سوال: فرزندم در 4 سالگی اولین دندان شیری خود را در فک پایین از دست داده است. هیچ ضربه ای به صورتش وارد نشده است. من نگران این موضوع هستم. البته دندان های او در سن نوزادی نیز بسیار زودتر از سایر کودکان رشد کردند، اما از آنجا که در همه منابع سن افتادن دندان شیری را حدود 6 تا 7 سالگی اعلام کرده اند، آیا افتادن زودهنگام دندان شیری جای نگرانی دارد؟
پاسخ:
در مورد زمان افتادن دندان شیری در کودکان چیزی بین 4 تا 8 سال قابل قبول است. با این حال، متوسط این زمان یعنی 6 سال در اغلب کودکان رایج تر است. بنابراین ممکن است این مرحله در برخی کودکان کمی زودتر و در برخی دیگر کمی دیرتر رخ دهد. زمان افتادن دندان را عوامل زیادی تعیین می کنند که یکی از آنها وراثت است. اگر دندان های شما یا همسرتان زودتر از موعد افتاده باشد، این امر ممکن است در مورد فرزندتان نیز صدق کند. وارد شدن ضربه به صورت، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، زودتر بیرون زدن دندان در نوزادی، و برخی دیگر از علل افتادن زودهنگام دندان شیری به شمار می روند.
افتادن زودهنگام دندان شیری:
افتادن زودهنگام دندان شیری در سن 4 سالگی در فرزند شما زیاد موجب نگرانی ما نیست، به خصوص که ذکر کرده اید که دندان های او در نوزادی نیز زودتر از هم سالان دیگرش رشد کرده است. با این حال به دلایل زیر افتادن زودهنگام دندان شیری برای دندانپزشکان مطلوب نیست:
- تاخیر در رشد دندان دائمی در این ناحیه
- بسته شدن فضای ایجاد شده در محل دندان خالی، که باعث می شود دندان دائمی فضای کافی برای رشد نداشته باشد.
- تغییر در شکل فک و جویدن کودک، زیرا موجب سر خوردن دندان های مجاور به فضای خالی دندان می شود.
برای پیشگیری از این مشکلات توصیه می کنیم فرزندتان را به یک کلینیک دندانپزشکی ببرید تا دندان های او معاینه شوند و از فک او عکس رادیوگرافی تهیه شود. عکس رادیوگرافی می تواند وضعیت رشد دندان ها را مشخص کند. لازم است که فضای خالی در دهان توسط دندانپزشک بررسی شود تا وجود فضای کافی برای رشد دندان دائمی در قوس فک ارزیابی شود. گاهی بر اساس عکس های رادیوگرافی و وضعیت رشد دندان دائمی، ممکن است استفاده از فضا نگه دار توصیه شود. این ابزار در محل دندان از دست رفته قرار می گیرد و مانع از سر خوردن دندان های مجاور به فضای خالی می شود. در نتیجه فضای طبیعی برای رشد دندان دائمی تا زمان آماده شدن آن برای بیرون زدن از خط لثه حفظ می شود.
