نوشته‌ها

تعداد ریشه و کانال دندان

تعداد ریشه و کانال دندان

در این مقاله به بررسی تعداد ریشه و کانال در دندان ها می پردازیم.

عصب کشی یکی از درمان های رایج برای نجات دندان پوسیده است که در این امر تعداد ریشه و کانال اهمیت بسزایی دارد.

عصب کشی از آن درمان هایی است که هم از نظر هزینه و هم درد باعث ترس بیماران می شود.

شنیدن نیاز به عصب کشی از دهان دندانپزشک خبر خوشی نیست، اما به هر حال باعث نجات دندان می شود.

تعداد ریشه و کانال های یکی از فاکتورهای اصلی تعیین هزینه عصب کشی است.

دیگر فاکتورهای موثر در هزینه کلی عصب کشی شامل تعداد جلسات درمان، نیاز به روکش و پیچیدگی درمان می شود.

هر چند تعیین تعداد کانال و هزینه درمان به عهده دندانپزشک است، اما در ادامه شما را با جزئیات این امر آشنا می کنیم.

 تعداد ریشه و کانال دندان

اگر بدانید کدام دندان شما به عصب کشی نیاز دارد با استفاده از جدول زیر می توانید ایده ای در مورد آن به دست آورید.

۱ ریشه و ۱ کانال در دندان های پیش و نیش فک بالا

یک یا دو ریشه و دو کانال در دندان های کرسی یا آسیاب فک بالا

۳ ریشه و ۴ کانال در دندان های کرسی اول بالا

۳ ریشه و ۳ تا ۴ کانال در دندان های کرسی دوم بالا

۳ ریشه و ۳ کانال در دندان های عقل، میزان تفاوت و بدشکلی در این دندان ها بیشتر است

۱ ریشه و احتمالا ۲ کانال در دندان های پیش پایین

۱ ریشه و ۲ یا ۳ کانال در دندان های آسیاب کوچک فک پایین

۲ ریشه و ۳ یا ۴ کانال در دندان های آسیاب بزرگ پایین

همان طور که در فهرست فوق می بینید، دندان ها همیشه حداقل یک ریشه دارند و هر ریشه همیشه حداقل یک کانال دارد.

اما به غیر از این مبنای اصلی، تنوعات زیادی در این مورد وجود دارد.

 

اختلافات:

برخی از مثال های تنوع در تعداد ریشه و کانال عبارتند از

ریشه اضافه:

ممکن است دندان شما نسبت به دندان های همنوع خود، ریشه های بیشتری داشته باشد و به همین ترتیب کانال های بیشتری هم داشته باشد. با این حال، این اختلاف نادر است.

ریشه های همجوشی شده دندان:

رایج تر از ریشه اضافه، وجود چند ریشه (مولار و پری مولار) است که به هم چسبیده اند.

این مورد به تنهایی، درمان عصب کشی را پیچیده تر نمی کند. با این حال، چنین دندانی ممکن است تعداد کانال های متفاوت تری داشته باشد.

تعداد کانال های بیشتر:

رو به رو شدن دندانی که تعداد کانال های بیشتری نسبت به بقیه دندان ها دارد اصلا چیز عجیبی نیست.

برخی از دندان ها ( نیش پایین، پری مولار و مولار بالا ) بیشترین اختلاف را در تعداد کانال دارند.

چرا تعداد بیشتر ریشه و کانال های دندان باعث گران تر شدن عصب کشی می شود؟

به طور کلی هر چه تعداد ریشه و کانال های یک دندان بیشتر باشد، میزان پیچیدگی درمان آن بیشتر است.

این بدان معنی نیست که درمان دندانی که دو کانال دارد دو برابر سخت تر از دندانی است که تنها یک کانال دارد.

اما انتظار می رود کانال های دندان اولی باریک تر باشند.

بنابراین، یافتن و تمیز کردن آنها دشوارتر از دندانی است که تنها یک کانال دارد.

پیچیدگی درمان دندان هایی که ۳ یا ۴ کانال دارند، که اکثر آنها قطر بسیار کمی دارند، بسیار بالاست و به دقت بالایی نیاز دارد.

تعداد ریشه و کانال در دندان چطور تشخیص داده می شود؟

موفقیت آمیز بودن درمان عصب کشی به تمیز شدن کامل کانال ها بستگی دارد. اگر حتی یکی از کانال ها تمیز نشود، عفونت از آنها به دیگر نواحی دندان و ریشه آن منتشر شده و در نهایت دندان از دست می رود.

ادامه درد بیش از یک هفته پس از عصب کشی می تواند نشانه ای از درمان نادرست باشد. در صورتی که با وجود گذشت یک هفته تا ده روز پس از عصب کشی همچنان دچار دندان درد هستید، به دندانپزشک مراجعه کنید تا دندان های شما معاینه شوند.

شاید نیاز به درمان مجدد دندان باشد.

از این رو، برای پیشگیری از نیاز به درمان مجدد لازم است که تعداد ریشه و کانال در ابتدا صحیح تشخیص داده شود.

روش های زیر به تشخیص صحیح کمک می کنند.

رادیوگرافی

تشخیص لامسه ای

معاینه چشمی

در ادامه توضیح هر روش و نحوه کمک آن به تشخیص بهتر آمده است.

رادیوگرافی

پیش از شروع هر نوع روش درمانی از دندان های شما رادیوگرافی تهیه می شود.

رادیوگرافی کمک می کند که اطلاعات کاملی از دندان ها و وضعیت آنها به دست آید.

رایج ترین نوع رادیوگرافی و شاید تنها نوعی که شما دیده اید، همانی است که در گرافی شما دیده می شود.

گاهی دندانپزشک برای دیدن جزئیات بیشتر از یک دندان دستور انجام چند رادیوگرافی از زوایای مختلف می دهد.

در موارد پیچیده، رادیوگرافی CBCT نیز جزئیات کاملی از دندان ارائه می دهد.

با استفاده از این روش هر تردید در مورد جزئیات درونی دندان برطرف می شود.

معاینه چشمی

معاینه چشمی نیز سهم زیادی در تایید اطلاعات به دست آمده از رادیوگرافی دارد.

دندانپزشک می تواند پس از باز کردن تاج دندان، در کف حفره پالپ کانال ها را ببیند.

یکی از ابزارهایی که مورد استفاده دندانپزشکان قرار می گیرد میکروسکوپ دندانپزشکی است.

این ابزار بیشتر در حوزه کار اندودنتیست ها قرار دارد.

اندودنتیست در انجام عصب کشی های پیچیده و درمان مجدد عصب کشی تخصص دارد.

میکروسکوپ دندانپزشکی به متخصص کمک می کند که به خوبی داخل دندان را ببیند و کانال ها را تشخیص دهد.

تشخیص لامسه ای

یکی از دیگر راه های مهم تشخیص با استفاده از حس لامسه صورت می گیرد.

این روش در طول درمان عصب کشی مورد استفاده قرار می گیرد.

دندانپزشک فضای عصب را در دندان با استفاده از فایل های عصب کشی تمیز می کند.

مسیری که این فایل ها در طول ریشه دندان به سمت بالا و پایین طی می کنند، به دندانپزشک تصویر مناسبی از آناتومی دندان می دهد.

اگر دچار دندان درد شده اید و به معاینه نیاز دارید، همین امروز با ما تماس بگیرید.

عدم درمان دندان پوسیده، باعث پیچیده تر شدن وضعیت دندان و افزایش هزینه های درمان می شود.

 

باقی ماندن ریشه در لثه:

سوال: دو دندان من در فک بالا، سمت چپ و راست، عصب کشی شدند. اما پس از یک سال دیواره دندان ها ریخت و هر بار قسمتی از آن کنده شد. در حال حاضر از دندان هایم تکه کوچکی باقی مانده و ریشه آن در لثه باقی مانده است. هیچ گونه درد و ناراحتی حس نمی کنم و به نظر می رسد عفونتی نیز وجود ندارد. متاسفانه به دلیل هزینه های مالی، در حال حاضر امکان انجام درمان ایمپلنت برایم وجود ندارد. از دندانپزشک هم سوال کردم، ایشان معتقد بودند امکان ایجاد بریج یا روکش برای دندان وجود ندارد. سوالم این است که آیا باقی ماندن ریشه در لثه تا زمانی که پول لازم برای ایمپلنت را فراهم کنم، ایرادی دارد؟ آیا ممکن است مشکلی برای استخوان فک یا لثه من به وجود بیاید؟ آیا برای بیرون کشیدن ریشه باقی مانده باید جراحی شوم؟

پاسخ به سوال باقی ماندن ریشه در لثه:

یکی از مواردی که باعث نگرانی بیماران می شود باقی ماندن ریشه در لثه است. از دلایل بروز این عارضه برای بیماران می توان به شکستن دندان در اثر وارد شدن تروما، پوسیدگی شدید دندان، عصب کشی، و کشیدن دندان اشاره کرد.

پوسیدگی دندان و عصب کشی رایج ترین دلیل بروز این مشکل است. گاهی بیمار به قدری دیر مراجعه می کند که دندان دچار پوسیدگی عمیق می شود و ترمیم آن دشوار است. در این موارد لازم است برای عصب کشی بخش زیادی از تاج و پالپ مرده از دندان خارج شود. در نتیجه، دیواره دندان استحکام خود را از دست می دهد و در اثر فشار حاصل از جویدن دندان می شکند.

موارد دیگری نیز از باقی ماندن ریشه در لثه دیده می شود که هنگام کشیدن دندان، ریشه دندان دچار شکستگی می شود و دندانپزشک نمی تواند آن را کامل از لثه خارج کند. شکستن ریشه دندان در هنگام کشیدن دندان می تواند به دلیل نازک بودن و وجود انحنا در آن باشد. در این شرایط کشیدن دندان بدون شکستن آن ممکن نیست. البته، در مواردی استفاده از تکنیک نادرست توسط دندانپزشک و اعمال نیروی زیاد برای بیرون کشیدن دندان می تواند عامل بروز مشکل باشد.

در این موارد، بیماران نگران آن هستند که وجود ریشه در فک چیز نگران کننده ای است یا نه. روش های جایگزینی دندان شکسته نیز از دیگر سوالاتی است که برای بیماران مطرح می شود.

 آیا باقی ماندن ریشه در لثه به اقدام درمانی نیاز دارد؟

در بسیاری از موارد، لازم نیست که اقدام خاصی برای بیرون کشیدن ریشه از لثه انجام شود. معمولا، دندانپزشک با باز کردن لثه برای بیرون کشیدن آن اقدام می کند، اما اگر این کار ممکن نباشد، شرایط بیمار بررسی خواهد شد. اگر قطعه باقی مانده از ریشه دندان کوچک باشد و عفونی نباشد، از آنجا که ریشه جزئی از بدن است و موجب واکنش ایمنی در بدن نمی شود، نیازی نیست که برای بیرون کشیدن آن اقدام شود. در این شرایط، لثه به زودی ترمیم می شود و مشکل برطرف می شود.

اگر ریشه باقی مانده در لثه بزرگ باشد یا موضع دچار عفونت شده باشد، جراح باید ریشه را از لثه خارج کند. برای این کار روی لثه برشی داده می شود و ریشه دندان به تکه های کوچک تر تقسیم می شود. سپس، جراح ریشه را با استفاده از ابزار مخصوص بیرون کشیده و در پایان لثه را بخیه می زند.

آیا دندان پوسیده را باید کشید؟

دندان های شما ارزش زیادی دارند. علاوه بر کمک به جویدن غذا، دندان ها نقش مهمی در زیبایی صورت شما دارند. فقدان هر دندان در دهان باعث از بین رفتن تراکم استخوان فک می شود. کاهش تراکم استخوان فک موجب می شود که صورت شما دچار افتادگی شود. در نتیجه ظاهر شما مسن تر از سن واقعی شما به نظر خواهد رسید. علاوه بر افتادگی و کاهش ارتفاع صورت، از بین رفتن تراکم استخوان فک موجب می شود که در آینده برای دریافت ایمپلنت نیز دچار مشکل شوید.

بنابراین، گاهی باقی ماندن ریشه در لثه می تواند به حفظ استخوان فک برای دریافت ایمپلنت در آینده کمک می کند.

اقدامات ضروری در هنگام شکستن دندان:

در مواردی که دندان در اثر وارد شدن تروما شکسته باشد، برای کاهش آسیب اقدامات زیر را انجام دهید:

  • از کمپرس سرد برای تسکین درد دهان و لثه کمک بگیرید.
  • اگر دچار خونریزی شده اید، یک گاز تمیز را روی محل جراحت قرار دهید.
  • اگر دچار درد شدید، عفونت، پارگی لب یا لثه شده اید، هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید.
  • در برخی از موارد، تنها بخش کوچکی از دندان می شکند و نیازی به اقدام فوری نیست. اما در مواردی وجود لبه های تیز بیمار را اذیت می کند و برای پیشگیری از بریدن لب یا زبان باید هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید.
  • اگر شکستن دندان و باقی ماندن ریشه در لثه به دلیل وارد شدن تروما باشد، باید از نظر شکستگی استخوان فک بررسی شوید. اگر نمی توانید فک خود را باز و بسته کنید و دندان های خود را روی هم قرار دهید، احتمال شکستگی استخوان فک وجود دارد.

نتیجه گیری برای سوال باقی ماندن ریشه در لثه:

در مواردی که دندان شکسته باشد از روش هایی مانند روکش، بریج یا ایمپلنت برای جایگزینی دندان استفاده می شود. روکش و بریج درمان های ارزان تری نسبت به ایمپلنت دندان هستند، اما برای انجام درمان لازم است که بخشی از تاج دندان بیرون از لثه باقی مانده باشد. اگر بخش اعظم دیواره دندان شما از بین رفته باشد و چیزی جز ریشه از آن نمانده است، چاره ای جز ایمپلنت باقی نمی ماند. در این شرایط، ریشه باقی مانده در لثه از دهان خارج می شود و درمان برای شما آغاز می شود. برای اطلاع از روند اجرای درمان ایمپلنت، هزینه های آن و مسائل و نگرانی های مربوط به آن به سایر مطالب ما در این باره رجوع کنید.

در پایان باید گفت، اطلاعات فوق تنها به صورت نظری اعتبار دارند و برای افزایش آگاهی شما ارائه شده اند. این اطلاعات نباید به عنوان مرجعی برای تشخیص و درمان مورد استفاده قرار گیرند. برای تشخیص دقیق لازم است که عکس های رادیوگرافی دندان و فک خود را به دندانپزشک نشان دهید تا راهنمایی دقیق تری برای تشخیص و طرح درمان به شما ارائه شود.

منبع:

quora

کمبود فلوراید و علائم آن:

کمبود فلوراید چیزی نیست که بتوان نادیده گرفت. این ماده حیاتی، مغذی و لازم برای رشد و سلامت طبیعی بدن، در حفظ سلامت دندان و پیشگیری از پوسیدگی و نقص مینای دندان نقش مهمی دارد. دندانپزشکان توصیه می کنند که بیماران نشانه های کمبود فلوراید را بشناسند تا از بروز مشکلات جدی و وارد شدن هزینه های درمانی زیاد پیشگیری کنند. در مراحل اولیه پوسیدگی دندانف با تشخیص به موقع و اتخاذ اقدامات درمانی می توان پوسیدگی را معکوس کرد.

فلوراید: دندانپزشک طبیعت

هر روز تمام دندان ها تحت دو پروسه رمینرالیزاسیون و دمینرالیزاسیون قرار می گیرند، که در این دو پروسه به ترتیب مواد معدنی به دندان اضافه شده و از آن کم می شوند. روند دمینرالیزاسیون زمانی رخ می دهد که اسیدهای تشکیل شده توسط قند و پلاک در دهان به دندان حمله می کنند و مواد معدنی سطح مینای دندان را از بین می برند. از سوی دیگر، مواد معدنی مانند فسفات، کلسیم و فلوراید هر روز به لایه مینای دندان از طریق آب و مواد غذایی مصرف شده اضافه می شوند.

فلوراید با مقاوم کردن دندان ها در برابر حمله اسیدی ناشی از شکر و باکتری ها از پوسیدگی دندان پیشگیری می کند. همچنین، این ماده می تواند پوسیدگی اولیه را معکوس کند و موجب رمینرالیزاسیون دندان شود.

مصرف فلوراید و مواد معدنی مورد نیاز دندان منافع زیادی دارد. از منافع ریمینرالیزاسیون دندان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • حساسیت دندان را کاهش دهد.
  • دندان درد در اثر پوسیدگی دندان را از بین می برد
  • عملکرد دندان آسیب دیده را به آن می بخشد.
  • هزینه های دندانپزشکی را کاهش می دهد.

علل و علائم کمبود فلوراید:

پوسیدگی دندان شاید رایج ترین علامت کمبود فلوراید باشد. باکتری های مضر در دهان از کربوهیدرات ها و قند موجود در دهان استفاده می کنند و به مینای دندان آسیب می زنند. استخوان های ضعیف نیز از دیگر علائم کمبود فلوراید است که با شکستن استخوان ها در اثر یک ضربه خفیف و پوکی استخوان مشخص می شود.

هر فرد به چه مقدار فلوراید نیاز دارد؟

فلوراید ماده ای است که مقدار بسیار کمی از آن برای بدن کافی است. یک مرد بالغ در روز تنها به ۴ میلی گرم از آن نیاز دارد که به اندازه چند دانه شکر است. یک زن بالغ حتی از این مقدار هم کمتر نیاز دارد و ۳ میلی گرم فلوراید در روز برای او کافی است. نیاز کودکان حتی از این مقدار هم کمتر است و مقدار پیشنهادی فلوراید به وزن بدن آنها بستگی دارد. میزان پیشنهادی در روز برای نوزادان شش ماهه ۰٫۰۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. دریافت این میزان برای جبران کمبود فلوراید دشوار نیست، به خصوص در نواحی که آب آنها با فلوراید غنی شده است. با این حال، فقدان همین مقدار کم باعث ابتلا به پوسیدگی دندان می شود.

کمبود فلوراید بیشتر در افرادی دیده می شود که فلوراید به آب آنها افزوده نمی شود یا از آب معدنی استفاده می کنند زیرا به طور معمول به بطری های آب معدنی فلوراید افزوده نمی شود.

ایمنی فلوراید برای افراد:

تا به امروز تحقیقات زیادی در رابطه با فلوراید انجام گرفته است. پس از سالها تحقیق دقیق، نتیجه گیری علمی این است که آب و خمیر دندان، شیر و نمک حاوی این ماده برای سلامت کلی بدن از مزایای زیادی برخوردار هستند.

این ماده به کاهش پوسیدگی های دندان کمک می کند و هیچ گونه عوارض جانبی خطرناکی برای سلامتی کلی فرد ایجاد نمی کند. تاکنون هیچ تحقیقی مضر بودن افزودن فلوراید به آب را تایید نکرده است. با این وجود، برخی افراد مخالف این کار هستند. به هر روی، تحقیقات ثابت کرده است که افزودن این ماده به آب و سایر محصولات انسانی در مقادیر درست و به طور مناسب، با ایمنی ۱۰۰ درصد همراه است.

درمان کمبود فلوراید:

فلوراید با دفاع از دندان های شما در برابر حمله باکتری ها و اسیدهای تولید شده در دهان به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک می کند. به طرز شگفت آوری حتی می تواند پوسیدگی را در مراحل اولیه معکوس کند. برای کودکان کوچک تر از ۶ سال فلوراید بخش مهمی از برنامه رشد دندان های دائمی است و مانع از بین رفتن مواد معدنی دندان توسط اسید می شود. کمبود فلوراید را می توان به طرق مختلف در خانه یا با کمک یک دندانپزشک متخصص درمان کرد. برخی از روش های درمان این مشکل عبارتند از:

درمان موضعی:

بسیاری از دهانشویه ها و خمیردندان های مدرن حاوی فلوراید هستند که با استفاده از آنها می توان نقص فلوراید را جبران کرد و سطح مینای دندان را تقویت نمود.

جریان خون:

با استفاده از مواد غذایی حاوی فلوراید، آب و مکمل می توان این کمبود را جبران کرد. در مطالب پیش در مورد مکمل های ضروری برای سلامت دندان ها صحبت شد که توصیه می کنیم آنها را مطالعه کنید.

تجویز مکمل:

تجویز مکمل فلوراید باید توسط دندانپزشک شما انجام شود.

درمان تخصصی:

در صورت لزوم دندانپزشک فلورایدتراپی را تجویز خواهد کرد. فلوراید درمانی در بین سنین ۶ تا ۱۶ سالگی بسیار شنیده می شود. برخی بزرگسالان تصور می کنند این درمان تنها مخصوص کودکان و نوجوانان است. در حالی که تحقیقات زیادی مزیت این روش را در بزرگسالان نیز تایید کرده اند. امروزه می دانیم که فلوراید درمانی برای بزرگسالان نیز ضروری است. فلوراید از تولید اسید در دهان بزرگسالان و پوسیدگی دندان های دائمی جلوگیری می کند.

دندان های شما عضو ارزشمندی در بدن شما به شمار می روند. فقدان هر یک تاثیر زیادی بر سلامت و رژیم غذایی شما دارد. جایگزینی هر دندان از دست رفته به معنی صرف چندین میلیون پول است. پیشگیری بهتر و ارزان تر از هر روش درمانی است. امروزه دندانپزشکی پیشگیرانه توجه زیادی را به خود معطوف کرده است. با استفاده از روش های انجام گرفته در این حوزه از دندانپزشکی می توانید از دندان های باارزش خود محافظت کنید و طول عمر آنها را افزایش دهید. جرم گیری، معاینه دوره ای دندان ها، فلوراید تراپی و بسیاری دیگر از جمله روش های پیشگیری از پوسیدگی دندان هستند که با هزینه پایین در کلینیک های دندانپزشکی انجام می شوند. اگر دندان های شما به معاینه، جرم گیری و جبران کمبود فلوراید نیاز دارند، همین امروز نوبت بگیرید تا متخصصان کلینیک دندانپزشکی ما به کمک شما بیایند.

منبع:

nearsay

 

 

دهانشویه برای کودکان: علت ممنوعیت در استعمال آن

همانطور که برخی غذاها مخصوص کودکان و برخی مخصوص بزرگسالان هستند، محصولات بهداشت دهان و دندان نیز همین گونه طبقه بندی می شوند. خمیردندان ها و دهانشویه های مخصوص کودکان دارای طعم های بهتر و طرح های جذاب تری هستند تا مشوق رعایت بهداشت باشند. با وجودی که استفاده از مسواک و خمیردندان مخصوص کودکان از سال اول توصیه می شود، اما استفاده از دهانشویه برای کودکان تا سن خاصی ممنوع است.

آیا کودک شما آماده است؟

معمولا دهانشویه برای کودکان زیر ۶ سال توصیه نمی شود. اول آنکه برخی دهانشویه های اطفال حاوی فلوراید هستند. هر چند فلوراید برای پیشگیری از پوسیدگی دندان ضروری است و می تواند تا ۶۰ درصد از این عارضه پیشگیری کند، اما استفاده زودهنگام و بیش از حد از این ماده می تواند موجب ابتلا به فلوئوروزیس شود.

فلوئوروزیس تنها زمانی رخ می دهد که دندان های کودک در حال رشد هستند و این عارضه باعث تغییر رنگ و بافت دندان می شود. دندان کودک ممکن است دچار لکه های سفید یا قهوه ای شود و سطح دندان ناهموار به نظر می رسد. خوشبختانه این عارضه تنها به لحاظ زیبایی دندان را تحت تاثیر قرار می دهد و با اطمینان از عدم استفاده زودهنگام از دهانشویه توسط کودک قابل پیشگیری است.

به یا داشته باشید که هر چند دندان ها آماده استفاده از دهانشویه هستند، اما ممکن است کودک این طور نباشد. دهانشویه نیز مانند خمیردندان باید تف شود. اما تف کردن برای برخی کودکان دشوار است و ممکن است بخشی از مایع را ببلعند. یکی از راه های بررسی آمادگی کودک برای استفاده از دهانشویه استفاده از آب است. مقدار مشخصی از آب را به کودک بدهید تا قرقره کند. اگر پس از تف کردن بخش زیادی از آب غیب شده بود، کودک آماده استفاده از دهانشویه نیست.

نظارت بر استفاده از دهانشویه برای کودکان:

زمانی که کودک آماده استفاده از دهانشویه است، بهتر است تا مدتی بر او نظارت کنید تا از عدم قورت دادن آن مطمئن شوید. با دهانشویه مخصوص کودکان شروع کنید و روند قرقره کردن و تف کردن را به یک بازی تبدیل کنید.

در عین حال، اطمینان حاصل کنید که استفاده از دهانشویه جایگزین استفاده از مسواک و خمیردندان نشده باشد. دهانشویه در واقع مکملی برای بهداشت دهان و دندان است.

از آنجا که استفاده از دهانشویه برای کودکان یک باید نیست، پیش از این کار با دندانپزشک کودک خود مشورت کنید. او می تواند منافع دهانشویه را برای دندان های کودک ارزیابی کند و بر اساس نیازهای کودک بهترین نوع آن را به شما پیشنهاد دهد.

منبع:

colgate

انتخاب دندانپزشک خوب: فاکتورهای اصلی

انتخاب دندانپزشک خوب برای رفع نیازهای دندانپزشکی خود، نیاز به آشنایی با زمینه های مختلف دندانپزشکی دارد. هرچه بیشتر با تفاوت های رشته های دندانپزشکی آشنا شوید، در جستجوی خود موفق تر خواهید بود.

شروع جستجو:

معمولا بهترین محل برای شروع، دندانپزشک خانوادگی یا عمومی است. دندانپزشک عمومی اجازه تشخیص عارضه های دندانپزشکی و دهان، ایجاد برنامه های درمانی و ارائه برخی درمان های خاص را دارد. در صورت لزوم، دندانپزشکان عمومی می توانند شما را به متخصص (مانند ارتودنتیست) ارجاع دهند.

دستیار دندانپزشک:

دندانپزشکان با کمک دستیار دندانپزشکی به شما خدمات درمانی ارائه می دهد.  دستیار دندانپزشک کارهای لازم در طول ترمیم دندان، آماده کردن لوازم بیهوشی و بیحسی، گرفتن رادیوگرافی و سایر وظایف عمومی را انجام می دهد. طبق قانون دستیار باید زیر نظر دندانپزشک و به تایید وی کار کند.

۱۲ فاکتور برای انتخاب دندانپزشک خوب:

  • ارزیابی مدت زمان فعالیت وی.
  • پرسش در مورد تجربه پزشک در زمینه پروسه مورد نظر برای شما و میانگین زمان لازم برای یافتن تجربه در این زمینه.
  • گرفتن مشاوره برای ارجاع دندانپزشکی در صورت عدم انجام برخی روندهای درمانی توسط دندان پزشک.
  • بررسی تمام روش های ممکن برای حل مشکل شما و در نظر گرفتن تمام جوانب مثبت و منفی.
  • بررسی عضویت دندانپزشک در انجمن های حرفه ای دندانپزشکی. برخی از انجمن ها با ارائه دوره های مداوم، اعضای خود را از آخرین روش ها و تحولات باخبر می کنند.
  • بررسی ساعات کار و احتمال ارائه خدمات اورژانس در کلینیک یا مطب.
  • بررسی خدمات ارائه شده برای راحتی بیمار مانند داروهای آرامبخش یا اکسید نیتروژن برای کودکان، امکانات رفاهی مانند موسیقی یا اتاق بازی برای کودکان.
  • استفاده از لیزرهای دندانی به عنوان جایگزینی برای ابزارهای دندانپزشکی سنتی مانند دریل حفاری دندان.
  • مشاهده آلبوم دندانپزشک در مورد مشکلات زیبایی و پرسش از بیماران وی.
  • بررسی هزینه های دندانپزشکی قبل از درمان. کل هزینه های دندانپزشکی شامل هزینه های درمان، هزینه های بیهوشی و هزینه خدمات می شود. برخی بیمه ها صرفا پوشش های خاصی دارند یا استفاده از برخی روش ها (مانند آمالگام به جای گلاس یونومر) ارزان تر است. در این مورد با دندانپزشک مشورت کنید. دندانپزشک خوب علاوه بر ارائه درمان، به فکر هزینه های شما نیز هست.
  • محل مطب یا کلینیک. برخی روش های درمانی نیاز به چند بار مراجعه دارند. بنابراین محل کلینیک برای شما مهم است.
  • رفتار تیم دندانپزشکی. برای انتخاب دندانپزشک خوب باید کل تیم وی را نیز در نظر بگیرید. اگر قرار است مدتی طولانی به این محل رفت و آمد داشته باشید باید با این افراد احساس راحتی کنید.

منبع

yourdentistryguide