درمان پری ایمپلنتایتیس: پیشگیری از شکست ایمپلنت

فهرست مطالب

ایمپلنت روشی است که بسیاری از افراد فاقد دندان را به حفظ لبخند و زیبایی خود امیدوار کرد. اما این روش با عوارض و بیماری هایی شبیه دندان طبیعی نیز همراه است. پری ایمپلنتایتیس یک بیماری التهابی است که با عفونت باکتریایی و تحلیل استخوانی تدریجی در اطراف ایمپلنت دندان مشخص می شود. در حال حاضر مشخص نیست که آیا عفونت باعث تحلیل استخوانی می شود یا تحلیل استخوانی باعث تجمع باکتری در ناحیه مبتلا می شود. درمان پری ایمپلنتایتیس در نجات ایمپلنت دندان نقش زیادی دارد.

علائم پری ایمپلنتایتیس:

تحلیل استخوانی بدون درد است بنابراین اغلب بیماران متوجه ابتلا به این بیماری نمی شوند.

پری ایمپلنتایتیس نوع پیشرفته یک بیماری خفیف تر به نام موکوزیت پری ایمپلنت است. علائم اولیه لثه های قرمز و خونریزی است. اما به طور خلاصه علائم بیماری عبارتند از:

  • همیشه دارای علائم نیست
  • شدت درد: معمولا دردی وجود ندارد. درد خفیف است و موضع به لمس توسط مسواک کمی حساس است.
  • طعم بد در دهان در صورت ترشح چرک
  • تحرک ایمپلنت (در صورت شکست ایمپلنت)
  • لنفادنوپاتی (گره های لنفاوی متورم)

تشخیص پری ایمپلنتایتیس:

رادیوگرافی از محل نشان می دهد که استخوان های حامی ایمپلنت در حال تحلیل رفتن هستند. تشخیص بر اساس تغییر رنگ لثه، خونریزی، عمق پاکت های پری ایمپلنت، و تخلیه چرک انجام می شود.

درمان پری ایمپلنتایتیس:

درمان به نوع عارضه، موکوزیت یا پری ایمپلنتایتیس، بستگی دارد. درمان پری ایمپلنتایتیس بر اساس درمان و کنترل عفونت، سم زدایی سطح ایمپلنت و بازسازی استخوان آلوئولار انجام می شود.

بنابراین، درمان های جانبی مانند آنتی بیوتیک ها، آنتی سپتیک ها و درمان های اولتراسونیک و لیزر پیشنهاد می شود تا پیش از جراحی شانسی به گزینه های غیر جراحی داده شود. در موارد پیشرفته پری ایمپلنتایتیس، روش های پیوند استخوان در ترکیب با غشا برای درمان نقایص استخوانی پیشنهاد می گردد. به طور خلاصه، مراحل درمان می تواند شامل مراحل زیر باشد:

  • دبریدمان؛ تمیز کردن ایمپلنت
  • ضدعفونی کردن سطح ایمپلنت
  • درمان ضد عفونی
  • تکنیک جراحی
  • برداشتن ایمپلنت در صورت عدم جوابدهی سایر روش های جراحی

پیشگیری از عارضه:

بهترین درمان برای این نوع بیماری ها، پیشگیری از بروز آن است. به همین علت دندانپزشک بر رعایت بهداشت دهان و دندان و معاینات شش ماه یکبار ایمپلنت و دندان های طبیعی تاکید دارد. پس از تکمیل درمان ایمپلنت، مراقبت های بهداشتی را طبق توصیه دندانپزشک انجام دهید و به محض شک به هر نوع عفونت یا التهاب در موضع درمان به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

منبع:

dentalcareplus

مطالب مشابه

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *