه های درمان استفاده نکنید .

مصرف بیش از حد آنها می تواند باکتری های خوب دهان شما را نیز از بین ببرد و تعادل pH دهان را به هم بریزد .

معایب دهانشویه آنتی باکتریال

دهانشویه های حاوی کلرهیگزیدین می توانند باعث ایجاد لکه های قهوه ای روی دندان شوند ، زیرا این ماده به بافت نرم و سخت متصل می شود .

بنابراین ، اگر این دهانشویه برای درمان بیماری لثه برای شما تجویز شده است ، در این مدت از مصرف چای ، قهوه و دیگر مواد غذایی حاوی رنگدانه خودداری کنید .

به علاوه ، اگر دارای روکش یا ونیر دندان هستید ، استفاده از این دهانشویه می تواند موجب لک شدن آنها شود .

به طور کلی استفاده از دهانشویه آنتی باکتریال در طولانی مدت و به عنوان بخش ثابتی از بهداشت دهان و دندان توصیه نمی شود .

زمانی که بیماری لثه شما تحت کنترل درآمد ، از روش های معمول بهداشت دهان و دندان شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برای پیشگیری از پیشرفت بیماری استفاده کنید .

این نوع دهانشویه به هیچ وجه نباید قورت داده شود .

تنها آن را قرقره کنید و تف کنید .

برای کاهش احتمال مقاومت باکتریایی نسبت به دارو ، دهانشویه و داروهای خود را به صورت تجویز شده ، در دوز توصیه شده و در زمان مقرر مصرف کنید .

دهانشویه و داروهای باقی مانده را برای بیماری دیگری مصرف نکنید .

فراموش نکنید که استفاده از دهانشویه نباید جایگزین بهداشت دهان و دندان شود بلکه مکملی برای آن به حساب می آید .

همانند سایر تمیزکننده های مکمل بهداشت دهان و دندان استفاده از دهانشویه نیز برای تمیز کردن نقاطی به کار می رود که دسترسی به آن برای مسواک و نخ دندان دشوار است .

انتخاب یک دهانشویه مناسب به شرایط دهان و دندان ، نیازهای فردی و تشخیص دندانپزشک بستگی دارد .

استفاده از دهانشویه به خصوص دهانشویه های حاوی الکل و فلوراید در کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی شود .

احتمال بلع مایع در این کودکان زیادتر است و مواد تشکیل دهنده دهانشویه درمانی می تواند موجب بروز تهوع ، استفراغ و حتی مسمومیت کودک شود .

پیش از خرید یک محصول ، به خصوص محصولات بهداشتی ، در مورد آن با دندانپزشک خود مشورت کنید .

ونیر دندان پوسته های بادوامی است که از مواد همرنگ دندان ساخته می شوند که روی سطح دندان ساخته می شوند تا ظاهر دندان بهبود پیدا کند .

در ادامه مهمترین سوالات مربوط به این روش درمانی را پاسخ داده ایم .

ونیر دندان چه انواعی دارد ؟

پرسلین و کامپوزیت رایج ترین مواد ونیر دندان هستند .

ونیرهای کامپوزیت از رزین ساخته شده اند که روی دندان شکل داده می شوند تا ظاهر آن بهبود یابد .

ونیرهای پرسلین معمولا در آزمایشگاه ساخته می شوند و در برابر لکه مقاوم تر هستند .

کدامیک بهتر هستند ؟

در این مورد با دندانپزشک خود مشورت کنید .

در صورتی که تغییر مورد نیاز جزئی باشد و دندان عملکرد خوبی داشته باشد ، ونیر کامپوزیت گزینه خوبی است .

اگر دندان فاصله زیادی داشته باشد ، شکسته باشد یا تغییر رنگ داده باشد استفاده از ونیر پرسلین بهتر است .

چرا به ونیر نیاز است ؟

ونیر گزینه خوبی برای افرادی است که دچار تغییر رنگ دندان ، فرسودگی ، ترک ، در هم ریختگی جزئی ، فاصله دندان ، یا شکل ناهموار دندان شده اند.

ونیر چطور نصب می شود ؟

دریافت ونیر روندی چند مرحله ای است .

اولین گام معاینه دندان هاست .

در این جلسه از دندان های شما رادیوگرافی تهیه می شود .

سپس دندان برای دریافت ونیر آماده می شود .

مقداری از سطح دندان تراشیده می شوند تا برای قالب گیری آماده شود .

سپس ، یک ونیر موقت روی دندان قرار داده می شود .

در جلسه بعد ، ونیر موقت برداشته می شود و ونیر نهایی روی دندان نصب می شود .

در صورتی که ونیر از مواد همرنگ دندان ، کامپوزیت ، ساخته شده باشد ، تمام این روند در یک جلسه انجام می شود .

این نوع ونیر دوام چندانی ندارد و به اندازه ونیرهای پرسلین در برابر تغییر رنگ مقاوم نیستند .

مزایای ونیر دندان چیست ؟

در این روش درمانی بخش زیادی از ساختار طبیعی دندان حفظ می شود .

این روش درمانی ظاهر دندان را در کوتاه ترین مدت بهبود می بخشد و بافت لثه را نیز آزار نمی دهد .

رنگ ونیر به خوبی با دندان های مجاور مطابقت دارد و در صورتی که از ونیر پرسلین استفاده شود ، در برابر لکه مقاومت می کند .

ونیر با چه مشکلاتی همراه است ؟

ونیر در برابر دندان قروچه و عادت هایی مانند جویدن مداد و ناخن مقاوم نیست و می شکند .

ونیر برای افرادی که دچار بیماری لثه هستند ، گزینه خوبی نیست .

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای دریافت ونیر هستند ؟

در صورتی که دندان های شما دچار لکه یا لب پریدگی شده اند ، ونیر دندان می تواند آن را پوشش دهد .

از این روش برای ترمیم ناهنجاری های جزئی دندان می توان استفاده کرد .

از ونیر در چه کسانی نمی توان استفاده کرد ؟

در صورتی که دچار پوسیدگی شدید هستید ، نمی توانید از این روش درمانی استفاده کنید .

پیش از شروع باید پوسیدگی دندان درمان شود .

استفاده از این نوع ترمیم در صورتی که دچار دندان قروچه هستید نیز مناسب نیست .

ابتلا به درهم ریختگی شدید دندان نیز مانعی برای به کارگیری ونیر به شمار می رود .

طول عمر ونیر چقدر است ؟

به طور معمول ونیر بین ۵ تا ۱۰ سال عمر می کند .

آنها به مراقبت چندانی به غیر از مسواک زدن ، نخ دندان کشیدن و معاینه نیازی ندارند .

اگر از آنها به خوبی مراقبت کنید ، طول عمر بالاتری نیز خواهند داشت .

هر شش ماه یکبار باید برای جرم گیری دندان ها و معاینه سلامت دندان مراجعه کنید .

به چند ونیر نیاز دارم ؟

تنها دندانپزشک می تواند تعداد ونیرهای مورد نیاز را برای شما مشخص کند .

بهتر است تعداد ونیرها زوج باشد و برای پوشش دندان های پیش استفاده شود .

مراقبت از ونیر به چه صورت انجام می شود ؟

روزی دو بار مسواک بزنید ، هر روز نخ دندان بکشید و در صورتی که دچار دندان قروچه هستید از گارد دهان استفاده کنید .

بهتر است از خوردن مواد غذایی سخت مانند آجیل با دندان ونیر شده خودداری کنید .

در چه صورتی ونیر باید تعویض شود ؟

ونیر پرسلین بسیار مستحکم است و نباید تحت شرایط عادی بشکند .

در صورتی که بیمار دچار تحلیل لثه شده باشد ، برای پوشش ریشه شاید باید از ونیر جدید استفاده شود .

شکستن ونیر و پوسیدگی دندان زیر ونیر از دیگر علل نیاز به تعویض آن است .

آیا رنگ ونیر دندان با دندان های مجاور مطابق خواهد بود ؟

این امر بر عهده دندانپزشک است .

برای تطابق دقیق با رنگ دندان طبیعی بیمار بهتر است ابتدا دندان های خود را سفید کنید و پس از آن رنگ ونیر دندان انتخاب شود .

آیا این روش درمانی درد دارد ؟

در تمام طول درمان دندان شما بیحس است .

هیچ دردی تا زمان برطرف شدن اثر بیحسی نخواهید شد .

پس از برطرف شدن بیحسی مقداری درد خواهید داشت که در صورت دریافت ۲ تا ۴ ونیر جزئی خواهد بود .

التهاب لثه و درد فک در صورت دریافت ۸ ونیر بیشتر خواهد بود .

درد با استفاده از مسکن های رایج در داروخانه قابل مدیریت است .

تغذیه پس از دریافت ونیر به چه صورت است ؟

تا چند روز پس از دریافت ونیر از مواد غذایی نرم تر تغذیه کنید .

پس از چند روز هیچ محدودیتی نخواهید داشت ، به غیر از چند مورد که عبارتند از : یخ ، بیسکوییت سخت ، آبنبات، سیب ، آجیل ، پاپ کورن .

اگر ونیر از روی دندان جدا شد ، چه باید بکنم ؟

نترسید .

گاهی این طور می شود ، هر چند نادر است .

ونیر  را نگه دارید .

برای برگرداندن ونیر روی دندان از چسب استفاده نکنید .

با مطب دندانپزشک تماس بگیرید و هر چه سریع تر نوبت بگیرید .

پس از افتادن ونیر در برابر مواد غذایی سرد و گرم حساس می شوید .

جایگزین ونیر چیست ؟

با نظر دندانپزشک ، به جای ونیر می توان از لومینیرز برای زیباسازی لبخند استفاده کنید .

برای قرار دادن آن روی دندان به آماده سازی و تراشیدن سطح مینای دندان نیازی نیست زیرا لومینیرزها بسیار نازک هستند .

بنابراین این روش درمانی کاملا برگشت پذیر است و در صورت تمایل بیمار می توان آنها را از روی دندان برداشت .

در صورتی که دچار لب پریدگی ، شکستگی ، تغییر رنگ دندان و فاصله بین دندان های پیش خود هستید ، با ما تماس بگیرید .

ما تلاش می کنیم ضمن معاینه دندان ها بهترین گزینه درمانی را به شما پیشنهاد دهیم .

دندانپزشکان کلینیک دندانپزشکی یوسف آباد برای زیبایی لبخند شما تمام تلاش خود را می کنند .

پیشرفت های حوزه دندانپزشکی هر روز بیشتر از دیروز می شود .

این پیشرفت ها موجب تسریع روند درمان ، کاهش درد و ناراحتی بیمار ، عوارض درمان و هزینه های آن شده است .

یکی از پیشرفت های حوزه دندانپزشکی استفاده از مینی ایمپلنت در ارتودنسی است .

حتما نام مینی ایمپلنت را به عنوان یکی از روش های جایگزینی دندان از دست رفته دیده اید .

اما در این روش از مینی ایمپلنت به عنوان لنگر موقت یا تکیه گاه ثابت استفاده می شود .

مینی ایمپلنت در این روش به چه کار می آید ؟

از مینی ایمپلنت در حوزه ایملپنت برای جایگزینی دندان از دست رفته در بیمارانی استفاده می شود که از تراکم استخوانی خوبی برخوردارند .

اما در ارتودنسی از آن به عنوان لنگر موقتی استفاده می شود .

مینی ایمپلنت یک پیچ تیتانیومی کوچک است که به صورت موقت در استخوان فک کاشته می شود تا دندان ها را به سمت مورد نظر بکشد یا آن ها را در جای خود ثابت نگه دارند .

پس از اتمام دوره ارتودنسی ، این لنگر از استخوان خارج می شود .

نهفته بودن یا نیمه نهفته بودن دندان یکی از عوارضی است که در برخی از بیماران دیده می شود .

بیرون کشیدن این دندان کار ساده ای نیست .

مینی ایمپلنت در ارتودنسی می تواند این گونه دندان ها را به بیرون هدایت کند .

حرکت دندان چطور صورت می گیرد ؟

برای درک نیاز به لنگر یا انکوریج باید ابتدا روش حرکت دندان آشنا شوید .

زمانی که دندان با استفاده از نیروی ملایم و مداوم رو به جلو رانده می شود ، استخوان فک در جهت رانده شدن نیرو تحلیل رفته و جذب بدنمی شود و در ناحیه پشت دندان فضای خالی استخوان باقی می ماند .

در این فضای خالی دوباره استخوان تولید می شود و فضا پر می شود .

این روند در هماهنگی کامل و به کندی صورت می گیرد و باعث تکمیل روند درمان ارتودنسی می شود .

برای حرکت کردن دندان در جهت مورد نظر باید از جایگاه محکم و سفت تری به عنوان لنگر استفاده شود تا دندان ها نسبت به آن حرکت کنند .

در ارتودنسی بیشتر از دندان های عقب به عنوان نقطه تگیه گاه استفاده می شود و دندان ها نسبت به آنها مرتب می شوند .

گاهی اوقات در ارتودنسی به حرکت متفاوتی نیاز است و جهت اعمال نیرو متفاوت است .

اگر جهت وارد شدن نیرو به نحوی باشد که امکان استفاده از دندان های خلفی به عنوان لنگر وجود نداشته باشد ، از ابزارهای دیگری برای این کار استفاده می شود .

در گذشته از ابزاری تحت عنوان هدگیر به عنوان لنگر موقتی استفاده می شد .

در مطالب قبل در مورد هدگیر به طور کامل توضیح داده شد .

برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد می توانید به این مطالب رجوع کنید .

به طور خلاصه ، هدگیر ابزار دست و پا گیری است و ظاهر بیمار را ناخوشایند می کند .

هیچ بیماری نیست که از بسته شدن این ابزار روی سرش استقبال کند .

هدگیر از جمجمه به عنوان لنگر استفاده می کند .

برخی از انواع هدگیر دارای بندهایی پشت سر یا گردن هستند .

آنها از کل سر به عنوان یک لنگرگاه استفاده می کنند .

انواع دیگر ، به نام هدگیر کشش معکوس ، دارای بندی است که بر روی چانه یا پیشانی قرار می گیرد ؛ آنها می توانند دندان ها را به جلو بکشند .

هدگیر ارتودنسی می تواند رشد ساختارهای صورت را تحت تاثیر قرار دهد .

به همین دلیل معمولا در کودکان و نوجوانانی دیده می شود که رشد آنها هنوز کامل نشده است .

هدگیر معمولا برای دوره کوتاهی ۱۲ ساعت در روز استفاده می شود .

تمامی موارد فوق باعث شده است که هدگیر برای بسیاری از بیماران مطلوب نباشد .

نوجوانان از مسخره شدن توسط دوستان خود معذب می شوند و در درمان بزرگسالان نیز کاربرد ندارد .

اما پیشرفت های دندانپزشکی باعث شده است که مینی ایمپلنت در ارتودنسی جای خود را باز کند .

چرا مینی ایمپلنت در ارتودنسی بر هدگیر ارجحیت دارد ؟

استفاده از دندان های خلفی برای حرکت دادن دندان های پیش قابل اطمینان نیست .

در برخی موارد دندان های خلفی فاقد ثبات کافی برای عملکرد به عنوان لنگر هستند و خود ممکن است حرکت کنند .

در برخی موارد نیز باید دندان های پیش به سمت عقب کشیده شوند ، اما دندان های خلفی باید در جای خود ثابت بمانند .

در این مورد از مینی ایمپلنت در ارتودنسی به عنوان نقطه ثابت کمک گرفته می شود .

از این لنگر برای اعمال نیرو در جهت مخالف سیستم براکت استفاده می شود .

گاهی اوقات این نیرو با استفاده از هدگیر قابل اعمال است ، اما در بسیاری از بیماران این طور نیست .

به علاوه ، بسیاری از بیماران به استفاده از هدگیر علاقه ای ندارند .

در این بیماران، استفاده از مینی ایمپلنت راه حل بسیار مناسبی است.

استفاده از مینی ایمپلنت در ارتودنسی دوره درمان را کوتاه تر می کند و ضمن برطرف شدن نیاز به هدگیر ، دیگر نیازی به باند کشی نیز نیست .

این روش درمانی نیاز به انجام بسیاری از جراحی های فک را نیز برطرف می کند .

با توجه به گفته های فوق ، مینی ایمپلنت می تواند درمان های بسیار پیچیده را ساده کند و درمان های غیر ممکن را ممکن می سازد .

مینی ایمپلنت در ارتودنسی چطور در جای خود قرار می گیرد ؟

مینی ایمپلنت در این روش مشابه ایمپلنت در استخوان کاشته می شود .

اما برخلاف روند معمول ، نیازی به صبر کردن برای یکپارچه سازی استخوانی نیست و از همان روز می توان درمان را برای مرتب کردن دندان ها شروع کرد .

مینی ایمپلنت در ارتودنسی با استفاده از نیروهای مکانیکی در جای خود ثابت می شود .

آیا این روش درمانی درد دارد ؟

شاید با دیدن تصاویر مربوط به این روش درمانی احساس ترس کنید .

اما خوشبختانه کاشت و بیرون کشیدن مینی ایمپلنت با کمترین تهاجم و درد صورت می گیرد .

ابتدا دندانپزشک موضع را بیحس می کند .

سپس ، مینی ایمپلنت را در محل مورد نظر قرار می دهد .

تمام آن چیزی که حس خواهید کرد فشار اندکی است که ناشی از جای گیری ایمپلنت است .

کل این روش چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد .

اگر پس از برطرف شدن اثر بیحسی دچار درد هستید ، از مسکن های بدون نسخه می توانید برای کنترل درد کمک بگیرید .

ایدز و هپاتیت دو غول ترسناک دنیای بیماری ها هستند که موجب نگرانی بسیاری از افراد از مراجعه به دندانپزشکی ، آرایشگاه ها و حتی استخرها شده اند.

از سوی دیگر ، نگاه منفی جامعه و ترس از عدم پذیرش توسط درمانگر سبب شده است که بیماران زیادی بیماری خود را مخفی کنند .

همین به نگرانی گروه اول بیشتر دامن زده است .

در این مطلب تلاش می کنیم که ضمن رفع نگرانی افراد سالم جامعه نسبت به ابتلا به بیماری های قابل انتقال در دندانپزشکی ، مرهمی نیز برای نگرانی های بیماران مبتلا به ایدز نیز باشیم و لزوم مراقبت از دهان و دندان را به آنها یادآور شویم .

شرایط این بیماری سبب شده است که مراقبت های دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز اهمیت بیشتری یابد .

ایدز چیست ؟

بیماری ایدز عفونتی است که در دستگاه ایمنی ایجاد می شود و دارای سه مرحله اصلی است .

در مرحله اول بیمار به مدت کوتاهی دچار بیماری شبه آنفولانزا می شود .

در مرحله دوم، بیمار تا مدتی طولانی هیچ علامتی ندارد و بیماری در حالت نهفتگی به سر می برد .

هر چه بیماری بیشتر پیشرفت می کند ، تداخل در سیستم ایمنی بیشتر می شود تا حدی که بیمار دچار عفونت های فرصت طلب و تومورهای وخیم می شود .

در نهایت بیماری وارد فاز آخر یا ایدز می شود که در آن سیستم ایمنی بدن دچار آسیب جدی شده و بیماری های مهلک او را درگیر می کنند .

در این مرحله بیمار به مراقبت های حرفه ای پزشکی نیاز پیدا می کند .

مراقبت های دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز یکی از آنهاست .

آیا بیمار مبتلا به ایدز در مطب های دندانپزشکی پذیرفته نمی شود ؟

بر اساس دستورالعمل های ابلاغ شده توسط وزارت بهداشت ، تمام پزشکان و درمانگران موظف به پذیرش تمام بیماران در هر شرایطی هستند ، مگر آنکه فاقد ابزار و امکانات لازم برای درمان آنها باشند .

بنابراین ، اگر بیماری ابتلا به ایدز یا هپاتیت را اعلام کند ، مرکز درمانی در صورت داشتن تجهیزات لازم برای ارائه خدمات درمانی مورد نظر موظف به پذیرش وی است .

عدم پذیرش حتی می تواند با شکایت از سوی بیمار همراه شود .

در صورتی که مرکز درمانی فاقد امکانات لازم برای درمان بیمار مبتلا به ایدز یا هپاتیت باشد، او را به مرکز درمانی مجهزتر مخصوص این بیماران ارجاع می دهد.

درمان شما در هر شرایطی باید انجام شود .

اگاه سازی تیم درمان از شرایط خود، باعث می شود که درمان شما در شرایط بهتر و ایمن تری انجام شود. این به نفع شما ، تیم درمان و سایر بیماران است .

آیا افراد سالم باید نگران ارائه خدمات دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز باشند ؟

انتقال این بیماری از طریق تماس با خون آلوده است .

از آنجا که درمان های دندانپزشکی نیز شامل برش بافت ها و خونریزی است ، بسیاری از افراد سالم دچار ترس از ابتلا به بیماری هایی نظیر هپاتیت و ایدز می شوند .

با این حال ، به شما اطمینان می دهیم که خطری از این نظر شما را تهدید نمی کند .

تا به حال هیچ موردی از ابتلا به ایدز ناشی از دریافت خدمات دندانپزشکی گزارش نشده است .

به علاوه ، برای از بین بردن ویروس ها و باکتری ها ، دستورالعمل های بهداشتی سخت گیرانه ای وجود دارد .

برای درمان بیماران ، باید تا حد امکان از وسایل یک بار مصرف و مجزا استفاده شود .

در مورد ابزارهای گران قیمتی که امکان جایگزینی آنها وجود ندارد نیز دستورالعمل های دقیقی وجود دارد .

تمامی کلینیک های درمانی باید مجهز به دستگاه اتوکلاو باشند .

این دستگاه برای استریل کردن وسایل به کار می رود .

ویروس HIV هر چند ویروس مهلکی است ، اما به شرایط محیط بسیار حساس است .

بنابراین ، در دستگاه اتوکلاو به راحتی از بین می رود و تمامی ابزارها استریل می شوند .

دندانپزشکان و دستیاران بیش از هر کس دیگری در طول روز با این ابزارها سر و کار دارند .

پس بیش از هر کس دیگری باید نگران سلامتی خود باشند .

احتمال بریدن دست با ابزارهای تیز در طول روز زیاد است .

پنهانکاری بیماران نیز موجب شده است که رعایت اصول بهداشتی با شدت بیشتری انجام شود .

بیماری های دهان و دندان مرتبط با بیماری ایدز

ابتلا به شرایط زیر در بیماران مبتلا به ایدز رایج است :

• خشکی دهان
• آفت دهان
• قارچ دهان
• لوکوپلاکی در گوشه دهان
• لق شدن دندان ها
• پریودنتیت پیشرفته
• ضایعات دهانی
• زخم های مقاوم به درمان

تشخیص و درمان بیماری های دهان و دندان در بیماران مبتلا به ایدز

شرایط سیستم ایمنی بدن بیماران مبتلا به ایدز به نحوی است که فرد مستعد ابتلا به انواع بیماری ها و عفونت ها می شود .

در فاز اول بیماری ، ابتلا به بیماری های دهان و دندان در این بیماران بیشتر دیده می شود .

تشخیص به موقع ضایعات دهانی در بیمار از وظایف مهم دندانپزشک است .

حفره دهان باید در طول دوره بیماری سالم بماند .

عفونت های حاد دندان و لثه باید به موقع درمان شود و روش های حفظ بهداشت دهان و دندان به بیمار آموزش داده شود .

بیمار مشکوک به ایدز

طبق دستورالعمل های دندانپزشکی تمامی بیماران مبتلا به ایدز باید بیماری خود را به پزشک اطلاع دهند .

ترس از عدم درمان ، نگاه دیگران و مورد قضاوت واقع شدن باعث می شود که بسیاری از بیماران شرایط خود را به دندانپزشک اطلاع ندهند .

برخی از بیماران نیز ممکن است از بیماری خود خبر نداشته باشند .

وجود چند علامت در دهان بیمار می تواند نشانه ای از ابتلا به بیماری باشد .

در صورت مشاهده علائم زیر ، اتخاذ اقدامات احتیاطی برای پیشگیری از انتقال بیماری و ارجاع بیمار به پزشک متخصص برای آزمایشات مربوطه ضروری است :

• ابتلا به عفونت کاندیدایی در بیمار جوان
• لوکوپلاکی مویی در کناره زبان
• پریودنتیت پیشرفته در بیمار جوان
• ضایعات پوستی مخاطی مزمن

مراقبت های دندانپزشکی برای بیماران مبتلا به ایدز :

عوارض بیماری ایدز بر سلامت فرد زیاد است .

به طور مشخص ، دهان و دندان اولین جایی است که تحت تاثیر بیماری قرار می گیرد .

بیماران باید در مورد بیماری خود با دندانپزشک مشورت کنند و برای تسکین مشکلات خود از او مشورت بگیرند .

بهترین روش کاهش عوارض بیماری ایدز بر دهان و دندان بیمار عبارتند از

• معاینه منظم دندان ها
• مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دو بار در روز
• مصرف مداوم و منظم داروهای HIV
• مشورت با پزشک در صورت ابتلا به عوارض دارویی همچون خشکی دهان